Tο Mνημόνιο πέτυχε…

Πώς γίνεται εγκέφαλοι, μυαλά του Χάρβαρντ, του Στάνφορντ, του Ήτον, μυαλά μορφωμένα, εκπαιδευμένα, με ντοκτορά στα οικονομικά, στις πολιτικές επιστήμες, δεξαμενές σκέψης (think tanks), στελέχη της παγκόσμιας ηγεσίας να πέσουν τόσο έξω;

Πώς γίνεται να καταστρώνουν όχι ένα αλλά δύο Μνημόνια για μια χώρα μικρή που λένε πως θέλουν να σώσουν και να πέφτουν τόσο έξω;  

Το Μνημόνιο, λοιπόν, ΠΕΤΥΧΕ.
Αυτό ήταν το Σχέδιο.

Τι πέτυχε ;

Πέτυχε να στερήσει το οξυγόνο από την οικονομία.
Πέτυχε να δημιουργήσει

ορδές ανέργων.
Πέτυχε να πτοήσει το ηθικό του κόσμου.
Πέτυχε να υποθηκεύσει ένα κράτος.
Πέτυχε τη διάλυση, τη διάλυση που χρειάζονται οι καρχαρίες πριν τεμαχίσουν και κατασπαράξουν το κοπάδι

Κι αν δούμε ότι πέτυχε τότε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δεν πρόκειται να μας αφήσουν με τίποτα να βγούμε από το ευρώ, ούτε στον αιώνα τον άπαντα. Γιατί μας θέλουν μέσα. Να μας ελέγχουν, να μας φορτώνουν πολιτικούς αφελείς και ανίκανους και, τέλος, να αρπάξουν κομμάτι- κομμάτι όχι μόνον ό,τι ανήκει στο ελληνικό κράτος αλλά ακόμα και τα σπίτια του κόσμου.

Αν δεν ομονοήσουμε στα κοινά…
Αν δεν βάλουμε όρια Συνταγματικά στα δανεικά…
Αν δεν οργανώσουμε το κράτος εκ θεμελίων…
Αν δεν περιορίσουμε τα κόμματα στον ρόλο τους…
Αν δεν ανανεώσουμε το πολιτικό σύστημα με πρόσωπα έντιμα και ικανά “της δουλειάς”…
Αν δεν εξοστρακίσουμε την μετριότητα που έχει καταλάβει «το σύστημα»…
Αν δεν ξαναβρεί η Δικαιοσύνη την ταχύτητα και το αδιάβλητο…
Αν δεν ορίσουμε τις νέες σχέσεις (όχι φιλίες ούτε συμπάθειες) τις νέες συμμαχίες…
Αν δεν απαιτήσουμε να επιβληθεί διαφάνεια στα κοινά….
Αν δεν ξαναβρούμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στην κοινωνία, στη χώρα, στο χωράφι…

Τότε θα είμαστε άξιοι των Μνημονίων και του μέλλοντος που σχεδιάστηκε ερήμην μας, για μας και τα παιδιά μας!