Σχολικός χρόνος και τιμωρίες

Tweet Αρθρογράφος: Γιώργος Κ. Καββαδίας

Πολιτική αλλεπάλληλων τιμωριών εφαρμόζει το υπουργείο Παιδείας, μαζί με τα σκονάκια ΕΕ και ΔΝΤ για ένα αυταρχικό σχολείο για «λίγους και εκλεκτούς». Μετά τις αλλεπάλληλες εγκυκλίους, ακόμα και «προδήλως παράνομες», που έχουν προκαλέσει έκρηξη

μαζικής ανυπακοής για την αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση, έρχονται νέες ρυθμίσεις για τις περικοπές των διακοπών, μετά την αύξηση του ωραρίου και τους κομπασμούς που τα σχολεία φέτος λειτούργησαν με 18.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς!

Εκατοντάδες λύκεια τιμωρούνται με αναπλήρωση των χαμένων μαθημάτων μέσα στις διακοπές του Πάσχα, ακόμα και για δυο - τρεις μέρες καταλήψεων που έγιναν, κυρίως, γιατί πολλά λύκεια και ΕΠΑΛ δεν είχαν καθηγητές για πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα! Ταυτόχρονα περικόπτονται διακοπές και περίπατοι, για τη «λευκή εβδομάδα» των ξενοδόχων, ενώ οι εκπαιδευτικοί τιμωρούνται να παραμένουν στα σχολεία μέχρι 10 Ιουλίου, χωρίς αντικείμενο εργασίας! Το υπουργείο -κατ' ευφημισμόν- Παιδείας «ξεχνά» ότι μία ώρα εργασίας των εκπαιδευτικών ισοδυναμεί με τέσσερις άλλων κλάδων εργαζομένων (έρευνα Unesco) και χαϊδεύοντας τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά και τα στερεότυπα για «τεμπέληδες» εκπαιδευτικούς και μαθητές ρίχνει στάχτη στα μάτια για να υλοποιήσει την πολιτική αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης. Ρίχνοντας μια ματιά στα επίσημα στοιχεία, διαπιστώνουμε ότι στην Ελλάδα οι εργάσιμες εβδομάδες για τους εκπαιδευτικούς είναι 39, λίγο παραπάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ.

Είναι, επίσης, μύθος ότι η Ελλάδα έχει περισσότερες διακοπές και αργίες. Οκτώ, τουλάχιστον ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία έχουν περισσότερες διακοπές και αργίες. (Δίκτυο Ευρυδίκη). Επιστημονικά διαπιστώνεται ότι η αύξηση του σχολικού χρόνου δεν συνεπάγεται και τη βελτίωση του επιπέδου μάθησης των μαθητών. Το υπουργείο ως «Μέγας Χορηγός» των Φροντιστηρίων και των Εμπόρων της ιδιωτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης εξομοιώνει το λύκειο με το φροντιστήριο. Παράλληλα ο έντονος ανταγωνισμός για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε συνδυασμό με την πολιτική διάλυσης του δημόσιου σχολείου καθιστούν τα φροντιστήρια αναγκαία εντείνοντας τις κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανισότητες. Πέρα από τον μαζικό αποκλεισμό των υποψηφίων, κυρίως από τις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, οι εξετάσεις επιβάλλουν έναν ολοκληρωτικό έλεγχο στην εκπαιδευτική διαδικασία από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο.

Ειδικότερα ως «καλό» σχολείο αναγορεύεται αυτό που μιμείται το φροντιστήριο. Αυτό δηλαδή που καλουπώνει και παραδίδει αποσπασματικές γνώσεις χρήσιμες για τις εξετάσεις.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

Ετικέτες: Γιώργος Κ. Καββαδίας Tweet

View the discussion thread.