Συνεχίζεται η απροκάλυπτη επίθεση! του Γιάννη Μαρίνη

Tweet

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ!

Το κοινωνικό σώμα ασφυκτιά στο βάρος των εντεινόμενων βίαιων μεταβολών, που συνεχίζουν να υλοποιούν νεοφιλελεύθεροι υπουργοί και ακροδεξιά ανδρείκελα, μαζί με πολιτικά παχύδερμα τύπου Βενιζέλου και τα ντόπια και ξένα τους αφεντικά, που δεν είναι άλλα από την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία: μιντιάρχες, εργολάβοι, ευρωβρυκόλακες τύπου Τρόικας

και επαγγελματίες της παγκόσμιας επιβολής, καθυπόταξης και αφαίμαξης των λαών, όπως είναι τα λευκά κολάρα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Μετά την φάση της κυριαρχίας με τις στρατιωτικές δικτατορίες συνεχίζουν τώρα με τις νεοφιλελεύθερες χούντες τους σε όλο τον κόσμο να προκαλούν πολέμους, πείνα, φτώχεια και δυστυχία.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα έχουν επιδοθεί σε μια ατελείωτη επίθεση κατά του πληθυσμού συγκρινόμενη μόνο με την κατοχική και μεταπολεμική εποχή, με εξαθλίωση των εργαζομένων και πενταπλασιασμό των ανέργων, κατεδάφιση των δημόσιων αγαθών της Παιδείας, της Υγείας και των καθημερινών όρων διαβίωσης, διάλυση κάθε θεσμού πρόνοιας κλπ.

Η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων και η μεταβολή των παραγωγικών σχέσεων των τελευταίων δεκαετιών, έχει παραδώσει κάθε κοινωνική δραστηριότητα και θεσμό «εξέλιξης» στις ορέξεις των πολυεθνικών των τραπεζών και του αρπακτικού κεφαλαίου, που σπεύδει να επωφεληθεί από τις χαριστικές ιδιωτικοποιήσεις που έχουν γίνει και θα ακολουθήσουν.

Τα τρελά ιδεολογικά τέκνα «των σοφών του Σικάγου» έγιναν πειραματιζόμενοι μάγοι σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Επέβαλαν παρ' όλες τις πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις το Μνημονιακό καθεστώς Τέρας που διψάει για κοινωνικές εκατόμβες και γνωρίζει μόνο ένα τρόπο για να πετύχει τους σκοπούς του: την πολυεπίπεδη καταστολή, απεργιών όπως των ναυτεργατών, των εργαζομένων του Μετρό, στις κινητοποιήσεις των καθηγητών, επιστρατεύσεις, ξαφνικούς θανάτους τύπου ΕΡΤ, την ωμή βία και εγκληματοποίηση ολόκληρων γεωγραφικών περιοχών που αφανίζονται, αλλά αγωνίζονται, όπως οι Σκουριές στη Χαλκιδική, την επιβολή με κάθε μέσο του δόγματος «νόμος και τάξη», έχοντας σαν συμπαραστάτες νεoφασίστες κι άλλους μηχανισμούς ειδικού σκοπού.

Ποιο είναι το ζητούμενο αυτού του εγκληματικού καθεστώτος; Είναι μήπως να μαζέψει τα δημοσιονομικά «ελλείμματα» που το ίδιο έχει δημιουργήσει; Ή μήπως η «σωτηρία της πατρίδας»; Αυτό είναι πια αμφισβητούμενο κι από μεγάλο τμήμα της άρχουσας τάξης και τα φερέφωνά της κάθε είδους. Αυτό που είναι αντικειμενικό είναι οι συνέπειες αυτής της βαρβαρότητας σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού: 1000 θάνατοι το τελευταίο τρίμηνο από το τέλος της περίθαλψης σε χρόνια πάσχοντες, ανύπαρκτη πρωτοβάθμια υγεία σε ανασφάλιστους, άνεργους και μετανάστες και βαθιά το χέρι στην τσέπη για τους εργαζόμενους που μπορούν ακόμα να πληρώσουν, πάνω από 3000 αυτοκτονίες, καθημερινοί θάνατοι από σόμπες και μαγκάλια, απόγνωση στους συνταξιούχους, πλήρης διάλυση του κοινωνικού ιστού, της εκπαίδευσης κάθε βαθμίδας, καταργήσεις σχολείων, νοσοκομείων, κατασχέσεις σπιτιών. Κι έπεται συνέχεια.

Παρ' όλη όμως την αιματοβαμμένη αυτή εκστρατεία, οι κοινωνικές δυνάμεις στην εγγενή τάση να διεκδικούν τα αυτονόητα από τους εργασιακούς χώρους μέχρι τις τοπικές κοινωνίες και τις συνοικίες, αμφισβητούν συνεχώς την παντοδυναμία αυτού του απάνθρωπου μνημονιακού καθεστώτος. Η 13η βδομάδα απεργίας των διοικητικών του ΕΚΠΑ το αποδεικνύει.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΙΜΟΡΑΓΕΙ! ΘΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ;

2122 διαθεσιμότητες-απολύσεις στην δευτεροβάθμια, 10000 απολύσεις αναπληρωτών, 1347 υπάλληλοι των Πανεπιστημίων, μαζί με τις 2500 απολύσεις στην ΕΡΤ, ακολουθούν άμεσα 1300 γιατροί του ΕΟΠΥΥ, 2000 από το κλείσιμο 29 δημοτικών επιχειρήσεων κλπ. Και βέβαια: 4350 κάθε εργάσιμη μέρα απολύονται στον ιδιωτικό τομέα και προστίθενται στους επίσημους αριθμούς των ανέργων, μετά την κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και την τυπική θέσπιση ομαδικών απολύσεων που ακολουθεί.

Αργά ή γρήγορα τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις περί «κινητικότητας στο δημόσιο» και «χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας» στον ιδιωτικό τομέα.

Η όποια ανάπτυξη επικαλούνται τα γνωστά επιτελεία αδυνατεί να απαντήσει στο βασικό ερώτημα: από ποιον και για ποιον; Μήπως για αυτούς που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι; Πάντως όχι για τους εργαζόμενους, τα χαμηλά έως και τα μεσαία στρώματα, που σηκώνουν και όλο το βάρος της φοροληστείας και των χαρατσιών.

Όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης έχουν υποστεί μια ανηλεή ισοπέδωση το τελευταίο διάστημα, μιας και ήταν από τις πρώτες που εφαρμόστηκε το σκληρό νεοφιλελεύθερο μοντέλο.

Ο κοινωνικός-ταξικός αποκλεισμός, πέρα από τους ανέκαθεν ταξικούς φραγμούς που ενισχύονται, γίνεται ο κύριος στόχος του αντιεκπαιδευτικού μοντέλου του Νέου Λυκείου εξεταστικού κάτεργου, του σχολείου της καπιταλιστικής αγοράς.

Οι συγχωνεύσεις σχολείων, οι καταργήσεις μαθημάτων και τομέων ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ-ΣΕΚ, τα 30άρια τμήματα ,η κατάργηση των οργανικών, τα νέα μέτρα πειθάρχησης μαθητών κι εκπαιδευτικών με τα παρουσιολόγια και το myschool, η ανενεργή από την εποχή Ευθυμίου αξιολόγηση, μαζί με την λεγόμενη αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων, επιτείνονται μετά την υπονόμευση των απεργιακών αγώνων από το συνδικαλιστικό μπλοκ του συστήματος.

Η δημιουργία του εκπαιδευτικού-λάστιχο που συμπληρώνει ωράριο σε 5 σχολεία, η πρόσληψη για λίγες ώρες αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ και ΟΑΕΔ δείχνουν, ότι ο αντικειμενικός στόχος όλων των νέων ρυθμίσεων ήταν και παραμένει ένας: χιλιάδες μαθητές λιγότεροι, χιλιάδες εκπαιδευτικοί λιγότεροι κι αρκετοί απ’ όσους απομείνουν χωρίς μονιμότητα. Χωρίς κλείσιμο σχολείων και απολύσεις δεν μπορούν να υλοποιηθούν οι μνημονιακοί στόχοι για: 4000 απολύσεις το ’13 , 27000 το ΄14 σε όλο το δημόσιο.

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΟΥΝΑΝΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ Ο ΘΙΑΣΟΣ ΚΙ ΟΙ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙOΛΟΓΗΣΗΣ;

Υπάρχει αξιολόγηση σε μια άλλη κατεύθυνση, εκτός απ’ αυτή που δρομολογεί το Υπουργείο Παιδείας; Είναι χονδροειδές ψέμα κάτι τέτοιο, αφού είναι αφελής και διαχειριστική κάθε άποψη που με την λογική των «καλού παιδιού» προβάλει δήθεν εκπαιδευτικούς σκοπούς και κρύβει την ταξική φύση των αναδιαρθρώσεων. Την απάντηση επίσης, δίνει από μόνη της η πρόσφατη αξιολόγηση που επέβαλλε ετσιθελικά το Υ.Π. στους πιο πολλούς από τους διοικητικούς των Πανεπιστημίων.

Το ιεροεξεταστικό καθεστώς της αξιολόγησης-απόλυσης-διαθεσιμότητας-πειθάρχησης, που επιχειρούν να θέσουν σε εφαρμογή τα «σεμινάρια αξιολόγησης και αυτoαξιολόγησης», οδηγεί σε μαζικές απολύσεις και μόνο σ’ αυτές. Τα κριτήρια των αυξημένων «μετρήσιμων μεγεθών» (μεταπτυχιακό, ξένες γλώσσες, διαρκής κατάρτιση κλπ), το προπαγανδιστικό οπλοστάσιο και οι μοχλοί υλοποίησης (myschool κ.ά), διαβαθμίζει τα σχολεία και κατηγοριοποιεί τους εκπαιδευτικούς-λάστιχο. Ανοίγει ταυτόχρονα την πόρτα σε όσους «πετυχαίνουν τους στόχους» με μορφές τύπου ΣΔΙΤ, αλλά και καθαρά ιδιωτικοοικονομικές, να παραδίδουν σε εταιρείες-χορηγούς με μόνο στόχο το κέρδος, εργαστήρια, δομές και λειτουργίες του σημερινού σχολείου (π.χ. το 4ο έτος στα ΕΠΑΛ , «μαθητεία»).

Υπάρχει βέβαια και το τυράκι για τους πρόθυμους της σύνδεσης του μισθού με την παραγωγικότητα, όσων επιβιώσουν από το εργασιακό άγχος και τα συνεχή «ατυχήματα». Όπως όμως επιτάσσει το ενιαίο μισθολόγιο της πείνας, που έχει μειώσει δραματικά τις αποδοχές, η καρμανιόλα της αξιολόγησης θα συνδέει τις πενιχρές αποδοχές με την εργασιακή τρομοκρατία και περιπλάνηση. Οι σύμβουλοι αναλαμβάνουν το ρόλο του επιθεωρητή και οι διευθυντές το ρόλο του «manager-ελεγκτή», για την κατεδάφιση και των υπολειμμάτων των δικαιωμάτων και τον στραγγαλισμό κάθε παιδαγωγικής ελευθερίας.

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ Ο «ΚΡΥΦΟΣ ΠΟΘΟΣ» ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΤΕΛΩΝ

Μεταφέροντας και υλοποιώντας τα μοντέλα και τις επιταγές των ευρωενωσίτικων αφεντικών τους, φιλοδοξούν να παραδώσουν όλες τις βασικές λειτουργίες και θεσμούς των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών στα χέρια των Ξυνήδων και των κολλεγιαρχών, των ιατρικών κέντρων, σε απατεώνες παραγωγούς ενέργειας και διαχειριστές των φυσικών και υδάτινων πόρων και κάνουν τα βήματα ,με παράτυπες διαδικασίες, φτιάχνοντας το θεσμικό πλαίσιο αυτής της παράδοσης.

118 άνθρωποι τέθηκαν σε πρώτη φάση σε διαθεσιμότητα μόνο στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Ταυτόχρονα ντόπιοι κομματάρχες και εταιρείες-ινστιτούτα μεγαλοκαθηγητών, ενώ κατευθύνουν από χρόνια την γνώση και την λεγόμενη έρευνα στις δαγκάνες της αγοράς, ετοιμάζονται να διαγκωνιστούν για τα σίγουρα κέρδη και με πενταπλάσιο τουλάχιστον κόστος από το σημερινό, της διοικητικής, τεχνικής εργασίας, την συντήρηση και την φύλαξη χώρων. Όπως και μετά την διάλυση των εκτυπωτικών μέσων για τα συγγράμματα, ποιος θα πληρώνει σε λίγο το κόστος αυτό, αφού μέχρι σήμερα παίρνουν ακόμα επιδοτήσεις; Οι ίδιοι οι φοιτητές. Αυτή είναι η διαδικασία του μετακυλιόμενου κόστους, που εφαρμόζεται ήδη στην Υγεία και ο στόχος είναι να εφαρμοστεί παντού.

ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥΣ, ΜΑΧΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Βγάζοντας συμπεράσματα από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις και απεργίες στο χώρο της εκπαίδευσης, όπου για μια ακόμα φορά είδαμε τους πραγματικούς φίλους και κυρίως τους πραγματικούς εχθρούς, μαζί με όλους αυτούς που ματώνουν και αγωνίζονται για την κατάδειξη και ανατροπή των αντιδραστικών δρομολογήσεων, που δεν τα κατάφεραν το Μάη αλλά επέστρεψαν αποφασιστικότεροι το Σεπτέμβρη, που δημιούργησαν και περπάτησαν επιτροπές αγώνα κι απεργιακές επιτροπές, που συντονίστηκαν στο βαθμό των δυνατοτήτων με όλα τα θιγόμενα κοινωνικά κομμάτια κι εργαζόμενους από άλλους χώρους που διαλύονται, που κατάδειξαν στην πράξη την φενάκη ενός άνευρου, καθεστωτικού και κυριλέ συνδικαλισμού της ήττας και των συμφωνιών, που σφυρηλάτησαν την αλληλεγγύη και διεύρυναν το πεδίο της αντιπαράθεσης στις πραγματικές κοινωνικές ταξικές του βάσεις, με όπλο ένα αγωνιζόμενο και ανοιχτό στους εργαζόμενους σωματείο, έργο της μαχητικότητας, χειραφέτησης και διεκδικητικής πάλης τους, ενότητας της βάσης κι όχι των ειδικών και των ιερατείων, βρισκόμαστε σήμερα στην πιο κρίσιμη φάση.

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΥΨΟΥΜΕ!

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ, ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΜΕ, ΥΠΕΡΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ!

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ»

Μαρίνης Γιάννης, 1ο ΓΕΛ Περιστερίου

Tags: Γιάννης Μαρίνης Tweet Share on

View the discussion thread.