THE MASTER

Του Πολ Τόμας Άντερσον με τους Γιοάκιν Φίνιξ, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Έιμι Άνταμς, Λόρα Ντερν.

Πολλά ερωτηματικά και αντικρουόμενες απόψεις έχει γεννήσει στο κοινό η ταινία αυτή που τιμήθηκε ήδη με τα βραβεία σκηνοθεσίας και ανδρικής ερμηνείας (και στους δύο πρωταγωνιστές της) του Φεστιβάλ Βενετίας, προτάθηκε για τρεις Χρυσές Σφαίρες και μάλλον θα πάει μέχρι τα Όσκαρ.

Ήρωές του ένας αλκοολικός, και με ψυχολογικά προβλήματα ναύτης

(Φίνιξ) κι ένας χαρισματικός ηγέτης μιας παράξενης θρησκείας (Χόφμαν) οι οποίοι διατρέχουν την δεκαετία του 50- τότε που η Αμερική, σοκαρισμένη ακόμη από τον Πόλεμο, προσπαθούσε να εφεύρει τον εαυτό της από την αρχή και να τον επιβάλει στον κόσμο ως συλλογική και καθολική διαδικασία.

Οι δυο αυτοί ετερόκλητοι –και συμπληρωματικοί βεβαίως- χαρακτήρες, που ο ένας δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τον άλλο, ενώνονται με τα δεσμά μιας ιδιότυπης πατρικής και καταπιεστικής σχέσης με στοιχεία λανθάνοντος ερωτισμού, υποταγής, θαυμασμού και ανάγκης.

Ο λούζερ Φρέντι είναι έτοιμος να ακολουθήσει κάποιον που θα του πρόσφερε σωτηρία και ο χαρισματικός φωτισμένος δάσκαλος Λάνκασερ αναζητά πιστούς που θα τον ακολουθούσαν τυφλά. Είναι ταυτόχρονα θρησκευτικός ηγέτης, γιατρός και φιλόσοφος. Η διδασκαλία του συνδυάζει τον μυστικισμό, την ύπνωση και τα ταξίδια στο παρελθόν και θυμίζει έντομα την σαϊεντολογία.

Ο δημιουργός όμως του “Μανόλια” και του “Θα Χυθεί Αίμα”, ο άνθρωπος που μίλησε για την εξουσία του ατόμου πάνω στο πλήθος και την απληστία της συνεχούς επέκτασης, δεν ήθελε να κάνει μια απλή κριτική στην, μάλλον ανόητη, αυτή θρησκεία, αλλά να μιλήσει για ολόκληρη την μεταπολιτευτική Αμερική.

Τοποθέτησε λοιπόν την δράση αμέσως μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε που μια “νέα αμερικανική θρησκεία” υποσχέθηκε στους πιστούς της, ένα παγκόσμιο βασίλειο χωρίς σύνορα. Το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να πιστέψουν τους παντοδύναμους ηγέτες τους και να επανεφεύουν την χώρα τους. Η οποία ετοιμαζόταν- για πρώτη φορά στην, ούτως ή άλλως μικρή, ιστορία της- να κατακτήσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το βασίλειο της Γης και του Ουρανού.

Μέσα από την, σχεδόν ερωτική, σχέση του Φρέντι με τον Λάνκαστερ θα δούμε το προσωπικό δράμα να μετασχηματίζεται σε συλλογικό απωθημένο και να περιγράφει την περιπέτεια μιας διαιρεμένης χώρας η οποία, καθ’ όλη την δεκαετία του ’50, επιχειρούσε να προσαρμόσει τον πολιτισμό των τραυμάτων της πάνω στο όνειρο ενός νέου επεκτατισμού.

Δείτε λοιπόν την ταινία μέσα από αυτό το πρίσμα, απολαύστε δυο εξαιρετικές ερμηνείες (προσωπικά πάντως βρήκα τον Φίνιξ αρκετά υπερβολικό) και δώστε την δική σας ερμηνεία στο αινιγματικό φινάλε.