Κάσος, το αυθεντικό νησί

Η Κάσος, είναι το νοτιότερο και πλησιέστερο προς την Κρήτη νησί των Δωδεκανήσων. Είναι βραχώδες νησί, με βουνά όπως ο Πρίωνας (583 μ.), το Σύσφι, το Αποκράνι ή Αϊ-Μάμας κ.α.. Έχει  απόκρημνες ακτές και λίγες πεδινές εκτάσεις. Σε αυτό το περιβάλλον ζουν πολλά σπάνια είδη ζώων και φυτών, όπως επίσης και η  μεσογειακή φώκια Monachus Monachus.

Λόγω της έλλειψης πηγών νερού, κάθε σπίτι είναι εφοδιασμένο με μια λατσία ή λασσία, δηλαδή δεξαμενή που είναι σκαμμένη μέσα σε βράχο.

Ο Όμηρος και ο Στράβων αναφέρουν

την Κάσο με το σημερινό της όνομα. Μία εκδοχή για το όνομά της, είναι πως ονομάστηκε έτσι από τον Κάσο, τον πατέρα του Κλεόχου ή Κλεομάχου. Μία άλλη ονομασία είναι και Άμφη, επειδή το νησί μοιάζει να είναι χωρισμένο στα δύο (αμφίς>Άμφη). Άλλη ονομασία είναι Αστράβη, που σημαίνει σαμάρι, λόγω του σχήματός της. Ο Πλίνιος (V, 36) σημειώνει ότι η Κάσος ονομαζόταν κάποτε και Άχνη, επειδή τα κύματα του Καρπάθιου πελάγους άφριζαν όταν χτυπούσαν πάνω στους βράχους του νησιού.

Ιστορία

Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, συμπεραίνουμε πως το νησί κατοικείται  από την Ύστερη Νεολιθική/Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (4η και 3η χιλιετία Π.Χ.),  με έντονα μινωικά χαρακτηριστικά και αυτό συμβαίνει επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στην Κρήτη.

Η Κάσος ήταν η πρώτη από τα Δωδεκάνησα που συμμετείχε στον αγώνα της ανεξαρτησίας. Ανέπτυξε σημαντική δράση, μετατρέποντας τη μεγάλη της ναυτική δύναμη εμπορικών πλοίων, σε πολεμικά πλοία.

Ήθη – Έθιμα

Το έθιμο του αποχαιρετισμού των επισκεπτών του καλοκαιριού, στο λιμάν,ι με λύρες, λαούτα, σούστα και Κασιώτικες μαντινάδες, ξεχωρίζει.

Το Πάσχα στο νησί τηρούνται ευλαβικά πολλά έθιμα. Με την περιφορά του Λαζάρου στα σπίτια του οικισμού, τον θρήνο της Παναγίας, το στόλισμα του σταυρού με αγριολούλουδα, την περιφορά του επιταφίου, την Ανάσταση, το κάψιμο του Ιούδα, το ψήσιμο των αρνιών στους ξυλόφουρνους, τις τούρτες και τους κουκνούκους, το άρμεγμα των ζώων και την παραγωγή του τυριού και του βούτυρου στα μιτάτα.

Την Καθαρά Δευτέρα κατασκευάζουν το παραδοσιακό κασιώτικο χαρταετό, ο οποίος ονομάζεται ταλιέρα.  Το παλιό έθιμο της αργαδιάς, με μεγάλη παράδοση στον χρόνο, που είναι η από κοινού προσφορά δωρεάν εργασίας χωρίς κανένα χρηματικό ή υλικό αντάλλαγμα, είναι πολύ χαρακτηριστικό στο νησί.

Τα πανηγύρια, επίσης είναι ένα σημαντικό έθιμο για το νησί.

Είδη τουρισμού

Πολιτιστικός τουρισμός, θρησκευτικός τουρισμός, οινοτουρισμός, επαγγελματικός τουρισμός, κοινωνικός τουρισμός, θαλάσσιος τουρισμός, αθλητικός τουρισμός, περιπατητικός τουρισμός, εναλλακτικός τουρισμός, οικοτουριστιμός, ακόμα και βοτανολογικός τουρισμός, είναι τα είδη τουρισμού της Κάσου.

ΠαραλίεςΜε αμμουδιάΜε  βότσαλοΜε βράχιαΕμπορειός οργανωμένηΑντιπέρατοςΧοχλάκιαΑμμούα οργανωμένηΧέλατρος οργανωμένηΜάρμαραΤριτάΒληχάΑυλάκιΚατάρτι+βότσαλοΚοφτερή οργανωμένηΑγκάλη+βότσαλοΟμπάταΧράμπα+βότσαλοΠλάκαΑκτήΘήραΚαραβοστάσιΛίμνηΑποπάντουλα+βότσαλοΦράμοςΜάκραΑξιοθέαταΟι εκατό μικρές και μεγάλες εκκλησίες με ψηλά καμπαναριά που βρίσκονται σε παντού στο νησί.Το Μοναστήρι του Άη Γιώργη.Το Μοναστήρι του Τον Άη Μάμα.Η εκκλησία Παναγιά, κτίσμα του 1770.Το Αρχαιολογικό Μουσείο Κάσου.Η  Παναγία του Εμπορειού, που είναι χτισμένη στα ερείπια παλαιοχριστιανικού ναού.Ο Αρχαιολογικός χώρος  Χέλατρος στον οποίο θα υπάρχουν ευρήματα μινωικού χαρακτήρα (16ος-15ος αι. π.Χ.). Η Αρχαία ακρόπολη.Στο Φρυ εντοπίζονται εγκαταστάσεις των ιστορικών χρόνων.Ο Ναός της Γέννησης της Θεοτόκου βρίσκεται στη θέση παλαιοχριστιανικής βασιλικής, με βαπτιστήριο.Το  παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, με παλαιοχριστιανικό ψηφιδωτό δάπεδο.Το Αρχαιολογικό Μουσείο.Το Λαογραφικό Μουσείο.Φυσικά αξιοθέαταΤο νησάκι Αρμάθια.Το σπήλαιο της Ελληνοκαμάρας, που ήταν τόπος λατρείας από τη Μυκηναϊκή μέχρι την Ελληνιστική εποχή, αλλά και καταφύγιο για τους ντόπιους κατά την περίοδο των πειρατικών επιδρομών.Το σπήλαιο της Στηλοκαμάρας ή Σελάι, με υπέροχη θέα.Ο Πρίωνας, είναι το ψηλότερο σημείο της Κάσου.Το σπήλαιο Ελληνοκαμάρας, στο οποίο οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ίχνη νεολιθικών οικισμών. Η είσοδος του σπηλαίου είναι οχυρωμένη με τείχος που τοποθετείται χρονικά στην Ελληνιστική περίοδο.Σπορ

Θαλάσσιο Scooter, Σανίδα (Surf Board), Stand Up Paddle (SUP), Κανό Kayak, SKI, windsurf, καταδύσεις, πεζοπορία, τρέξιμο.

Τοπικές συνταγές και τοπικά προϊόνταΜαύρο σουπιοπίλαφο, με μελάνι σουπιάς.Ελαϊκή, μαλακό τυρί.Ροΐκιο, άγριο χόρτο όπως το σταμναγκάθι, που διατηρείται σε άλμη.Παραδοσιακές κουλούρες και τραγανά διπλοφουρνιστά κουλούρια.Κασιώτικο πιλάφι, χυλωμένο ρύζι, βρασμένο σε ζωμό κρέατος ή κοτόπουλου, με κανέλα από πάνω.Σιτάκα, μαλακό τυρί που αλείφεται, και παρασκευάζεται  από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα.Δρίλλα ή δρύλλα, αγνό καϊμάκι γάλακτος.Καούλι, βούτυρο από χτυπημένο καϊμάκι που παράγεται από τη δρίλλα.Κασιώτικα μικροσκοπικά ντολμαδμαδάκια.Φακές, μαγειρεύονται με ρύζι ή ζυμαρικά όπως η μανέστρα.Χειροποίητες μακαρούνες, με σιτάκα & τσιγαριστό κρεμμύδι από πάνω.Πιτιά, σπανακοπιτάκια ή σπανακοπίτια.Ξυλικόπιτες, μυζηθρόπιτες, ξεροτήγανα, πίτες γλυκές.Μοσχοπούγκια γλυκά,  με γέμιση, όπως αμύγδαλα, καρύδια, ζάχαρη, ανθόνερο.Αλευρά, κρέμες από αλεύρι.Κρίθαμο, βότανο που μαζεύεται δίπλα στη θάλασσα και συσκευασμένο σε άλμη.Παρπαράς, λέγεται το πασχαλινό αρνί με γέμιση ρύζι, συκώτι κλπ.Τούρτες, μικρό τσουρέκι, γεμισμένο με ανάλατη μυζήθρα, ζάχαρη, κανέλα και γαρύφαλλο.