Το STRATFOR στον ΕΤτΚ: Συρία: Οι ελπίδες Άσαντ και το δίλημμα των ΗΠΑ για τους ισλαμιστές

Εχοντας ήδη κερδίσει σημαντικά οφέλη ενάντια σε μια σειρά από επαναστατικές δυνάμεις, οι Σύροι είναι ενθουσιασμένοι από την πρόσφατη στροφή των γεγονότων στον πλανήτη. Σε διάστημα ενός έτους, η Ουάσιγκτον πέρασε από τη -σχεδόν- ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον του συριακού καθεστώτος στη στόχευση του πιο θανάσιμου αντιπάλου της, το ισλαμικό κράτος.

Το καθεστώς του Αλ Ασαντ δεν ενδιαφέρεται μόνο να δει την αμερικανική στρατιωτική δράση εναντίον του ισλαμικού κράτους. Θέλει να το χρησιμοποιήσει και ως ευκαιρία σε μια προσπάθεια να επανακτήσει την αξιοπιστία του στο εξωτερικό, με το να αποτελέσει μέρος ενός διεθνούς συνασπισμού ενάντια στη μεγαλύτερη απειλή των φονταμενταλιστών-ακραίων ισλαμιστών (τζιχαντιστών) από την 11η Σεπτεμβρίου.

Αν και είναι πιθανό, οι Ηνωμένες Πολιτείες να πραγματοποιήσουν αεροπορικές επιδρομές εναντίον του ισλαμικού κράτους στη Συρία, η κυβέρνηση Ομπάμα θα εστιάσει στην απομάκρυνση της ομάδας των τζιχαντιστών από το Ιράκ. Και αυτό γιατί έχουν συμφωνήσει οι ενδιαφερόμενοι για το Ιράκ παράγοντες στο εσωτερικό και σε διεθνές επίπεδο ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας πρέπει να προστατευτεί από τα παρακλάδια της Αλ Κάιντα. Σε πλήρη αντίθεση, η διεθνής κοινότητα είναι βαθιά διχασμένη για την τύχη του καθεστώτος Ασαντ, μια αντίφαση η οποία θα υπονομεύσει τη συνολική προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να συντρίψουν το ισλαμικό κράτος.

Την Τρίτη, αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέκλεισαν το ενδεχόμενο οποιουδήποτε συντονισμού μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Δαμασκού στον αγώνα κατά του ισλαμικού κράτους, εκφράζοντας την αντίδρασή τους σε δημοσίευμα του γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων (AFP), το οποίο ανέφερε ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αντάλλασσε πληροφορίες για την ομάδα των τζιχαντιστών με το συριακό καθεστώς μέσω ρωσικών και ιρακινών διαύλων. Μια ημέρα νωρίτερα, η «Wall Street Journal» ανέφερε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από τη Συρία, είδηση ​​που αποτέλεσε το έναυσμα για τον υπουργό Εξωτερικών της Συρίας, Walid al-Moallem, να προειδοποιήσει ενάντια σε μονομερείς ενέργειες. Αντί αυτού, ζήτησε το συντονισμό μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Συρίας.

Παρά τις επίσημες δηλώσεις για το αντίθετο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πρόθυμες να συνεργαστούν με τη Συρία σε θέματα τακτικής κατά του ισλαμικού κράτους, δεν θέλουν όμως ο συμβιβασμός αυτός να μετατραπεί σε στήριξη για την κυβέρνηση της Συρίας. Με πολλούς τρόπους ο αγώνας κατά του ισλαμικού κράτους έχει αποτραβήξει την προσοχή από την αρχική σύγκρουση - τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία. Για τους Αμερικανούς, η υποστήριξη των ανταρτών της Συρίας παρέχει στην Ουάσιγκτον σημαντική ισχύ στις συνομιλίες της με το Ιράν.

Η αμερικανική, ωστόσο, υποστήριξη στους αντάρτες ήταν ελάχιστη, διότι πλήθος παραστρατιωτικών σαλαφιστών-τζιχαντιστών έχει κυριαρχήσει στο τοπίο των ανταρτών - παραστρατιωτικών, τους οποίους δεν θέλει η Ουάσιγκτον για τον έλεγχο της χώρας. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι πριν από ένα χρόνο, η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε τη στρατιωτική δράση εναντίον του καθεστώτος του Αλ Ασαντ για τη χρήση χημικών όπλων, ακριβώς επειδή (η Ουάσιγκτον) δεν ήθελε να υπονομεύσει την επιρροή του Ιράν στην περιοχή με τίμημα την ενδυνάμωση των τζιχαντιστών. Συνεπώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ενδιαφέρονται να εμπλακούν σημαντικά στη Συρία, προτιμώντας αντ’ αυτού να περιοριστούν στην αντιμετώπιση του ισλαμικού κράτους στο Ιράκ.

Αλλά όπως παραδέχτηκε την προηγούμενη εβδομάδα, ο στρατηγός Martin Dempsey, αρχηγός των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, η αποκόλληση του ισλαμικού κράτους από το Ιράκ απαιτεί την ανάληψη δράσης κατά της ομάδας του (ισλαμικού κράτους) στη Συρία, η οποία προσφέρει στο κίνημα των τζιχαντιστών μεγάλο στρατηγικό βάθος και πρόσβαση σε υλικούς πόρους, χάρη στον έλεγχο που διαθέτει στις εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας της Συρίας. Η πρόκληση για την Ουάσιγκτον είναι πώς να αποδυναμώσει το ισλαμικό κράτος στη Συρία, χωρίς να διαταραχθεί η ισορροπία ανάμεσα στο καθεστώς του Al Assad και στο υπόλοιπο των ανταρτών, οι οποίοι φαινομενικά δεν έχουν καμία φιλοδοξία πέρα από τη Συρία.

Γεγονός είναι ότι η αποδυνάμωση του ισλαμικού κράτους στη Συρία, ως αποτέλεσμα της αμερικανικής στρατιωτικής δράσης, θα δημιουργήσει ένα κενό εξουσίας, το οποίο τόσο η Δαμασκός όσο και οι άλλοι αντάρτες θα θελήσουν να καλύψουν. Θα είναι δύσκολο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να τα διαχειριστούν όλα αυτά. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χτυπούν το ισλαμικό κράτος, θα συνεργάζονται παράλληλα με την Τουρκία, το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία προκειμένου να κινητοποιήσουν τους υπόλοιπους αντάρτες, ώστε να μη δοθεί στο συριακό καθεστώς το πάνω χέρι.

Αυτή η πορεία δράσης θα είναι πολύ επικίνδυνη λόγω των εσωτερικών διαφορών των τεσσάρων αυτών σουνίτικων χωρών. Ακόμα και όταν το ισλαμικό κράτος θα έχει αποδυναμωθεί, οι εθνικιστικές δυνάμεις της Τζιχάντ θα εξακολουθούν να κυριαρχούν στο κίνημα των ανταρτών στη Συρία. Την ίδια στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε συνομιλίες με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, έχοντας ξεκινήσει συνεργασία με την Τεχεράνη εναντίον του ισλαμικού κράτους στο Ιράκ. Δεν είναι δυνατόν οι δυο τους να επιτύχουν τον κοινό στόχο τους στο Ιράκ την ώρα που συγκρούονται στη Συρία.

Λαμβάνοντας υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες, η πιθανότητα οι Ηνωμένες Πολιτείες να βυθιστούν σε μια πολύπλοκη διασυνοριακή σύγκρουση είναι πολύ μεγάλη και είναι αυτό ακριβώς που ελπίζει και το ισλαμικό κράτος.