Το ταξικό μήνυμα των φετινών Γενικών Εξετάσεων

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}

Eurokinissi

Οι φετινές Γενικές Εξετάσεις συνεχίζονται τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο. Ο σκοπός που όλοι νομίζουμε ότι οι εξετάσεις αυτές εξυπηρετούν είναι η επιλογή των τελειόφοιτων μαθητών Λυκείου για την εισαγωγή τους στις Ανώτατες Πανεπιστημιακές Σχολές. Φέτος, όμως, οι εξετάσεις αυτές φαίνεται να εξυπηρετούν και έναν ακόμη στόχο.

Αυτό που μέχρι στιγμής έχουμε παρατηρήσει είναι μια πολύ σημαντική αύξηση της δυσκολίας των θεμάτων

των εξετάσεων. Στη νεοελληνική γλώσσα η κυρία Αρβελέρ δήλωσε ότι αυτή ποτέ δε θα έβαζε το κείμενό της σε πανελλήνιες εξετάσεις. Στη Βιολογία Γενικής Παιδείας τα θέματα ήταν σημαντικά πιο δύσκολα από άλλες χρονιές, ενώ το ίδιο συνέβη στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας και στη Φυσική Γενικής Παιδείας. Στη δε Φυσική Κατεύθυνσης η Ενωση Ελλήνων Φυσικών (ΕΕΦ) χαρακτήρισε τα θέματα ως εξής: «Εκτός από το πρώτο θέμα που αποτελούσε το 1/4 των θεμάτων (δηλαδή 25 μονάδες), τα υπόλοιπα απαιτούσαν μεγάλη εμπειρία και ιδιαίτερη διαίσθηση στη φυσική, σαν να επρόκειτο για διαγωνισμό ταλέντων φυσικής». Γιατί το έγραψε αυτό η ΕΕΦ; Ψάχνοντας βρήκα ότι το επίμαχο θέμα Γ4 μοιάζει πολύ με ένα θέμα που μπήκε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής το 2009. Από το διαγωνισμό αυτό επιλέγεται η ομάδα που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Φυσικής. Οντως, λοιπόν, ήταν θέματα για ταλέντα. Αν επικεντρωθούμε, όμως, όπως οι περισσότεροι, στο ερώτημα Γ4 που δεν ήταν σωστά διατυπωμένο και οδηγούσε τους μαθητές σε μια εξωφρενική λύση αν το διαπραγματεύονταν σωστά, θα χάσουμε το σημαντικότερο μήνυμα των εξετάσεων αυτών:

Γιατί σε πανελλήνιες εξετάσεις και μέσα σε περίοδο οικονομικής κρίσης τα θέματα είναι τόσο δύσκολα;

Ξέρουμε πολύ καλά όλοι μας ότι η εκπαίδευσή μας μόνο κατ\' όνομα είναι δωρεάν παιδεία. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι αν ένας μαθητής με μόνο εφόδιο τη διδασκαλία του δημόσιου σχολείου συμμετάσχει στις γενικές εξετάσεις είναι απίθανο να τα καταφέρει. Οποιος δεν έχει να πληρώσει για πάνω από ένα χρόνο φροντιστήρια ή να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα, όποιος δεν μπορεί να αγοράσει φροντιστηριακά βοηθήματα σε περισσότερα από ένα μαθήματα, πολύ δύσκολα μπορεί να επιτύχει στις εξετάσεις αυτές. Τι μήνυμα, λοιπόν, εκπέμπουν αυτές οι εξετάσεις στις εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους, στους απεργούς, στους εργαζόμενους που αμείβονται με ψίχουλα; Πολύ απλά ότι τα παιδιά τους δεν έχουν καμία τύχη σε αυτό το υποτιθέμενο αξιοκρατικό σύστημα, όσες ικανότητες και αν έχουν. Η προσπάθεια που αυτή τη στιγμή κάνει το αστικό κράτος με όπλο του τα πολύ δύσκολα θέματα είναι να σβήσει από τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών το όραμα των πανεπιστημιακών σπουδών, ενισχύοντάς το ταυτόχρονα σε όλους όσοι μέσα σε αυτή την κρίση μπορούν να πληρώνουν τους ακριβούς φροντιστάδες και ιδιαιτεράδες. Είναι υπερβολικό αυτό; Οχι, αν σκεφτεί κανείς ότι παρόμοιο ερώτημα με το περίφη