Ανακούφιση για τους πολίτες το «κούρεμα» των ιδιωτικών χρεών

Ένα καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού χρέους μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στην ανάκαμψη μιας οικονομίας μετά από περίοδο κρίσης αναφέρει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε μελέτη του, την οποία επικαλείται ο βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μιχελάκης σε ερώτησή του προς τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα . Σύμφωνα με την μελέτη του ΔΝΤ , όπως ακριβώς συνέβη πρόσφατα με το δημόσιο χρέος της χώρας μας, που υπέστη το γνωστό «κούρεμα» επειδή κρίθηκε ως μη βιώσιμο, κάτι ανάλογο θα πρέπει να συμβεί και με το ιδιωτικό χρέος, προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο, στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες αποδεδειγμένα και βάσει αυστηρών κριτηρίων συντρέχει αντικειμενική αδυναμία των δανειοληπτών. Μία τέτοια λύση την ώρα που πολλές ελληνικές οικογένειες βρίσκονται ήδη στα όρια της επιβίωσης, θα αποτελούσε ιδανική καθώς εάν για παράδειγμα ένας δανειολήπτης αγόρασε ένα σπίτι με στεγαστικό δάνειο το 2008 έναντι 300.000 ευρώ και η εμπορική αξία του εν λόγω ακινήτου σήμερα είναι μόλις 200.000 ευρώ, θα πρέπει εύλογα και η οφειλή του να προσαρμοστεί σε αυτά τα νέα δεδομένα. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει και η αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, ούτως ώστε να επέλθει ο απαιτούμενος εξορθολογισμός και να αποκατασταθεί η σημερινή στρέβλωση με τις εμπορικές τιμές συχνά να υπολείπονται των αντικειμενικών. Επιπρόσθετα στις παραπάνω προτεινόμενες ρυθμίσεις για την ανακούφιση των δανειοληπτών στεγαστικών δανείων , κρίνεται ως κοινωνικά δίκαιο να ληφθούν υπ’ όψιν αφ’ ενός τα τετραγωνικά μέτρα του ακινήτου και αφ’ ετέρου η τιμή ζώνης κάθε περιοχής, προκειμένου να ωφεληθούν αυτοί που έχουν πραγματικά ανάγκη. Είναι αυτονόητο ότι η πρόταση περί «κουρέματος» του ιδιωτικού χρέους αποκλειστικό γνώμονα έχει να ανακουφιστούν οι πολίτες που βρίσκονται σε αντικειμενική αδυναμία να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και σε καμία περίπτωση το να ευνοηθούν οι «κακοπληρωτές». Γι’ αυτό και αντενδείκνυται η μέθοδος του «οριζόντιου» κουρέματος, καθώς θα ήταν ηθικά απαράδεκτο να επωφεληθούν από μία ρύθμιση κοινωνικού χαρακτήρα ακόμη και αυτοί που δύνανται να πληρώσουν, αλλά επιλέγουν την οδό της απόκρυψης περιουσιακών στοιχείων, της φοροδιαφυγής ή της φυγάδευσης καταθέσεων στο εξωτερικό. Άλλωστε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που έχει υποστεί τεράστιες ζημιές από τη διαδικασία του PSI και διανύει την εξαιρετικά κρίσιμη αλλά επιβεβλημένη περίοδο της ανακεφαλαιοποίησής του, δεν είναι σε θέση να επωμιστεί το δυσβάστακτο οικονομικό βάρος μιας ρύθμισης οριζόντιου χαρακτήρα. Συνοψίζοντας τα παραπάνω ο κ. Μιχελάκης ρωτά τον κ. Στουρνάρα, εάν είναι θετικός στη διαγραφή τμήματος του στεγαστικού δανείου , πως αντιμετωπίζει την πρόταση να μην υπερβαίνουν οι δόσεις για αποπληρωμή δανειακών υποχρεώσεων το 30% του μηνιαίου εισοδήματος του δανειολήπτη καθώς και ποια είναι η θέση του για την πραπάνω προτεινόμενη νομοθετική πρωτοβουλία με σκοπό την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. «Είναι στις προθέσεις σας ένα «κούρεμα» του ιδιωτικού χρέους ; Ποια μέτρα προτίθεστε να λάβετε για την έμπρακτη στήριξη των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, τα οποία έχουν περιέλθει σε προφανή και αντικειμενική οικονομική αδυναμία; » καταλήγει ο κ. Μιχελάκης.