The New Yorker: Ο Ντ. Πετρέους υπέκυψε σε μια ανθρώπινη αδυναμία

Στους Αμερικανούς αρέσουν πολύ οι καλές ιστορίες ανόδου και πτώσης, όπως τους αρέσουν και οι αναστάσεις. Η ιστορία της χώρας αυτής είναι φτιαγμένη από τέτοιες εξιλεώσεις. Όπως ο Ντάγκλας Μακάρθουρ έγινε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο σωτήρας της Αμερικής στην εκστρατεία του Ειρηνικού Ωκεανού, έτσι παύθηκε από τα καθήκοντά του λίγα χρόνια αργότερα επειδή έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο στην Κορέα. Του επιτράπηκε όμως να διατηρήσει τις δάφνες του. Στους Αμερικανούς δεν αρέσει να απαλλάσσονται από ήρωες, όταν οι ίδιοι έχουν συμβάλει στην αναγόρευσή τους.
Το αίτιο της παραίτησης του Ντέιβιντ Πετρέους από τη CIA - η αποκάλυψη μιας εξωσυζυγικής σχέσης - μοιάζει ασήμαντο μπροστά σ' εκείνο που είχε οδηγήσει στην παύση του Μακάρθουρ. Το παράπτωμά του, όμως, ταιριάζει στην εποχή μας, όπου οι ιδιωτικές υποθέσεις έχουν διεισδύσει βαθιά στη δημόσια σφαίρα.
Η πτώση του Πετρέους είναι όσο μεγαλειώδης θέλουμε να την παρουσιάζουμε, γράφει ο Τζον Λι Άντερσον στο περιοδικό Νιου Γιόρκερ. Ήταν ένας εξαίρετος στρατιωτικός αξιωματούχος και συνέβαλε αποφασιστικά στο να υπάρξει μια στροφή στο χάος του πολέμου στο Ιράκ. Η ηρωοποίησή του όμως από πολιτικούς και δημοσιογράφους - όπως η Πόλα Μπρόουντγουελ - ήταν υπερβολική. Και εντάσσεται στην προσπάθεια της πρώην κυβέρνησης Μπους να αφηγηθεί εκ νέου τον πόλεμο του Ιράκ, μέσω του Πετρέους, ως μια επιτυχημένη ιστορία.
Ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν ένα γεωστρατηγικό λάθος ιστορικών διαστάσεων, αλλά ο Ντέιβιντ Πετρέους κατόρθωσε να μετριαστούν οι επιπτώσεις του και να σωθούν τα προσχήματα. Γεννήθηκε έτσι ένας θρύλος. Ο Πετρέους πρόσφερε στους Αμερικανούς ένα πρότυπο για να λατρέψουν, σε μια εποχή που οι πολιτικοί τούς είχαν απογοητεύσει. Σε αντάλλαγμα, οι Αμερικανοί έπρεπε να ξεχάσουν όλες τις άλλες πλευρές του πολέμου στο Ιράκ. Τα μόνα που θυμούνται σήμερα είναι το