Τσικουδιές και ψητό για τους κτηνοτρόφους της Κρήτης και τον δημοσιογράφο του Spiegel

Την άνοιξη του 2010 η Ελλάδα είναι έτοιμη να εκραγεί. Η κρίση ανατρέπει τα πάντα στη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων, η χώρα βρίσκεται με το ενάμισι πόδι έξω από την ευρωζώνη, οι διαδηλώσεις παίρνουν εκρηκτικό χαρακτήρα και εκατοντάδες ξένοι δημοσιογράφοι κατασκηνώνουν σε ξενοδοχεία γύρω από το Σύνταγμα για να καλύψουν τα γεγονότα. Ενας από αυτούς είναι και ο Ραλφ Χόπε του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel». Ο Χόπε δεν περιορίζεται μόνο στην καταγραφή όσων βλέπει, αλλά μιλάει με πολύ κόσμο, ενώ φιλοξενείται μία ημέρα από ένα ζευγάρι Ελλήνων με τέσσερις κόρες και βιώνει τους προβληματισμούς τους, τις δυσκολίες τους και τα σχέδιά τους για το μέλλον. Ο πατέρας της οικογένειας του διηγείται διάφορες ιστορίες υπερτιμολόγησης εγκαταστάσεων που κατασκευάζονται με κοινοτικά κονδύλια και περιγράφει την προσωπική του εμπειρία με κτηνοτρόφους της Κρήτης.  Τον Απρίλιο του 2010 δημοσιεύει το «Σπίγκελ» ένα αναλυτικό ρεπορτάζ του Χόπε με τον λίαν χαρακτηριστικό τίτλο «Ο πολλαπλασιασμός των προβάτων», όμως οκτώ μήνες αργότερα τον καλεί για κατάθεση η Αστυνομία του Αμβούργου κατόπιν αιτήματος της Εισαγγελίας του Ηρακλείου για δικαστική συνδρομή. Τον γερμανό δημοσιογράφο έχει μηνύσει ο Σύλλογος Επαγγελματιών Κτηνοτρόφων του Νομού Ηρακλείου για δυσφήμηση και συκοφαντική προσβολή. Η δίκη ορίζεται για το καλοκαίρι του 2012, ο νομικός σύμβουλος του «Σπίγκελ» συστήνει στον Χόπε να παρουσιαστεί για να αποφύγει μελλοντικές περιπέτειες και αυτός υπακούει, αφού παίρνει πρώτα διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να... φυλακιστεί σε περίπτωση καταδίκης του. Στο δεύτερο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με τέσσερις από τους μηνυτές κτη- νοτρόφους και περιμένει υπομονετικά ώσπου να φτάσει η σειρά του. Παρακολουθεί τη διαδικασία και ο δικηγόρος τού εξηγεί ότι οι περισσότερες υποθέσεις αφορούν παράνομη στάθμευση, ψευδορκία, κυρίως όμως προσβολή της τιμής των εναγόντων. Ο νομικός τον ενη- μερώνει πόσο δικομανείς είμαστε εμείς οι Ελληνες και ότι οι μισές από αυτές τις υποθέσεις βασίζονται σε αστείες κατηγορίες, οπότε δεν θα έπρεπε να φτάνουν καν στο δικαστήριο. Σύμφωνα με τον δικηγόρο, απαιτείται περισσότερος χρόνος για να αιτιολογήσουν οι εισαγγελείς πως πρέπει να τεθεί μια υπόθεση στο αρχείο από ό,τι να παραπεμφθεί σε δίκη, οπότε επιλέγουν τη δεύτερη λύση. Επειτα από επτά ώρες αναμονής φτάνει προς εκδίκαση η υπόθεση «κτηνοτρόφοι κατά του “Σπίγκελ”», οι δικηγόροι των δύο πλευρών διαπραγματεύονται μερικά λεπτά ψιθυριστά με την πρόεδρο του δικαστηρίου, η οποία διαπιστώνει ότι οι Κρητικοί δεν δικαιούνταν να εγείρουν αγωγή και αθωώνει τον κατηγορούμενο. Χωρίς να χρειαστεί μάλιστα να αρθρώσει ούτε λέξη, αν και είχε ετοιμάσει μια ολοκληρωμένη απολογία. Ο Χόπε νομίζει ότι κάπου εκεί τελειώνει και η περιπέτειά του στην Κρήτη, όμως στην έξοδο του δικαστηρίου τον περιμένουν οι τέσσερις κρητικοί ενάγοντες. Η συμπεριφοράτους είναι φιλική, συστήνονται στον γερμανό δημοσιογράφο με τα μικρά τους ονόματα και υπογραμμίζουν ότι δεν είχαν κακή πρόθεση. Ο ανταπ