«Συζητάγαμε για κείμενα του Χίτλερ», «Χτυπούσαμε μετανάστες στη Μενάνδρου», «Μου έμαθαν να πυροβολάω ευθεία στην καρδιά»

199η ημέρα – Κορυδαλλός – 13/11/2017

Έναρξη της 199ης δικασίμου 09:37 στην αίθουσα Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού. Αυτοπροσώπως παρόντες κατηγορούμενοι: Oυδείς.

Πρόεδρος: Είμαστε έτοιμοι;

Τεχνικός: Τώρα ναι.

Πρόεδρος: Να μιλήσουμε με την κυρία Εισαγγελέα. Μας ακούτε; κυρία Κοσμά;

Τεχνικός: Μισό λεπτό κυρία πρόεδρε.

Πρόεδρος: Nα σας δώσουμε τις ημερομηνίες Δεκεμβρίου: 5, 6, 7, 13, 15, 19 (Κορυδαλλός). Eνδέχεται να υπάρξει κι άλλη εμβόλιμη, θα σας ενημερώσουμε.

Γραμματέας: Όλες Κορυδαλλό.

Μιχαλόλιας Γ.: Και άλλη; Τι να την κάνουμε…

Πρόεδρος:

Τεχνικός: Θα λεγα να διακόψουμε για 5′.

Πρόεδρος: Μην απομακρυνθείτε, επιστρέφουμε.

Ρουσσόπουλος: Πάμε να δούμε τον Κουφοντίνα…

Ολιγόλεπτη διακοπή 9:44.

Συνέχιση της διαδικασίας 10:17.

Πρόεδρος: Μπορούμε να ξεκινήσουμε; Η κυρία εισαγγελέας μας ακούει;

Εισαγγελέας Κοσμά: Σας ακούμε. Βρίσκομαι στην αίθουσα εξέτασης μαρτύρων του τμήματος εξέτασης μαρτύρων σας διαβεβαιώνω ότι το πρόσωπο που βρίσκεται στην αίθουσα είναι ο Μάρτυρας Γ, βρίσκεται και η πταισματοδίκης Νουλέλλη. Ο μάρτυρας δεν έχει κανένα έγγραφο μπροστά του και δεν υπάρχει ουδείς άλλος στην αίθουσα.

Νουλλέλη: Επιβεβαιώνω ότι ο μάρτυρας Γ είναι αυτός, μπροστά του ο μάρτυρας δεν έχει τίποτα άλλο πέρα από το ιερό Ευαγγέλιο

Πρόεδρος: Ο μάρτυρας μας ακούει; Πολιτικό ή θρησκευτικό όρκο;

Μάρτυρας Γ: Θρησκευτικό, ορκίζομαι να πω την αλήθεια.

Πρόεδρος: Εσείς για πρώτη φορά σε γραφεία της ΧΑ πήγατε πότε;

Μάρτυρας Γ: Το 2006. με έφερε σε επαφή ο Κίμωνας Παπαδόπουλος ο οποίος μετά από συζητήσεις με πήρε στα γραφεία της Σωκράτους. Εκεί ήταν τα κεντρικά γραφεία της ΧΑ.

Πρόεδρος: Εσείς τότε ήσαστε έφηβος;

Μάρτυρας Γ: Ήμουν περίπου 16 ετών.

Πρόεδρος: Μέχρι τότε είχατε διαβάσει για τη ΧΑ;

Μάρτυρας Γ: Γνώριζα κάποια πράγματα και σε σχέση με τον κύριο Παπαδόπουλο έμαθα περισσότερα. Εκείνος ήταν περίπου 25-27.

Πρόεδρος: Ήταν μέλος;

Μάρτυρας Γ: Ήταν μέλος της ΧΑ.

Πρόεδρος: Πήγατε μαζί του στα γραφεία είπατε. Εκεί συναντήσατε ποιους;

Μάρτυρας Γ: Είχα έρθει σε επαφή με τον Κασιδιάρη τον Γερμενή τον Λαγό…

Πρόεδρος: Την πρώτη φορά;

Μάρτυρας Γ: Ήμουν μικρός με άφηναν εκτός συζήτησης αλλά ήμουν αυτήκοος μάρτυρας κάποιων συζητήσεων.

Πρόεδρος: Μετά ξαναπήγατε;

Μάρτυρας Γ: Είχα κρατήσει επαφή με τον Κίμωνα και πηγαίναμε στα γραφεία με αρκετή συχνότητα, 2-3 φορές τη βδομάδα.

Πρόεδρος: Υπήρχαν άτομα της ηλικίας σας εκεί;

Μάρτυρας Γ: Κανά δυο παιδιά.

Πρόεδρος: Εκεί τι κάνατε;

Μάρτυρας Γ: Συζητάγαμε για διάφορα θέματα. Κουβεντιάζαμε και υπήρχαν και κάποια ιδεολογικά μαθήματα για το ναζισμό, τον Χίτλερ.

Πρόεδρος: Αυτά ποιος τα έκανε;

Μάρτυρας Γ: Συνήθως ο γενικός γραμματέας, ο Μιχαλολιάκος, Ο Κασιδιάρης…

Πρόεδρος: Οι ομιλίες ήταν ανοιχτές;

Μάρτυρας Γ: Η ΧΑ τότε ήταν ένα πολύ κλειστό κόμμα, αν μου επιτρέπετε την έκφραση «κλειστό κλαμπ».

Πρόεδρος: Πόσοι παρακολουθούσαν αυτές τις συζητήσεις;

Μάρτυρας Γ: Συνήθως ήμαστε οι ίδιοι και οι ίδιοι, 25-30 άτομα περίπου. Στη δική μου ηλικία λίγοι. Συνήθως ήταν 25, 28, 22, 30…

Πρόεδρος: Είπατε κάναν ομιλίες οι…

Μάρτυρας Γ: Ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης, ο Δεβελέκος…

Πρόεδρος: Και τι αφορούσαν;

Μάρτυρας Γ: Συζητάγαμε για κείμενα του Χίτλερ, για δελτία εγκληματικότητας των αλλοδαπών.

Πρόεδρος: Τι ήταν αυτό;

Μάρτυρας Γ: Ήταν ένα δελτίο που κάναμε κάποια…

Πρόεδρος: Ποιος το συνέτασσε;

Μάρτυρας Γ: Αυτός που έκανε την ομιλία. Ότι για παράδειγμα ένας Πακιστανός έκλεψε μια κοπέλα να της πάρει το κινητό.

Πρόεδρος: Στην Αθήνα;

Μάρτυρας Γ: Συνήθως ήταν για Αττική επειδή ήμαστε Αττική.

Πρόεδρος: Κάνατε κάτι άλλο;

Μάρτυρας Γ: Στην ηλικία που ήμουν δεν ήμουν σε θέση να κάνω κάτι άλλο.

Πρόεδρος: Γιατί γινόταν η ενημέρωση;

Μάρτυρας Γ: Για τη γαλούχηση. Ότι οι μετανάστες είναι κακοί, έρχονται εδώ σκοτώνουν, βιάζουν… Μπορώ να σας θυμίσω την υπόθεση του Καντάρη.

Πρόεδρος: Εκτός από αυτή, τα άλλα ήταν υποθέσεις που φτάναν στα δικαστήρια;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Η περίπτωση της Μυρτώς που υπήρχε κινητοποίηση στον Πειραιά για τη μεταγωγή.

Πρόεδρος: Ενημερωνόσασταν ποια ήταν η εξέλιξη δικαστικά;

Μάρτυρας Γ: Πολλές φορές ναι, πολλές όχι.

Πρόεδρος: Όταν πήγατε σας δώσαν κάποια ταυτότητα;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε πάρει κάποιες ταυτότητες που γράφαν «μέλος της ΧΑ».

Πρόεδρος: Μέλος;

Μάρτυρας Γ: Ναι. Οι καινούριες γράφαν «υποστηρικτής». Εμένα έγραφε «μέλος» και είχε και όνομα. Οι μετέπειτα ήταν «δελτίο υποστηρικτή».

Πρόεδρος: Ποια η διαφορά;

Μάρτυρας Γ: Για την κεντρική διοίκηση είχε. Σε περίπτωση ποινικού αδικήματος να μην έχουνε την ευθύνη.

Πρόεδρος: Δηλαδή;

Μάρτυρας Γ: Όπως γνωρίζαμε και μαθαίνετε κι εσείς, η ΧΑ ήταν ένα κλειστό κλαμπ. Μετά το 2012 στις εκλογές μπήκαν πολλά μέλη.

Πρόεδρος: Για την ευθύνη να μας διευκρινίσετε.

Μάρτυρας Γ: Αν ήταν κάποιος μέλος θα συμπαρέσυρε και κάποιους άλλους μαζί στο ποινικό κομμάτι. Ενώ αν δήλωνε υποστηρικτής θα ήταν ότι ήρθε απλά στο γραφείο μας και γράφτηκε. Ενώ αν ήταν μέλος θα κινούσε τις υποψίες ότι ήταν κάτι πιο συντεταγμένο.

Πρόεδρος: Εσείς γίνατε μέλος;

Μάρτυρας Γ: Ναι, στην ενηλικίωση.

Πρόεδρος: Έχετε αναφέρει το Παγκράτι τι σχέση είχατε;

Μάρτυρας Γ: Είχα καλή σχέση γιατί ο Κίμωνας είχε αναλάβει το γραφείο εκεί που ήταν παραχωρημένο από το Δήμο Αθηναίων.

Πρόεδρος: Η κάρτα που πήρατε από ποιον εκδιδόταν;

Μάρτυρας Γ: Αναφερόταν [στην κάρτα] ότι εκδιδόταν από τα κεντρικά γραφεία.

Πρόεδρος: Έλεγε κεντρικά γραφεία ΧΑ;

Μάρτυρας Γ: Έγραφε μόνο ΧΑ αλλά ήταν αυτονόητο αφού ήμουν γραμμένος στα κεντρικά. Μέχρι το 2012.

Πρόεδρος: Σε αυτό το χρονικό διάστημα γίνατε μέλος; Μεταξύ 2006-2012;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Ενηλικιώθηκα το 2009 και τότε έγινα μέλος.

Πρόεδρος: Από το 2006 – μέχρι το 2009, εκτός από το να παρακολουθείτε τι άλλο κάνατε;

Μάρτυρας Γ: Επειδή ήμουν και σε νεαρή ηλικία δεν έκανα και πολλά πράγματα εκτός από κάποιες ομιλίες, κάποιες επιθέσεις έξω…

Πρόεδρος: Μιλήστε μας για αυτές.

Μάρτυρας Γ: Ήταν κατά μεταναστών και φεύγαμε από τα γραφεία σε ομάδες 2-2, 3-3. Με έπαιρναν μαζί τους όσο μεγάλωνα.

Πρόεδρος: Μπορείτε να μας πείτε γι’ αυτές;

Μάρτυρας Γ: Πάνε πολλά χρόνια.

Πρόεδρος: Ποιος σας έπαιρνε;

Μάρτυρας Γ: Ο Ζέρβας, ο Γερμενής … μπαίναμε στα στενά Μενάνδρου, βρίσκαμε έναν μόνο του, τον χτυπάγαμε, φεύγαμε. Με σιδερογροθιές που είτε αγοράζαμε είτε είχαμε στο γραφείο ξεχασμένα.

Πρόεδρος: Πόσες φορές συνέβη αυτό από το 2006 μέχρι το 2009;

Μάρτυρας Γ: Σίγουρα πάνω από 20.

Πρόεδρος: Θυμάστε συγκεκριμένα;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε φύγει ένα βράδυ, εγώ, ο Πλαπούτας, ο Κασιδιάρης, ο Ζέρβας, ο Κίμωνας, και πήγαμε στην περιοχή του Μεταξουργείου. Και στα στενά στην πλατεία από πίσω βρήκαμε ένα αλλοδαπό, Πακιστανικής πιθανόν καταγωγής. Πήγαμε δίπλα του, τον χτύπησα με σιδερογροθιά στο πρόσωπο. Ήταν η πρώτη μου φορά. Γέλαγαν οι άλλοι, μου είπαν «μπράβο ρε πιτσιρίκο…ψήνεσαι.»

Πρόεδρος: Ποιος σας την έδωσε τη σιδερογροθιά;

Μάρτυρας Γ: Ο Πλαπούτας.

Πρόεδρος: Γιατί τις είχατε;

Μάρτυρας Γ: Και για προστασία. Από αναρχικούς. Το 2009 τα γραφεία σχεδόν κατεδαφίστηκαν μετά από βόμβα, 2008 ή 2009. Μας είχαν βάλει βόμβα στα γραφεία και το μόνο που γλίτωσε ήταν η σημαία που είχε μετέπειτα ο Μιχαλολιάκος στο γραφείο στη Δηλιγιάννη.

Πρόεδρος: Άλλο στην τριετία;

Μάρτυρας Γ: Τα πιο πολλά ήταν ομιλίες. Ήμουν 16-17 ήταν και ο φόβος της αρχής…

Πρόεδρος: Σε επισκέψεις λάβατε μέρος;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε πάει στο Μελιγαλά, στις Θερμοπύλες, στο Βίτσι…

Πρόεδρος: Εκτός από αυτά είπατε για τη σιδερογροθιά. Μαθαίνατε πώς θα χτυπήσετε; Γινόταν εκπαίδευση;

Μάρτυρας Γ: Αναμφίβολα. Όταν απολύθηκα από τις ένοπλες δυνάμεις…

Πρόεδρος: 2006-09 ρωτάω.

Μάρτυρας Γ: Τότε όχι. Λίγα πράματα.

Πρόεδρος: Αναφέρεστε στο Γερμενή ως εκπαιδευτή. Πριν την ενηλικίωση. Αλλά λέτε ότι δεν είχατε εκπαίδευση πριν την ενηλικίωση.

Μάρτυρας Γ: Ήταν ατομικά. Σε γυμναστήριο. «Θα βαράς εκεί» … τέτοια.

Πρόεδρος: Τι ειδικότερα γινόταν στην εκπαίδευση;

Μάρτυρας Γ: Ήταν είτε σε γυμναστήριο, είτε σε χώρο έξω. Μέχρι το 2009, πριν ενηλικιωθώ, πηγαίναμε ατομικά. Εκεί μαθαίναμε πώς να χτυπάμε, πώς να βαράμε…

Πρόεδρος: Μέσα σε ένα γυμναστήριο;

Μάρτυρας Γ: Άμα έχεις μια αίθουσα δικιά σου, άδεια, δε σε νοιάζει.

Πρόεδρος: Πού ήταν αυτό με την αίθουσα άδεια;

Μάρτυρας Γ: Ήταν στην Αχαρνών από πάνω, κοντά στην Πιπίνου.

Πρόεδρος: Άρα μου μιλάτε για άδειο χώρο. Είναι αυτό γυμναστήριο;

Μάρτυρας Γ: Τα γυμναστήρια έχουν και αίθουσες. Ήταν αίθουσα που κάνουν διάφορα προγράμματα.

Πρόεδρος: Θα επανέλθω. Λέτε «Μας μάθαιναν πώς να χτυπάμε». Δηλαδή;

Μάρτυρας Γ: Κάποιες συγκεκριμένες λαβές, πολεμικές τέχνες.

Πρόεδρος: Αυτό εννοείτε εκπαίδευση;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Είπατε και σε ανοιχτούς χώρους;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Στον Υμηττό, στο Χαϊδάρι… Εκεί κάναμε σωματική εκγύμναση.

Πρόεδρος: Ποιος ήταν εκπαιδευτής;

Μάρτυρας Γ: Ο Γερμενής και άλλοι.

Πρόεδρος: Πότε πηγαίνατε;

Μάρτυρας Γ: Συνήθως Σαββατοκύριακα.

Πρόεδρος: Τι περιλάμβανε;

Μάρτυρας Γ: Μιλάμε για μέχρι το 2009. Πηγαίναμε για τρέξιμο, κάναμε κάποιου είδους πάλης στη συνέχεια συζητάγαμε κάποια άλλα πράγματα..

Πρόεδρος: Σε όλες ήταν ο Γερμενής;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Ρόλο εκπαιδευτή είχαν και άλλοι;

Μάρτυρας Γ: Μέχρι το 2009 ο ίδιος.

Πρόεδρος: Μετά την ενηλικίωσή σας, συνεχίσατε αλλού;

Μάρτυρας Γ: Μετά πήγα φαντάρος. Όταν απολύθηκα γύρισα πίσω, πέθανε ο πατέρας μου και για ένα μικρό χρονικό διάστημα 2-3 μηνών είχα μείνει εκτός. Μετά πήγα στα γραφεία στη Δηλιγιάννη είχαν αλλάξει πολλά πράγματα.

Πρόεδρος: Πού υπηρετήσατε;

Μάρτυρας Γ: Παρουσιάστηκα στην Τρίπολη μετά πήγα στην Κύπρο και μετά επαναπατρίστηκα στην Ελλάδα.

Πρόεδρος: Πότε απολυθήκατε;

Μάρτυρας Γ: Νοέμβρη του 2010.

Πρόεδρος: Σε ποια γραφεία πήγατε;

Μάρτυρας Γ: Πήγα στα κεντρικά για λίγο, 2-3 μήνες, μέχρι να δω τι θα κάνω με τη ζωή μου και μετά είχα το ατυχές συμβάν με το θάνατο του πατέρα μου.

Πρόεδρος: Περίπου το 2011 δηλαδή.

Μάρτυρας Γ: Ναι, Μάρτιο – Απρίλη.

Πρόεδρος: Το πρόγραμμα Κένταυρος τι ήταν; Πριν την ενηλικίωσή σας.

Μάρτυρας Γ: Ήταν ένα πρόγραμμα, κάναμε διάφορα πράγματα, ομιλίες, χειραγώγηση, η λεγόμενη «ζύμωση» που λέγαμε. Ιδεολογικά μαθήματα, κατήχηση…

Πρόεδρος: Ποιος τα έκανε αυτά;

Μάρτυρας Γ: Ο Κασιδιάρης, 2-3 φορές τη βδομάδα.

Πρόεδρος: Τι σας έλεγε σε αυτά;

Μάρτυρας Γ: Για τον Χίτλερ, για την περίφημη «σπορά των νικημένων», είχαμε και ένα σύνθημα: «Ρούντολφ Ες, τον τάφο σου μην κλαις, εμείς θα αναστήσουμε και πάλι τα Ες Ες».

Πρόεδρος: Μάλιστα. Να επανέρθουμε στο 2011. Τι αλλάζει τότε;

Μάρτυρας Γ: Είχα ενηλικιωθεί, είχα γίνει ας πούμε άντρας πλέον, οπότε μπήκαμε σε πιο σκληρά προγράμματα. Εκπαιδευόμασταν τα Σαββατοκύριακα, μαθαίναμε τεχνικές άμυνας – επίθεσης που είναι περίπου ίδιες με τα ΜΑΤ.

Πρόεδρος: Πού γινόταν και ποιος την έκανε;

Μάρτυρας Γ: Πηγαίναμε Σαββατοκύριακα στον Υμηττό, στο Χαϊδάρι, πηγαίναμε για τρέξιμο και μας εκπαίδευε ο Γερμενής. Κάναμε προσομοίωση χτυπημάτων με μαχαίρι.

Πρόεδρος: Δηλαδή;

Μάρτυρας Γ: Υπάρχει ο εκπαιδευτής και ο εκπαιδευόμενος. Ο εκπαιδευτής δείχνει πώς θα πετύχεις το χτύπημα στον εκπαιδευόμενο. Μετά παίρνει ο εκπαιδευόμενος και κάνει το ίδιο. Στην αρχή ήταν ο Γερμενής. Στη συνέχεια ήταν ο Πατέλης, Ο Ζέρβας, ο Δεβελέκος, ο Κασιδιάρης… Υπήρχε εκπαίδευση και με άλλα αντικείμενα. Ναυτικά καπνογόνα, φωτοβολίδες…

Πρόεδρος: Δηλαδή χρησιμοποιούσατε και φωτοβολίδες;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Ποιος τα έφερνε;

Μάρτυρας Γ: Ο Γερμενής, Ο Παναγιώταρος που είχε πιο εύκολη πρόσβαση γιατί είχε εμπλακεί με συνδέσμους ποδοσφαιρικών ομάδων.

Πρόεδρος: Είπατε και για καπνογόνα.

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Μαθαίναμε πώς ανάβουνε, πώς κάνεις ζημιά σε κάποιον με καπνογόνα, πώς να τα πετάς, πώς να μην καείς…

Πρόεδρος: Εκτός από όλα αυτά…

Μάρτυρας Γ: Είχαμε και πιστόλια. Υπήρχε ένας που είχε, και μάλιστα ο ένας ήταν αστυνομικός ονόματι Χαλάστρας.

Πρόεδρος: Αυτός ερχόταν με το υπηρεσιακό του;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Και με γκλομπ.

Πρόεδρος: Μετείχε και αυτός στην εκπαίδευση;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Εσείς εκπαιδευόσασταν με το όπλο του συγκεκριμένου;

Μάρτυρας Γ: Εγώ όχι, είχα ρίξει με ένα Colt, 45άρι. Και μάλιστα μου μάθαιναν πώς να πετυχαίνω κατευθείαν στην καρδιά.

Πρόεδρος: Ποιανού ήταν αυτά;

Μάρτυρας Γ: Άλλα ήταν του Κασιδιάρη, του Πατέλη.

Πρόεδρος: Δηλαδή ερχόταν ο Πατέλης με όπλο; Και ο Κασιδιάρης;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Πού γινόντουσαν αυτά;

Μάρτυρας Γ: Στο Χαϊδάρι, πλησίον του σκοπευτικού κέντρου.

Πρόεδρος: Με τι κριτήριο είχε γίνει η επιλογή;

Μάρτυρας Γ: Ήδη ακούγονταν οι ριπές από το κέντρο, κι έτσι οι δικές μας δεν τραβούσαν την προσοχή.

Πρόεδρος: Ο στόχος στη σκοποβολή ποιος ήταν;

Μάρτυρας Γ: Ένας μικρός τετράγωνος στόχος, ένα ξύλο βαμμένο.

Πρόεδρος: Ποια άτομα θυμόσαστε να είναι μαζί σας;

Μάρτυρας Γ: Ο Τσακανίκας, μέλη τοπικών από Άνω Λιόσια, Ασπρόπυργο, Πειραιά… Ο Μίχος, ο Τζώρτζης Αμπουσελμάν, ο Ρουπακιάς, ο Σπύρος ο Βάτραχος…

Πρόεδρος: Αυτοί ήταν εκπαιδευτές ή εκπαιδευόμενοι;

Μάρτυρας Γ: Και τα δύο. Εγώ θυμάμαι τον Ρουπακιά που ήρθε ως εκπαιδευόμενος και μετά έγινε εκπαιδευτής. Είχε έρθει από την τοπική της Νίκαιας, μόλις είχε ανοίξει.

Πρόεδρος: Λάβατε μέρος σε χτυπήματα που είχαν αποφασιστεί από άλλες τοπικές;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Ήταν περίπου τέλη Ιουνίου του 2012 μπήκαμε σε ένα σπίτι μεταναστών περίπου 15 άτομα. Μας είχε πει ο Πατέλης ότι θα μαζευτούμε να κάνουμε ντου. Μιλάγαμε face-to-face, ούτε μηνύματα ούτε τηλέφωνα. Το πολύ πολύ «έλα από το γραφείο». Στέλναμε μηνύματα τύπου «τάδε ώρα να βρίσκεστε στην τοπική». Αλλά επειδή είχαμε συχνή επαφή δε χρειαζόταν το μήνυμα.

Πρόεδρος: Πάμε ξανά στο περιστατικό.

Μάρτυρας Γ: Η συζήτηση έγινε με τον Πατέλη και κάποια μέλη του 5μελούς. Τον Σπύρο, τον Κώστα το Βάτραχο, τον Ρουπακιά, τον Τσακανίκα.

Πρόεδρος: Αυτοί ήταν στο 5μελές της Νίκαιας;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Και μετά;

Μάρτυρας Γ: Μας είπαν να κάνουμε ντου. Θα χτυπήσουμε ό,τι βρούμε, θα κάνουμε ζημιά και θα φύγουμε. Ήταν γνωστή τακτική.

Πρόεδρος: Πού κάνατε ντου;

Μάρτυρας Γ: Σε ένα σπίτι στη Νίκαια, πλησίον της εκκλησίας του Αγ. Νικολάου.

Πρόεδρος: Πόσα άτομα μετείχαν;

Μάρτυρας Γ: Περίπου 15 άτομα. Φύγαμε με δίκυκλα, τα αφήσαμε πλησίον του στόχου, είχε μια παλιά σιδερένια πόρτα, την παραβιάσαμε εύκολα, κάναμε τα χτυπήματα και φύγαμε. Ανοίξαμε έναν πυροσβεστήρα να γίνει αποπνικτική η ατμόσφαιρα, τους βρήκαμε στον ύπνο, βγάλαμε τα πτυσσόμενα, δεν ξέρω αν κάποιος μαχαίρωσε κάποιον, και φύγαμε. Ήταν γνωστή τακτική.

Πρόεδρος: Ποιοι ήσαστε;

Μάρτυρας Γ: Εγώ, ο Τσακανίκας, ο Μάριος, ο Πατέλης, ο Σπύρος, ο Κώστας ο Βάτραχος, ο Αποστόλου, ο Αμπουσελάμ και κάποια άλλα μέλη του Πειραιά.

Πρόεδρος: Ποιος έδινε εντολές;

Μάρτυρας Γ: Εμείς τις παίρναμε από τον Πατέλη. Σίγουρα, για να γίνει κάτι, το ήξερε ο Λαγός.

Πρόεδρος: Εσείς χτυπήσατε κάποιον;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Ποιος έδινε τις εντολές;

Μάρτυρας Γ: Ο Πατέλης.

Πρόεδρος: Ηγείτο δηλαδή;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Μάθατε αν κάνανε μηνύσεις;

Μάρτυρας Γ: Σίγουρα οι περισσότεροι φοβόντουσαν. Αλλά το διαδικαστικό εμένα δε με ενδιέφερε.

Πρόεδρος: Τι τους προξενήσατε;

Μάρτυρας Γ: Σίγουρα υλικές ζημιές και αυτός που εγώ χτύπησα ήταν με ένα πτυσσόμενο γκλομπ στο σαγόνι. Δεν ξέρω τι άλλη ζημιά τους έκαναν οι άλλοι. Σίγουρα τους χτυπήσαμε πάρα πολύ.

Πρόεδρος: Είχε διαφορές ο Πατέλης μαζί τους;

Μάρτυρας Γ: Οι επιθέσεις γινόντουσαν για συγκεκριμένους λόγους: είτε επειδή είχαν παράπονα τύπου ότι «έχω αλλοδαπούς δίπλα και δε μου αρέσει η φάτσα τους», είτε ήταν εχθροί της ΧΑ, είτε για επίδειξη δύναμης.

Πρόεδρος: Άλλοι γνώριζαν ότι θα γινόταν η επίθεση εκείνο το βράδυ;

Μάρτυρας Γ: Αναμφίβολα. Τίποτα δε γινόταν χωρίς να το ξέρει στη συγκεκριμένη περιοχή ο Λαγός, ο Κασιδιάρης και αν δεν έπαιρναν το ΟΚ από πάνω δε γινόταν τίποτα. Με το «από πάνω» εννοώ τον Μιχαλολιάκο.

Πρόεδρος: Αυτό πώς το ξέρατε;

Μάρτυρας Γ: Τα συζητάγαμε ενώπιον του Λαγού. Τα συζητάγαμε και με τον ίδιο το Γιάννη στον κλειστό πυρήνα.

Πρόεδρος: Τι είναι ο κλειστός πυρήνας;

Μάρτυρας Γ: Κάθε φορά που άνοιγαν τα γραφεία κάναμε ιδεολογικά σεμινάρια, τα «δελτία εγκληματικότητας» που συνέχιζαν να ισχύουν, τα έκανε μετά και ο Τσακανίκας. Και στη συνέχεια έφευγε ο κόσμος και έμενε ο κλειστός πυρήνας, που γνώριζε τα πάντα. Για τις επιθέσεις, για το τι θα κάναμε… Δεν εναλλάσσονταν αλλά γίνονταν προσθήκες. Είχαμε ξεκινήσει 10 άτομα, μετά 15, 20…

Πρόεδρος: Εσείς από πότε ήσαστε;

Μάρτυρας Γ: Στον κλειστό της Νίκαιας ήμουν από τον Ιούνιο του 2012 που έγιναν τα εγκαίνια στα γραφεία. Αλλά είχα επαφές με τα παιδιά και από πιο πριν.

Πρόεδρος: Εσείς ανήκατε και σε άλλο κλειστό πυρήνα;

Μάρτυρας Γ: Από τότε που άνοιξαν τα γραφεία, ήμουν μόνο στη Νίκαια. Πιο πριν ήμουν και στα κεντρικά. Όλες οι τοπικές είχαν κλειστό πυρήνα.

Πρόεδρος: Τι συζητιόταν στον κλειστό;

Μάρτυρας Γ: Τα χτυπήματα που θα γίνουν, οι δράσεις που έχουμε να κάνουμε, κάποια οικονομικά θέματα… Πολλές φορές στον κλειστό πυρήνα μετείχε και ο Λαγός.

Πρόεδρος: Μετείχε;

Μάρτυρας Γ: Είχε ενεργό ρόλο, δε μετείχε απλά. Δε γινόταν να λέμε ότι θα κάνουμε την επίθεση και να μην το ξέρει όταν λέει «Μπράβο παιδιά, συνεχίστε έτσι». Τον έπαιρνε ο Πατέλης και του έλεγε «Γιάννη, θα πάμε εκεί».

Πρόεδρος: Είχατε ακούσει τέτοιο τηλεφώνημα;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Ήταν κάτι αφισοκολλητές και ο Πατέλης πήρε τον Γιάννη και του είπε «Να βγούμε να τους χτυπήσουμε;» και του είπε «Όχι, άστους, 3 άτομα είναι». Άλλες φορές έλεγε «Χτυπήστε».

Πρόεδρος: Λέτε και άλλα άτομα ήταν σε γνώση. Ποια;

Μάρτυρας Γ: Ο Κασιδιάρης, ο Δεβελέκος, ο Αρχηγός…

Πρόεδρος: Πώς το ξέρετε;

Μάρτυρας Γ: Ήταν πάρα πολύ καλοί φίλοι δε γινόταν να μη γνωρίζουν. Εξάλλου υπήρχε και μια ιεραρχία. Ο Πατέλης ενημέρωνε το Λαγό, ο Γιάννης τον Ηλία, και ο Ηλίας τον Αρχηγό.

Πρόεδρος: Πώς το ξέρετε αυτό;

Μάρτυρας Γ: Ως αυτήκοος μάρτυρας.

Πρόεδρος: Τι άλλο ακούσατε;

Μάρτυρας Γ: Έπαιρνε ο Λαγός τον Ηλία και του έλεγε «έγινε αυτό εκεί, τους τσακίσαμε». Να πω ότι μετά την κατάθεσή μου ήρθαν στο φως οι συνομιλίες του Λαγού με τον Δεβελέκο.

Πρόεδρος: Το θέμα είναι όμως εσείς τι γνωρίζετε.

Μάρτυρας Γ: Ο Λαγός ήταν πάντα ενήμερος για ό,τι κι αν κάναμε. Έχει τύχει και μπροστά μας «Ξέρεις Ηλία, θα πάμε για εκπαίδευση εκεί» ή «Θα χτυπήσουμε εκεί». Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι στη ΧΑ χωρίς να είναι ενήμεροι οι πάντες.

Πρόεδρος: Γιατί όμως, ποιοι είναι οι πάντες;

Μάρτυρας Γ: «Οι πάντες» είναι: από μένα στον Πατέλη, από κει στον Λαγό, στον Κασιδιάρη και στον Αρχηγό. Έτσι είναι δομημένα, έτσι γαλουχηθήκαμε. Δε μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά, μιλάμε για συντεταγμένα. Για παράδειγμα, βρέθηκε το αυτοκίνητο του Λαγού στην επίθεση στην Ηλιούπολη.

Μιχαλόλιας Γ.: Κι από πού το ξέρει αυτός…

Πρόεδρος: Μετά θα τον ρωτήσετε ό,τι θέλετε.

Μάρτυρας Γ: … Οι βουλευτές ήταν πάντα ενήμεροι.

Πρόεδρος: Η γνώση σας είναι από όλα αυτά που μας είπατε. Μετά τον Λαγό, να πάμε στον Κασιδιάρη, στον Μιχαλολιάκο. Η γνώση τους με ποιο στοιχείο υπήρχε;

Μάρτυρας Γ: Πριν γίνει η ΧΑ «η μεγάλη ΧΑ» και ανοίξουν οι τοπικές, όταν ήμαστε λίγοι ακόμα, στα «πέτρινα χρόνια» που λέμε, δε γινόταν τίποτα που να μην το ξέρουν οι ίδιοι.

Πρόεδρος: Για πείτε μας ένα παράδειγμα.

Μάρτυρας Γ: Η δολοφονία του Καντάρη. Για πολλές μέρες η Αθήνα ήταν πολεμικό πεδίο.

Πρόεδρος: Εσείς με ποια διαδικασία γίνατε μέλος;

Μάρτυρας Γ: Με εκπαίδευση, «σωματική βελτίωση», ιδεολογικά σεμινάρια, ορκίστηκα πίστη στον Αρχηγό μου…

Πρόεδρος: Υπάρχει κάποιο τελετουργικό ή απλά ορκίζεστε;

Μάρτυρας Γ: Ήμαστε όλοι μαζί στην αίθουσα μέσα, ορκιστήκαμε πίστη στον Αρχηγό, στο Κράτος, στο Έθνος μας, και πίστη μέχρι το θάνατο…

Μιχαλόλιας Γ.: Είδαμε πόσο το τήρησε…

Πρόεδρος: Μιλήστε μας για τους Κένταυρους. Πού χρησιμοποιούνταν οι όροι αυτοί;

Μάρτυρας Γ: Όταν βγαίναμε πεζή, μπαίναν οι ασπίδες μπροστά, γινόταν η επίθεση. Υπάρχουν και συγκεκριμένα περιστατικά.

Στην πορεία των Ιμίων, τη χρονιά που είχε πεθάνει ο Χριστόδουλος. Υπήρχε μια συγκέντρωση των αναρχικών πλησίον του χώρου που ήμαστε εμείς και έγινε μια επίθεση. Εκεί έγινε για πρώτη φορά το «σύνταξις»: μια σειρά συνταχθήκανε με ασπίδες μπροστά και οι άλλοι με ρόπαλα και μαχαίρια πίσω.

Πρόεδρος: Εσείς τι κρατάγατε;

Μάρτυρας Γ: Κράταγα ένα κυλινδρικού τύπου κοντάρι που χρησιμοποιούσαμε για επιθέσεις.

Πρόεδρος: Υπήρχε κάποιο σύνθημα;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε ένα κάλεσμα, ας πούμε, σε αυτούς που μας επιτίθονταν. Στο ένα χέρι η ασπίδα και με το άλλο, που κρατάγαμε το κοντάρι, χτυπάγαμε την ασπίδα.

Πρόεδρος: Λέω αν υπήρχε τρόπος ενημέρωσης για την επίθεση.

Μάρτυρας Γ: Ήταν το «σύνταξις» αυτό κυρία Πρόεδρε.

Πρόεδρος: Και η λήξη της επίθεσης;

Μάρτυρας Γ: «Λήξις».

Πρόεδρος: Τα τρία χτυπήματα στην ασπίδα τι ήταν;

Μάρτυρας Γ: Ήταν για τους επιτιθέμενους: «Ελάτε, σας περιμένουμε».

Πρόεδρος: Έχετε αναφερθεί σε κάποια αποθήκη στον Ασπρόπυργο. Είχατε πάει εκεί και γιατί;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε πάει για να πάμε κάποια πράγματα, ασπίδες, φωτοβολίδες… Περάσαμε από την τοπική του Ασπροπύργου, του Πειραιά, της Νίκαιας και των Νοτίων Προαστίων και τα φορτώσαμε. Είχαμε πάει, εγώ με ένα παιδί, με ένα αυτοκίνητο από τα Νότια Προάστια. Μας είπε ο Πατέλης να περάσουμε από τις τοπικές να πάρουμε τα πράγματα, κάποιες ασπίδες, κοντάρια, καπνογόνα και να τα μεταφέρουμε…

Πρόεδρος: Για ποιο λόγο αυτό;

Μάρτυρας Γ: Άγνωστο, εγώ εντολές εκτελούσα…

Πρόεδρος: Δε ρωτήσατε;

Μάρτυρας Γ: Όχι, μας είπαν απλά «θα τα πάρετε να τα πάτε εκεί».

Πρόεδρος: Ποιανού ήταν;

Μάρτυρας Γ: Άγνωστο, σε μένα τουλάχιστον.

Πρόεδρος: Πόσες φορές λάβατε μέρος σε επιθέσεις;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε πάει σε ένα πλυντήριο αυτοκινήτων στη Νίκαια που απασχολούσε αλλοδαπούς. Το 2012 είχε γίνει και είχαμε πάει με κάποια παιδιά από την τοπική. Ο Τσακανίκας, ο Παπαβασιλείου, ο Σπύρος, ο Βάτραχος, οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Πρόεδρος: Είχατε παράπονα [από άλλους ώστε] να πάτε εκεί;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε τη φιλοσοφία να πάμε να τραμπουκίσουμε. Πήραμε την εντολή από τον Πατέλη.

Πρόεδρος: Η απόφαση από ποιον ήταν;

Μάρτυρας Γ: Τη διαταγή πήραμε από τον Πατέλη. Σίγουρα δεν έγινε εν αγνοία του Λαγού.

Πρόεδρος: Πώς το λέτε αυτό το «σίγουρα»;

Μάρτυρας Γ: Δε γινόταν τίποτα χωρίς να το ξέρει ο Λαγός. Αυτό συζητούσαμε, μη γίνει κάνα μπραφ και το μάθει ο Γιάννης χωρίς να υπάρχει εντολή.

Πρόεδρος: Πώς έλεγαν τον ιδιοκτήτη του πλυντηρίου;

Μάρτυρας Γ: Δε γνωρίζω.

Πρόεδρος: Πού ήταν;

Μάρτυρας Γ: Κοντά στην Πέτρου Ράλλη.

Πρόεδρος: Και όταν πήγατε τι του είπατε;

Μάρτυρας Γ: Επί λέξει; «Διώξε τα πακιστάνια από δω γιατί θα σου γαμήσουμε το σπίτι».

Πρόεδρος: Τελικά;

Μάρτυρας Γ: Τους έδιωξε, δεν τους έδιωξε, δεν το ξέρω εγώ, δεν ξαναπήγα.

Πρόεδρος: Υπήρχε αντίδραση από μέρους του;

Μάρτυρας Γ: Ε, είπε «Ρε παιδιά, τι πράγματα είναι αυτά, δεν κάνουν τίποτα».

Πρόεδρος: Πήγατε μία φορά;

Μάρτυρας Γ: Εγώ ναι.

Πρόεδρος: Είχατε λάβει μέρος στην επίθεση στους αλιεργάτες;

Μάρτυρας Γ: Όχι.

Πρόεδρος: Πώς τη μάθατε;

Μάρτυρας Γ: Είχε έρθει στο γραφείο ο «Τασάρας», ο γραμματέας του Περάματος.

Πρόεδρος: Τι μάθατε από αυτόν;

Μάρτυρας Γ: Είπε αυτολεξεί «Τους γαμήσαμε».

Πρόεδρος: Εκτός από αυτά, είχατε λάβει μέρος και σε άλλη…

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα, σε ένα βενζινάδικο κάπου στην Ανατολική Αττική.

Πρόεδρος: Γιατί πήγατε εκεί;

Μάρτυρας Γ: Για να δείρουμε τους υπαλλήλους. Είχαμε μια φιλοσοφία τότε ότι τίποτα δε μας αγγίζει.

Πρόεδρος: Μια διακοπή μισή ώρα μήπως σταματήσει η βροχή και ακούμε και καλύτερα.

Διακοπή 11:51 λόγω έντονου θορύβου που προκαλεί η βροχή στην προκατασκευασμένη αίθουσα. Παράλληλα υπάρχει εισροή βρόχινου νερού από την οροφή.

Συνέχιση της διαδικασίας 12:37, η Έδρα επιβεβαιώνει ότι υπάρχει επικοινωνία με την αίθουσα που βρίσκεται ο προστατευόμενος μάρτυρας.

Πρόεδρος: Κυρία εισαγγελέας, μας ακούει;

Εισ. Κοσμά: Ναι, κυρία πρόεδρε, είμαστε έτοιμοι. Είμαι μόνο εγώ η κυρία πταισματοδίκης και ο μάρτυρας και δεν υπάρχει τίποτα μπροστά του.

Πταισμ. Νουλέλλη: Επιβεβαιώνω ό,τι είπε η κυρία εισαγγελέας.

Πρόεδρος: Είχαμε μείνει στο βενζινάδικο στη Βάρκιζα. Πείτε μας, ποιοι πήγατε;

Μάρτυρας Γ: Εγώ, ο Αμπουσελάμ και κάποια άλλα παιδιά με την προοπτική ότι θα βγούμε «βόλτα». Έτσι το λέγαμε. Το 2012 έγινε, κάπου στο Μάη.

Πρόεδρος: Για ποιο λόγο πήγατε;

Μάρτυρας Γ: Για να χτυπήσουμε τους υπαλλήλους.

Πρόεδρος: Είχατε δει ότι έχει υπαλλήλους αλλοδαπούς;

Μάρτυρας Γ: Ο Αμπουσελάμ είπε θα πάμε εκεί.

Πρόεδρος: Τι τους είπατε;

Μάρτυρας Γ: Τίποτα κυρία Πρόεδρε, δεν το συζητήσαμε. Πήγαμε και τους χτυπήσαμε. Εγώ με τα χέρια, οι άλλοι με πτυσσόμενα γκλομπ. Χτυπήσαμε τρεις.

Πρόεδρος: Είχε γίνει κάποια μήνυση;

Μάρτυρας Γ: Από τις ειδήσεις, που δημοσιοποιήθηκε το περιστατικό, νομίζω έγιναν μηνύσεις.

Πρόεδρος: Οδηγήθηκε στο δικαστήριο;

Μάρτυρας Γ: Δε γνωρίζω, εμένα ουδείς με κάλεσε.

Πρόεδρος: Υπήρξε κάποια περίπτωση να γίνει μήνυση και να φτάσει στο δικαστήριο;

Μάρτυρας Γ: Σε ό,τι αφορά το άτομό μου, όχι. Για του Παπαβασιλείου ξέρω, που ήμαστε και πάρα πολύ καλοί φίλοι, και έφτασε η υπόθεσή του σε δίκη και καταδικάστηκε.

Πρόεδρος: Τι είχε κάνει;

Μάρτυρας Γ: Εμπρησμό σε κατάστημα μετανάστη στην πλατεία Αμερικής.

Πρόεδρος: Ήταν άλλοι;

Μάρτυρας Γ: Απ’ ό,τι μου είχε πει ήταν αυτός και ένας φίλος του.

Πρόεδρος: Θυμάστε σε άλλες επιθέσεις να έχετε πάρει μέρος;

Μάρτυρας Γ: Μπορώ να σας πω με ακρίβεια ένα περιστατικό 9-12/12/2012 με ένα υπάλληλο διανομής φαγητού πλησίον της πλατείας Αμερικής, τον οποίο χτύπησα εγώ ο ίδιος. Ήμουν με τον Παπαβασιλείου. Και στη συνέχεια τον μαχαίρωσα στο πόδι και τραπήκαμε σε φυγή.

Πρόεδρος: Πώς το αποφασίσατε αυτό;

Μάρτυρας Γ: Είχαμε γαλουχηθεί έτσι, οπότε δε μας ενδιέφερε και πολύ. Άλλοι έλεγαν «θα πάμε για καφέ» εμείς λέγαμε «θα πάμε βόλτα».

Πρόεδρος: Και εννοούσατε…

Μάρτυρας Γ: Να βρούμε έναν μετανάστη να τον χτυπήσουμε, να τον εκφοβίσουμε. Ήταν μια περίοδος που η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας ήταν τεταμένη.

Πρόεδρος: Για ποιο λόγο;

Μάρτυρας Γ: Υποτίθεται ότι υπήρχαν κάποιοι «αγανακτισμένοι πολίτες» υπό την καθοδήγηση της ΧΑ, με σκοπό να τραμπουκίσουν, να εκφοβίσουν και, εν τέλει, να εκδιώξουν τους μετανάστες. Άλλωστε ήταν κοινό μυστικό η εκκαθάριση του κέντρου από τους μετανάστες. Οι «αγανακτισμένοι πολίτες» ήταν το καπέλο της ΧΑ.

Πρόεδρος: Πόσοι ήσασταν στο πλυντήριο;

Μάρτυρας Γ: Περίπου 10 άτομα.

Πρόεδρος: Με μηχανές;

Μάρτυρας Γ: Στο βενζινάδικο είχαμε πάει με βαν, στο πλυντήριο με δίκυκλα, και στο σπίτι με δίκυκλα που τα ‘χαμε αφήσει πλησίον.

Πρόεδρος: Είχατε ιδιαίτερη ενδυμασία;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Φορούσαμε μαύρες μπλούζες, τις γνωστές μαύρες μπλούζες, το παντελόνι παραλλαγής, το καπέλο – τζόκεϊ, και τα άρβυλά μας.

Πρόεδρος: Για ποιο λόγο τη φορούσατε;

Μάρτυρας Γ: Τη φορούσαμε σε κάποιες μηχανοκίνητες πορείες που κάναμε ως ένδειξη δύναμης, σε κάποιες εκδηλώσεις, Μελιγαλά, Θερμοπύλες, ε, και στα γραφεία.

Πρόεδρος: Όταν λέτε «γνωστή μπλούζα»;

Μάρτυρας Γ: Γράφει ΧΑ και στην πίσω πλευρά της αναγράφει την οργάνωση.

Πρόεδρος: Σε άλλες τέτοιες επιθέσεις είχατε λάβει μέρος;

Μάρτυρας Γ: Σε επιθέσεις κατά μεταναστών στην δολοφονία του Καντάρη. Μας είχε πει ο Κασιδιάρης, και ήταν παρόντες και ο Λαγός, και ο Δεβελέκος, και ο Παναγιώταρος, και μας είπαν κατά λέξη «Πάμε να τους γαμήσουμε, να τους σκοτώσουμε».

Πρόεδρος: Πόσοι ήσαστε;

Μάρτυρας Γ: Τουλάχιστον 30 άτομα από τα γραφεία.

Πρόεδρος: Πώς πήγατε;

Μάρτυρας Γ: Με τα πόδια.

Πρόεδρος: Είχατε επικεφαλής;

Μάρτυρας Γ: Εγώ ακολουθούσα τον Γερμενή. Από πού έπαιρνε εντολές ο Γιώργος… πιθανόν από τον Ηλία.

Πρόεδρος: Και τι κάνατε;

Μάρτυρας Γ: Χυθήκαμε στους δρόμους και όποιον βρίσκαμε που δεν ήταν Έλληνας – δε μας ενδιέφερε η εθνικότητά του και το χρώμα του – τον χτυπάγαμε.

Πρόεδρος: Πώς;

Μάρτυρας Γ: Εγώ με γκλομπ.

Πρόεδρος: Οι άλλοι;

Μάρτυρας Γ: Είχαν σιδερογροθιές, γκλομπ, παραλάιζερ.

Πρόεδρος: Τι εντολές έδινε ο Γερμενής;

Μάρτυρας Γ: «Συνταχθείτε παιδιά», «ό,τι κινείται σφάζεται», «χτυπάμε – φεύγουμε».

Πρόεδρος: Στο σημείο όταν φτάσατε αυτό;

Μάρτυρας Γ: Ναι, ναι. Είχε γίνει και κάποιο τρισάγιο… κάτι τέτοιο.

Πρόεδρος: Πηγαίνατε, είπατε, και στα μαγαζιά τους.

Μάρτυρας Γ: Ναι θυμάμαι κάποια συγκεκριμένα στην Πιπίνου αλλά και στη Νίκαια.

Πρόεδρος: Τι καταστήματα ήταν;

Μάρτυρας Γ: Ήταν μεταναστών από την ανατολική Ασία που πουλούσαν συσκευές κινητών αξεσουάρ, είδη ενδυμασίας ή φρούτα…

Πρόεδρος: Πήγατε περισσότερες φορές από μια;

Μάρτυρας Γ: Εγώ προσωπικά έχω πάει σε 3, σε συγκεκριμένο κατάστημα.

Πρόεδρος: Συνολικά εσείς;

Μάρτυρας Γ: Σίγουρα πάνω από 10.

Πρόεδρος: Αυτές που θυμάστε, πηγαίνατε μόνος σας;

Μάρτυρας Γ: Είτε πηγαίναμε με άλλα μέλη της τοπικής, είτε μόνοι μας, για να δούμε τι γίνεται. Αλλά σίγουρα δίναμε αναφορά μετά από αυτό.

Πρόεδρος: Σε ποιον;

Μάρτυρας Γ: Μέχρι και το 2012 που ήμουν στη Νίκαια τις έδινα στο Γερμενή. Μετά τις έδινα στον Πατέλη.

Πρόεδρος: Αυτή την εντολή ποιος την έδινε;

Μάρτυρας Γ: Μέχρι και που πήγα στη Νίκαια τις έπαιρνα από το Γερμενή. Μετά από τον Πατέλη. Ο οποίος τις έπαιρνε τις εντολές από τον Λαγό.

Πρόεδρος: Έχετε πει σε κάποιο σημείο της κατάθεσής σας για τον Αμπουσελάμ, ότι προκάλεσαν σωρεία κακουργημάτων. Σε τι αναφέρεστε συγκεκριμένα;

Μάρτυρας Γ: Σε απειλές.

Πρόεδρος: Μιλάμε για κακουργήματα. Ποια θεωρείτε;

Μάρτυρας Γ: Όταν βγαίνεις έξω βράδυ με 5, 6, 7, 8, 10 άτομα και πας με μαχαίρια και πτυσσόμενα και επιτίθεσαι σε ανθρώπους… νομικός δεν είμαι αλλά ξέρω ότι είναι κακούργημα.

Πρόεδρος: Συγκεκριμένα;

Μάρτυρας Γ: Γνωρίζω από συζητήσεις, να το αποδείξω δε μπορώ.

Πρόεδρος: Όχι να το αποδείξετε. Αν ακούσατε κάτι συγκεκριμένο.

Μάρτυρας Γ: Ξέρω ότι έβγαιναν τα βράδια όπως κι εμείς και χτυπάγανε πολύ κόσμο. Ο Αμπουσελάμ και τα παιδιά που είχε μαζί του.

Πρόεδρος: Έχετε αναφερθεί σε νυχτερινές συναντήσεις «απόκρυφων μερών» βουλευτών και πυρηναρχών.

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα, συζητάγανε για διάφορα θέματα όπως μας έχει πει ο Πατέλης, για το πώς θα κινηθούν σε κάποιες επιθέσεις, για διανομές τροφίμων, για τους στόχους που έχουμε.

Πρόεδρος: Υπήρξε κάποιος που σας το είπε αυτό;

Μάρτυρας Γ: Ο Πατέλης ο ίδιος μου το είπε.

Πρόεδρος: Και γιατί γινόντουσαν νύχτα και σε απόκρυφα μέρη;

Μάρτυρας Γ: Για λόγους ασφαλείας.

Πρόεδρος: Οι τοπικές δεν είχαν ασφάλεια;

Μάρτυρας Γ: Δε μπορείς να προστατέψεις τα γραφεία με 10 άτομα. Ο κίνδυνος ήταν πολύ μεγάλος.

Πρόεδρος: Τι σας είπε;

Μάρτυρας Γ: Ότι συναντιόντουσαν σε απόκρυφα μέρη.

Πρόεδρος: Όπως;

Μάρτυρας Γ: Δε γνωρίζω.

Πρόεδρος: Ακούσατε να υπάρχει εντολή Μιχαλολιάκου για το θέμα του Περίανδρου;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Όταν αποφυλακίστηκε ο Περίανδρος. Περίπου 2010-2011. Όταν άρχισε να βγαίνει στα κανάλια και να μιλάει.

Πρόεδρος: Εσείς υπηρετούσατε όμως το 2010. Πού ακούσατε τον Μιχαλολιάκο να λέει αυτά «να τους καθαρίσουν» τον Περίανδρο και τον Πλαπούτα;

Μάρτυρας Γ: Όταν έπαιρνα τις άδειές μου και έβγαινα, ήταν από τα πιο γνωστά θέματα και πολυσυζητημένα.

Πρόεδρος: Ήταν ομιλία ή κουβέντα;

Μάρτυρας Γ: Κουβέντα. Ήταν 10 -15 άτομα και λέγαμε για το ότι έπρεπε να «καθαριστεί» ο Περίανδρος.

Πρόεδρος: Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Μιχαλολιάκος;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Ήταν ο εισηγητής. Έλεγε ότι ο Περίανδρος είναι ένας ρουφιάνος και έπρεπε να τον καθαρίσουμε και είναι εχθρός της Χ.Α. Αλλά όλα αυτά συνέβαιναν για ένα συγκεκριμένο σκοπό.

Είναι γνωστό ότι στην επίθεση στην Ευελπίδων ο Περίανδρος δεν ήταν μόνος του. Ακούγεται πολύ έντονα ότι ήταν και σημερινοί βουλευτές της ΧΑ. Όμως ο Περίανδρος το πήρε τότε όλο πάνω του. Όταν αποφυλακίστηκε είπε ότι αν ανοίξει το στόμα του θα μπουν πολλοί βουλευτές φυλακή. Από κει προήλθε αυτός ο φόβος.

Πρόεδρος: Η Αστυνομία είχε έρθει;

Μάρτυρας Γ: Δεν το ξέρω αυτό. Αν το ήξερα θα ήμουν μέσα τώρα. Μερικές φορές μάλιστα είχαμε και προστασία.

Πρόεδρος: Δηλαδή;

Μάρτυρας Γ: Ήμασταν γνώστες αν θα έρθουν ή όχι.

Πρόεδρος: Τι εννοείτε;

Μάρτυρας Γ: Ότι στη Νίκαια ο Πατέλης είχε επαφές με μια κοπέλα ανθυπαστυνόμο. Και το επώνυμό της το θυμάμαι αμυδρά. Μπενέκη; Μπενέκα; Θα σας γελάσω.

Πρόεδρος: Kαι τι γινόταν;

Μάρτυρας Γ: Απ’ ό,τι γνωρίζω, ως αυτήκοος μάρτυρας, είναι ότι «Παιδιά, είναι ενημερωμένη η Αστυνομία, δε θα έρθουν».

Πρόεδρος: Eνημερωμένη για ποιο πράγμα;

Μάρτυρας Γ: H συγκεκριμένη κοπέλα έδινε είτε πληροφορίες είτε κάποια κάλυψη στον Γιώργο Πατέλη.

Πρόεδρος: Πού υπηρετούσε;

Μάρτυρας Γ: Δε γνωρίζω, ξέρω όμως πως ήταν ανθυπαστυνόμος…

Παπαδέλλης, παρεμβαίνει: Μεγάλος βαθμός…

Πρόεδρος: Έτσι λειτουργούσε η κάλυψη;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα. Δε γνωρίζω αν υπήρχε κάλυψη από ανώτερα κλιμάκια ή κάποια ανοχή αλλά για την περιοχή του κέντρου και, κυρίως, του Αγ. Παντελεήμονα υπήρχε μεγάλη ανοχή για κάποιο διάστημα.

Πρόεδρος: Ο Παππάς μετείχε στις ομιλίες που αναφέρατε;

Μάρτυρας Γ: Μάλιστα.

Πρόεδρος: Πότε τον γνωρίσατε;

Μάρτυρας Γ: Στα κεντρικά γραφεία το 2012.

Πρόεδρος: Σας έκανε εκπαίδευση; Ομιλίες; Τι έκανε ο Χρήστος Παππάς;

Μάρτυρας Γ: Ιδεολογικές αναλύσεις. Μας έλεγε για τον Χίτλερ, για τα Γερμανικά στρατεύματα, μας προέτρεπε με τους μετανάστες «γαμήστε τους, σφάξτε τους, είμαστε ΧΑ».

Πρόεδρος: Σε αυτές τις φράσεις δεν υπήρχε αντίδραση από κανέναν;

Μάρτυρας Γ: Όχι, κυρία πρόεδρε. Το εντελώς αντίθετο υπήρχε.

Πρόεδρος: Κανείς [δεν αντιδρούσε] στο «σφάξτε τους»;

Μάρτυρας Γ: Οι περισσότεροι που ερχόντουσαν από το 2012 και μετά, πίστευαν ότι η ΧΑ θα έμπαινε στα σπίτια και θα έδερνε μετανάστες. Που ήταν και αλήθεια, εδώ που τα λέμε.

Πρόεδρος: Εσείς αντιδράσατε;

Μάρτυρας Γ: Ναι, λίγο πριν την δολοφονία του Φύσσα.

Πρόεδρος: Εσείς πώς αντιδράσατε;

Μάρτυρας Γ: Εμένα δε με ένοιαζε αν ήταν αναρχικός, αριστερός κλπ. Ήταν ένας Έλληνας και σκοτώθηκε ένα νέο παιδί. Σε μας υπάρχουν πολλές διαφορές αλλά δεν αξίζει σε κανέναν να σκοτωθεί.

Πρόεδρος: Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αντιδράσετε;

Μάρτυρας Γ: Η μαμά του Παύλου Φύσσα. Η εικόνα της μητέρας που έχασε το παιδί της.

Πρόεδρος: Άρα η αντίδραση ήταν μεταγενέστερη…

Μάρτυρας Γ: Υπήρχαν και πιο πριν κάποιες διαφωνίες, αλλά αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η εικόνα της Μάγδας Φύσσα.

Πρόεδρος: Εσείς κληθήκατε να συμμετάσχετε στη δολοφονία;

Μάρτυρας Γ: Ναι, αλλά δεν πήγα. Ήταν στόχος ο Παύλος Φύσσας.

Πρόεδρος: Πώς το ξέρετε;

Μάρτυρας Γ: Ήταν τουλάχιστον 3-4 μήνες στόχος. Μας έλεγαν ότι ο Παύλος και κάποιοι φίλοι του έχουν στοχοποιήσει κάποιους δικούς μας. Το άκουσα πρώτη φορά από τον Πατέλη και τον Ρουπακιά. Ήταν σε μια συζήτηση που είχαμε εγώ, ο Καζαντζόγλου, ο Πατέλης ο Τσακανίκας και ο Ρουπακιάς.

Πρόεδρος: Και τι ειπώθηκε;

Μάρτυρας Γ: «Αυτό το μουνόπανο ο Παύλος ο πρεζάκιας έχει βάλει στο μάτι κάτι δικούς μας. Κοιτάξτε μην ανέβει κάτι στο indymedia». Κι εκεί μπήκε ο Πατέλης: «Θα το γαμήσουμε το αρχίδι». Το βράδυ της δολοφονίας του Φύσσα, για λόγους υγείας, δεν ενημερώθηκα ποτέ.

Πρόεδρος: Δε σας κάλεσαν;

Μάρτυρας Γ: Όχι.

Πρόεδρος: Γιατί;

Μάρτυρας Γ: Δε μπορούσα να σηκώσω το χέρι μου πάνω σε Έλληνα.

Πρόεδρος: Σε ποιον είπατε ότι «Δεν θα χτυπήσω το Φύσσα γιατί είναι Έλληνας»;

Μάρτυρας Γ: Συζήταγα με τον Πατέλη και τον Ρουπακιά και είπα «Μη μπλέξουμε με τους δικούς μας και μες στη Νίκαια».

Πρόεδρος: Δηλαδή, η αναστολή σας ήταν μη μπλέξετε;

Μάρτυρας Γ: Ναι.

Πρόεδρος: Άρα γνωρίζατε το χτύπημα αλλά δεν ενημερωθήκατε να πάτε.

Μάρτυρας Γ: Εφόσον είχα δηλώσει την αντίθεσή μου, πήρα απόσταση και από τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Πρόεδρος: Το «σφάξτε τους αλλοδαπούς» δεν ήταν λόγος να δηλώσετε αντίθεση;

Μάρτυρας Γ: Όχι, κυρία πρόεδρε.

Πρόεδρος: Πότε δηλώσατε αποχώρηση;

Μάρτυρας Γ: Δεν το δήλωσα σε κανέναν. Λίγες μέρες μετά, αφότου πέθανε ο Παύλος, κατέθεσα αυτοβούλως. Και από κει και πέρα φρόντισα να χαθούν τα ίχνη.

Πρόεδρος: Δεν είχατε κάποιες κλήσεις, κάποια μηνύματα;

Μάρτυρας Γ: Άλλαξα αριθμό, άλλαξα σπίτι, γενικά φρόντισα να εξαφανιστούν τα ίχνη μου.

Πρόεδρος: Και ο λόγος για αυτό;

Μάρτυρας Γ: Ο φόβος κυρία πρόεδρε.

Πρόεδρος: Φόβος για τι;

Μάρτυρας Γ: Για να μην πάθω ό,τι έπα