Αντιπολίτευση σε… άλλη χώρα

Θα πρέπει στελέχη της αντιπολίτευσης να βρίσκονται σε άλλη χώρα, με ανθηρή οικονομία, με χαμηλή ανεργία και με υψηλό βιοτικό επίπεδο για να σχολιάζουν τόσο αρνητικά την εκστρατεία που έχει αναλάβει προσωπικά ο πρωθυπουργός για να μπορέσει η Ελλάδα να ξαναγυρίσει σε ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν θυμάμαι άλλον πρωθυπουργό, από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα, να έχει βγει στο κυνήγι των επενδύσεων, που είναι και ο πιο ασφαλής δρόμος για την έξοδο από την κρίση. Θυμάμαι πρωθυπουργούς να ταξιδεύουν για να βρίσκονται με την αγαπημένη τους, θυμάμαι πρωθυπουργούς να επαίρονται για τη σύναψη δανείου, πρωθυπουργούς να ταξιδεύουν ανά την υφήλιο για προσωπική τους ευχαρίστηση, εξόδοις των φορολογουμένων. Θυμάμαι πρωθυπουργούς να πηγαίνουν σε οικονομικά fora και να μένουν χωμένοι στη σουίτα τους -ελέχθη ότι έπαιζαν μανιωδώς ηλεκτρονικά παιχνίδια για να περάσει η ώρα-, αλλά πρωθυπουργό που να τρέχει σαν τον Βέγγο για να φέρει πίσω ζεστό χρήμα δεν θυμάμαι.

Κι είναι κωμικό να σχολιάζεται ότι συνάντησε στην Αμερική «το κεφάλαιο», διότ,ι αν έβλεπε αρχηγός κόμματος έστω κι έναν από αυτούς με τους οποίους συναντήθηκε ο πρωθυπουργός στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, θα είχε στείλει αλλεπάλληλα δελτία Τύπου και φωτογραφίες, μήπως και διαφύγει η χειραψία από το ρεπορτάζ.
Νομίζω όμως ότι η επιτομή των αρνητικών σχολίων είναι τα σχετικά με τις συναντήσεις του πρωθυπουργού… «με τους Εβραίους». Κυρίως, γιατί αυτοί που σχολιάζουν κατ’ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο είναι εκείνοι που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους κατά του ρατσισμού, ενώ με τα συγκεκριμένα σχόλια δεν διαφέρουν καθόλου από… χρυσαυγίτες! Επικρίνουν μια κορυφαία διπλωματική κίνηση -το Διυπουργικό Συμβούλιο Συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Κράτους του Ισραήλ-, χωρίς να είναι και ενημερωμένοι. Φοβούνται, λένε, ότι θα διαταραχτούν οι παραδοσιακές σχέσεις μας με τους Αραβες, «διότι δεν θα επισκεφθεί τη Ραμάλα ο πρωθυπουργός». Το ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Β. Βενιζέλος θα έχει υψηλού επιπέδου συνομιλίες με τους Παλαιστινίους ή δεν το έχουν πληροφορηθεί ή το αποκρύβουν επιμελώς.

Ως τώρα η αντιπολίτευση συνήθιζε να μη σχολιάζει τις συναντήσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού στο εξωτερικό. Κάποτε, ερχόταν κι ως αρωγός, αν τύχαινε και διατηρούσε καλές σχέσεις με τους συνομιλητές του όποιου πρωθυπουργού. Το δόγμα «τα εσωτερικά μας δεν τα μεταφέρομε στο εξωτερικό» ήταν μία σεβαστή αρχή από όλους. Αλλά όταν οι Πολίτες βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση, είτε ως άνεργοι είτε ως χαμηλοαμειβόμενοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, κανείς δεν δικαιούται να επικρίνει την προσπάθεια του πρωθυπουργού να προσκαλέσει επενδυτές στην Ελλάδα για να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.

Η Ελλάδα είναι -και θα παραμείνει- χώρα φιλόξενη και ανοιχτή. Σε εποχές που οι οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες μετρούν, θα ήταν μέγα λάθος να κλείσουμε τις πόρτες μας, λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων της αντιπολίτευσης. Αν αναλάβει ποτέ την εξουσία κόμμα της σημερινής αντιπολίτευσης, ας δηλώσει urbi et orbi, ότι δεν θέλει επενδύσεις από «Εβραίους», για να γελάσει το χείλι του εντόπιου… Φίρερ.