Επιστροφή στο μέλλον…

Η ατάκα του Μάκη Βορίδη ότι για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου άναψε τα αίματα στο εσωτερικό της δικομματικής κυβέρνησης και κάλυψε τα όσα διαδραματίζονταν από την Παρασκευή στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας.
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που τους τελευταίους μήνες βρίσκονταν σε πολιτικό λήθαργο, διέκοψαν το θαλασσινό τους μπάνιο και από το twitter κατακεραύνωσαν τον κ. Βορίδη για την «απρέπεια» που έδειξε στον ιδρυτή του κόμματός τους.
Ασφαλώς, τώρα που η Ελλάδα αναζητεί κατεύθυνση για το μέλλον είναι πολυτέλεια να συζητούμε για το τι έγινε πριν από 25 χρόνια. Ομως όλοι γνωρίζουν, ακόμη και οι πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ που χθες επαναστάτησαν, ότι τη δεκαετία του ’80 χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, εξαιτίας του αντιφατικού χαρακτήρα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Πώς αλλιώς κανείς να εξηγήσει το γεγονός ότι τότε που η Ελλάδα έμπαινε στην ευρωπαϊκή οικογένεια χάρη στην επιμονή του Κωνσταντίνου Καραμανλή να αντισταθεί στους λαϊκισμούς της εποχής, ο Ανδρέας Παπανδρέου κλότσησε την ευκαιρία να βάλει τις βάσεις για την Ελλάδα της προόδου και της κοινωνικής συνοχής.
Δεν θα αναφερθούμε σε δημοσιονομικά μεγέθη, παρά το γεγονός ότι τη δεκαετία του ’80 το δημόσιο χρέος υπερδιπλασιάσθηκε και ο πληθωρισμός παρέμενε σε διψήφια ποσοστά ροκανίζοντας την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων.
Το μεγαλύτερο σφάλμα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ ήταν ότι, ενώ είχε την πρωτοφανή πολιτική δύναμη και απίστευτη λαϊκή επιρροή να διαμορφώσει συνειδήσεις και συμπεριφορές, ευλόγησε τις συντεχνίες και επέβαλε την πιο οπισθοδρομική μορφή συνδικαλισμού σε όλο το φάσμα της οικονομίας. Από τις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις, όπου το δικαίωμα στην αργομισθία έγινε πραγματικότητα, μέχρι τα «δωράκια» στις ΔΕΚΟ, που αποτέλεσαν τη δεξαμενή της διαφθοράς και της ατιμωρησίας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου απέτυχε όχι γιατί τα ελλείμματα εκτινάχθηκαν στα χρόνια της κυριαρχίας του, αλλά γιατί, ενώ κέρδισε τη Θάτσερ στη μονομαχία για τη δημιουργία των «Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων», δεν έστρεψε τα κοινοτικά κονδύλια στην παραγωγή, αλλά στα τζιπ και τα «πολιτιστικά κέντρα» της περιφέρειας. Ενώ ήταν από τους σπουδαιότερους οικονομολόγους της εποχής του, υποστήριξε το κρατικοδίαιτο μοντέλο και επιβράβευσε τις παρασιτικές συμπεριφορές στις ΔΕΚΟ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απέτυχε γιατί θα μπορούσε να εμπεδώσει στο λαό το αίσθημα της υπευθυνότητας και της δικαιοσύνης, αλλά τελικά διαμόρφωσε το πρότυπο του δημοσίου συμφέροντος σε βάρος του συνολικού καλού.
Αφήστε, δε, ότι όταν έπρεπε δεν αποθάρρυνε την ενεργό συμμετοχή του γιου του στην πολιτική…