3η του Σεπτέμβρη, γιορτή η μνημόσυνο;

Όταν η πολιτική διαχείριση ενός κόμματος καταλήγει να γίνεται με ότι πιο «τρίτο» υπάρχει, πώς να περιμένει κανείς την ανάκαμψη του χώρου; Στην ανάγνωση του καθημερινού Τύπου, διαβάζοντας τα «δοσμένα» ρεπορτάζ, ΠΑΣΟΚ, λυπάμαι πραγματικά για το πόσο «ξέπεσε» τελικά αυτό το κόμμα.

Διαβάζω για «ομάδες κρούσης»…. ομάδες κρούσης πραγματικά, ή «ομάδες παράκρουσης»; Το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, που έκφρασε τη μεταπολιτευτική αγωνία εκατομμυρίων

Ελλήνων για καλύτερες μέρες, έχει καταλήξει ένα «απόκομμα» του 5% -στην καλύτερη των περιπτώσεων. Όλοι αυτοί που με τις συμπεριφορές τους το χτύπησαν, το τσάκισαν, το διέσυραν, το εγκατέλειψαν στα δύσκολα, επιστρέφουν ως «μετανοούσες Μαγδαληνές» για το … μοίρασμα της πίτας από το κομμάτι που τους πετάει η ΝΔ του … φιλεύσπλαχνου Αντώνη Σαμαρά!!

Πεντακόσιοι ανακυκλούμενοι θεσιθήρες, κρατούν τα μπόσικα του Σαμαρά για να «βολευτούν» και να «βολέψουν» τους κολλητούς τους, όταν στην χώρα ο κόσμος τσουρουφλίζεται από τους δυσβάστακτους φόρους, που αναγκάζεται να πληρώσει από το ήδη μειωμένο εισόδημά του. Η 3η του Σεπτέμβρη, είναι, άραγε, γιορτή για τα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ η τελικά τα σαρανταήμερα ενός κλινικά νεκρού κόμματος, ενός κόμματος σε παρατεταμένη αφασία, που έχει πάψει να έχει «αισθήσεις»;

Η 3η του Σεπτέμβρη πάντα σηματοδοτούσε τη συνέχεια και τη συνέπεια ενός κόμματος που γεννήθηκε και λειτούργησε για να υπηρετήσει τον πολίτη. Κάποτε γιορτάζαμε την 3η του Σεπτέμβρη στα πάρκα, με γιορτές νεολαίας, χιλιάδες κόσμου να τα επισκέπτεται, με μουσικές, χαρά και ελπίδα. Τώρα, η 3η του Σεπτέμβρη θα γιορτασθεί στο Ζάππειο, και δεν αναφέρομαι στην έκθεση του ΙΑΠ με αρχειακό υλικό απ’ τον ανένδοτο μέχρι σήμερα, είναι τελείως διαφορετικό πράγμα και δεν θα το σχολιάσω. Αναφέρομαι στην επίσημη γιορτή του ΠΑΣΟΚ, που προσδιορίζεται από την ηγεσία του.

Άραγε τι θα σηματοδοτήσει; Τον εναγκαλισμό του ΠΑΣΟΚ με την εξουσία, δια μέσου της στήριξής του στην ΝΔ του Σαμαρά και τη δεξιά συνείδησή της; Τι τεράστιο κόμπλεξ αναδεικνύει η επιμονή της παρουσίας σ’ ένα …Ζάππειο!! Η τελευταία φορά που θυμάμαι να γιορτάστηκε ανθρώπινα η 3η του Σεπτέμβρη, ήταν στο «Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη»…. Ήταν η αρχή του τέλους, μένει να το δούμε να γράφεται και στην οθόνη…

ΥΓ. Ο Πέδρο, ο νέος πρόεδρος του Σοσιαλιστικού κόμματος Ισπανίας, είπε, ότι το Σοσιαλιστικό κόμμα της Ισπανίας πρέπει να ανακαταλάβει τον χώρο του! Ας ελπίσουμε ότι κάποιοι εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται…