Oι Τούρκοι περιμένουν απ’ την Ελλάδα να φοβηθεί ή να «τσιμπήσει»‏

Προτείνω να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην αντιμετώπιση των τουρκικών… κραυγών στην Ανατολική Μεσόγειο.
Και να μη λάβουμε υπόψιν την κυβερνητική άποψη ότι απλώς ο Ερντογάν προσπαθεί να αποπροσανατολισει τους Τούρκους από τα τεράστια εσωτερικά τους προβλήματα…

Αλλά ούτε και εκείνη αρκετών δημοσιολόγων που, μαθημένοι στη νηνεμία της τελευταίας δεκαετίας, θεωρούν ότι πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή που η Άγκυρα μιλούσε για πολεμική εμπλοκή και το εννοούσε -όπως στα Ίμια…

Η γνώμη μου είναι ότι τόσο ο Ερντογάν όσο και ο Νταβούτογλου εννοούν πλήρως όσα λένε. Απαιτούν μοιρασιά των κοιτασμάτων

πετρελαίου και φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ και είναι ικανοί να προκαλέσουν «θερμό» επεισόδιο για το λόγο αυτό.

Δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερος ο αρχηγός του Πολεμικού τους Ναυτικού, όταν είπε δημοσίως ότι έχει πάρει σχέδια εμπλοκής (πολεμικής σύγκρουσης, δηλαδή) από το γραφείο του ίδιου του προέδρου της χώρας.

Οποιαδήποτε στιγμή θεωρήσει ότι τα ελληνικά πολεμικά πλοία έχουν πλησιάσει τα δικά τους, μπορεί να διατάξει πυρ. Είναι τόσο απλό, όσο και πιθανό, κατά τη γνώμη μου. Και η θεωρία «καλά τώρα, έρχεται ο Νταβούτογλου στην Αθήνα στις 5 και 6 Δεκεμβρίου, άρα δεν τρέχει τίπότα», είναι λαθεμένη.

Η υπογραφή της συμφωνίας με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Σίσι -μισητό εχθρό των Ερντογάν και Νταβούτογλου- για την ΑΟΖ, παροξύνει την κατάσταση, όπως και η συμμαχία μας με το Ισραήλ.

Ας διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, αλλά και ας είμαστε σε επαγρύπνηση -έχοντας επεξεργαστεί εναλλακτικά σενάρια. Δεν αστειεύονται οι Τούρκοι ούτε αυτή τη φορά. Στέλνοντας τα πλοία τους να αλωνίζουν στην κυπριακή ΑΟΖ δημιουργούν τετελεσμένο και περιμένουν από την Ελλάδα να φοβηθεί ή να «τσιμπήσει».

Στην πρώτη περίπτωση να προτρέψει την Κύπρο να σταματήσει τις γεωτρήσεις -εξέλιξη που θα συνιστούσε θρίαμβο για την Άγκυρα. Και στη δεύτερη να στρατιωτικοποιήσει την κρίση, με ελληνικά πολεμικά πλοία και υποβρύχια στην ανατολική Μεσόγειο. Στην περίπτωση αυτή ο Ερντογάν θα φτάσει τα πράγματα στο «παρά ένα» της πολεμικής σύγκρουσης, ξέροντας πως η Αθήνα μόνο για πόλεμο δεν είναι έτοιμη -και, συνεπώς, θα υποχωρήσει αποδεχόμενη τους όρους του.

Ας ρίξουμε μια ματιά και στο διεθνές περιβάλλον. Κανείς δεν πρόκειται να υπερασπιστεί με ενεργό τρόπο το δίκαιο της Κύπρου για τα πετρέλαια. Ας μην εκπλαγούμε, μάλιστα, αν ακούσουμε την άποψη ότι πρέπει να πάρουν ποσοστό και οι Τουρκοκύπριοι, πριν από τη λύση του Κυπριακού -αυτό που θέλει ο Ερντογάν, δηλαδή.

Εν κατακλείδι πιστεύω ότι η Λευκωσία πρέπει να συνεχίσει κανονικά τις γεωτρήσεις και η Ελλάδα να αγνοήσει τις τουρκικές προκλήσεις και τη στρατηγική της έντασης που υπηρετούν. Η στρατιωτική εμπλοκή μπορεί να οδηγήσει σε οδυνηρές υποχωρήσεις…