Πρόγραμμα Δράσης ΙΠΕΜ/ΔΟΕ για το 2014-2015, δήλωση των Γ. Πολάκη και Γ. Τζωρτζακάκη

ΔΗΛΩΣΗ

Των Πολάκη Γιώργου και Τζωρτζακάκη Γιώργου, μελών του ΔΣ του ΙΠΕΜ,

Εκπροσώπων των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων

Το έδαφος στην εκπαίδευση αλλά και σε όλο τον δημόσιο τομέα αλλάζει ραγδαία τα χρόνια του μνημονίου. Οι εργαζόμενοι υφίστανται περικοπές σε κάθε είδους εργασιακό, ασφαλιστικό, υγειονομικό δικαίωμα. Αναζητώντας τρόπους για να μειωθεί το κόστος της δημόσιας εκπαίδευσης έχουμε τις διαθεσιμότητες, τη γενίκευση των διορισμών μέσω ΕΣΠΑ, την ανάληψη από

τους γονείς όλο και μεγαλύτερου μέρους της λειτουργίας του σχολείου. Ταυτόχρονα μέσω της τράπεζας θεμάτων κατεβάζουν τον θεσμό των πανελληνίων στην Α λυκείου για να σπρώξουν το μαθητικό πληθυσμό προς την ιδιωτική τεχνική εκπαίδευση. Ζούμε την εποχή του παραλόγου: όσο μειώνονται οι διορισμοί και η χρηματοδότηση του σχολείου τόσο ακούμε για μεγαλεπήβολα σχέδια για κοινωνικό σχολείο για μέρες κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων και άλλες ασκήσεις επί χάρτου.

Συνοψίζοντας οι εκπαιδευτικοί δέχονται επίθεση όχι μόνο σε μισθολογικά και άλλα δικαιώματα αλλά και στο ρόλο και στη θέση τους στην Ελληνική κοινωνία. Το υπουργείο μαζί με τα ΜΜΕ προβάλλουν την εικόνα μιας εκπαίδευσης διαλυμένης για την οποία ευθύνεται κυρίως ο εκπαιδευτικός και η αδιαφορία του. Το φάρμακο είναι η αξιολόγηση, η εποπτεία από το διοικητικό μηχανισμό, η ταξινόμηση σε ιεραρχικά διαρθρωμένες μισθολογικές κατηγορίες, η λειτουργία των σχολείων ως επιχειρήσεων που θα προσελκύουν πελατεία και θα αυτοχρηματοδοτούνται.

Το ΙΠΕΜ ως όργανο χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής και τεκμηρίωσης της ομοσπονδίας θα πρέπει να μην αρκείται στα πλαίσια της επίσημης παιδαγωγικής, η οποία θεωρεί ότι το κύριο πρόβλημα του εκπαιδευτικού είναι η έλλειψη επιμόρφωσης, δεν θα πρέπει να περιορίζεται στο ρόλο ενός ακόμα παρόχου δωρεάν επιμόρφωσης. Ένα σχολείο με υπερπλήρεις σχολικές τάξεις, με τελείως ετερόκλητους μαθητικούς πληθυσμούς, με οικογενειακά περιβάλλοντα με τελείως διαφορετικές προσδοκίες από το σχολικό μηχανισμό, με πολύ διαφορετικές δυνατότητες υποστήριξης των παιδιών στο σχολείο, με έλλειψη υποστηρικτικών μηχανισμών αντισταθμιστικής αγωγής, με ένα υπερφορτωμένο αναλυτικό πρόγραμμα με καταιγισμό ασύνδετων πληροφοριών, δεν θα λύσει τα προβλήματα του διαμέσου της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών.

Το ΙΠΕΜ θα πρέπει να έχει ως κύριο στόχο την παρουσίαση στη δημόσια σφαίρα, έντυπη και ηλεκτρονική μιας διαφορετικής λογικής για τη λειτουργία του σχολείου, το πώς βελτιώνεται και πως ανταποκρίνεται στις νέες κοινωνικές ανάγκες.

Άξονες μιας τέτοιας παρέμβασης θα μπορούσαν να είναι τα παρακάτω:

Αξιολόγηση: το λάθος φάρμακο Παρουσίαση της κατάστασης της εκπαίδευσης σε χώρες όπου η αξιολόγηση λειτουργεί εδώ και 20 χρόνιαΣυνεργασία με ΠΤΔΕ και ΠΤΝ(ΤΕΠΑΕΣ, ΤΕΑΠΗ), για μετάφραση άρθρων και βιβλίων και διοργάνωση συναφών εκδηλώσεων. Ανοιχτή πρόσκληση σε όσους συναδέλφους ενδιαφέρονται και θέλουν να συνδράμουν σε αυτή την προσπάθεια. Επιδιώκουμε με αυτό να ανοίξει η συζήτηση και να γίνει ορατό από την εμπειρία άλλων χωρών ότι με την αξιολόγηση το σχολείο δεν γίνεται καλύτερο αλλά ένα μεγάλο κομμάτι του μαθητικού πληθυσμού πετιέται εκτός γενικής εκπαίδευσης. Η αξιολόγηση δεν ανοίγει την πόρτα σε ένα καλύτερο σχολείο αλλά κλείνει τις δυνατότητες μόρφωσης στα παιδιά από τα χαμηλά οικονομικά στρώματα.Θεματικό αφιέρωμα άμεσα στο Επιστημονικό βήμα του δασκάλου με θέμα η αξιολόγηση στον Αγγλοσαξονικό χώροΑξία στον εκπαιδευτικό και όχι στα μέσα. Η επίσημη πολιτική αντιμετωπίζει τον εκπαιδευτικό περίπου ως ανειδίκευτο εργάτη, ο οποίος διαρκώς πρέπει να λαμβάνει οδηγίες ή να επιμορφώνεται με διάφορα (αμφίβολης ενδεχομένως αξίας) σεμινάρια. Στο παραπάνω πλαίσιο, η εμπειρία και η «πρακτική γνώση» του εκπαιδευτικού θεωρούνται αμελητέα. Αυτά τα σημεία ωστόσο είναι απαραίτητα να αναδείξει το ΙΠΕΜ ΔΟΕ. Να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που έγινε με την αλλαγή των βιβλίων, όπου αγνοήθηκε παντελώς ο κρισιμότερος παράγοντας στην υλοποίησης τους.Αλλαγές σε ΑΠΣ/ΔΕΠΠΣ. Το ΙΠΕΜ θα έπρεπε να καταγράψει, να συγκεντρώσει και να αναλύσει την εμπειρία των εκπαιδευτικών ώστε να μπορεί συγκροτημένα και τεκμηριωμένα να προτείνει κατευθύνσεις προς τις οποίες πρέπει να γίνουν οι αλλαγές!ΤΠΕ και Εκπαίδευση. Ενώ για περισσότερες από 2 δεκαετίες επενδύονται σημαντικά κονδύλια σε προγράμματα εισαγωγής ΤΠΕ στην εκπαίδευση (εκπαιδευτικά CD-ROM, OLPC , κλπ) δεν υπάρχει συγκροτημένη και συστηματοποιημένη καταγραφή του αντίκτυπου που είχαν στην εκπαιδευτική πράξη. Η κυρίαρχη άποψη εκπαιδευτικών που έχουν εμπλακεί ενεργά στην αξιοποίηση ΤΠΕ στην εκπαιδευτική πράξη διαφαίνεται ότι είναι προς την κατεύθυνση της επανεκτίμησης και αναδιαμόρφωσης της όλης προσέγγισης. Ανάληψη πρωτοβουλίας από ΙΠΕΜ αποτύπωσης της εμπειρίας εκπαιδευτικών και διατύπωση συγκροτημένων προτάσεων για τη χάραξη αντίστοιχων κατευθύνσεων εκπαιδευτικής πολιτικής από τη ΔΟΕΠώς βελτιώνουμε το δημόσιο σχολείο; Πώς το σχολείο ανταποκρίνεται καλύτερα στις νέες κοινωνικές ανάγκες;

Οι πολιτικές του μνημονίου διέλυσαν το εισόδημα των Ελληνικών νοικοκυριών με συνέπεια πολλά μορφωτικά αγαθά (απογευματινές δραστηριότητες των παιδιών) να είναι πολυτέλεια μη ανεκτή. Με ποιο τρόπο το σχολείο θα μπορούσε να καλύψει αυτές τις μορφωτικές ανάγκες; Θεωρούμε απολύτως αναγκαίο να προσληφθεί προσωπικό (επιστάτες, εκπαιδευτικοί) προκειμένου να γίνονται στα δημόσια σχολεία δωρεάν απογευματινές αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, τις οποίες η πλειοψηφία των γονέων αδυνατεί πλέον να πληρώσει

Παράμετροι που επηρεάζουν το εκπαιδευτικό έργο

Θέματα γνωστικής υπερφόρτωσης ή επιφανειακών διδακτικών προσεγγίσεων, λόγω πολύ μεγάλου όγκου διδακτέας ύλης.

Ανάδειξη της αναγκαιότητας υποστηρικτικών δομών στο νηπιαγωγείο (τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη κλπ)

Για όλα αυτά θα πρέπει να υπάρξει διάλογος τόσο με εκπαιδευτικούς όσο και με τους γονείς που προβληματίζονται για το υπαρκτό σχολείο «που σκοτώνει την παιδική ηλικία» σε αλλεπάλληλους εξεταστικούς μαραθώνιους

Συνοπτικά το ΙΠΕΜ θα πρέπει να αναπτύξει και να προβάλει μια διαφορετική ατζέντα και ένα διαφορετικό όραμα για το δημόσιο σχολείο απέναντι στις λογικές αξιολόγησης, πειθάρχησης και αριστείας. Ο βασικός τρόπος να το επιτύχει αυτό είναι η αξιοποίηση της εμπειρίας, των προβλημάτων, και των αγωνιών των εκπαιδευτικών ώστε να αποκτήσει συγκροτημένα φωνή ο εκπαιδευτικός κόσμος. Μέσα από μια τέτοιες διαδικασίες και με την παράλληλη επιστημονική τεκμηρίωση, ο εκπαιδευτικός δεν θα “αμύνεται” στις εκάστοτε ορέξεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ αλλά θα έχει διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις αξιοποιώντας την ίδια του την εμπειρία.

Έχουμε συνηθίσει να εκφράζουν απόψεις για δουλειά μας άλλοι: το εκάστοτε υπουργείο (παιδείας και όχι μόνο), γονείς, οι ειδήσεις των 8, Πανεπιστημιακοί. Όλοι αυτοί εκφράζουν απόψεις και επηρεάζουν αποφάσεις, για το πώς πρέπει να είναι το σχολείο. Από την άλλη αυτοί που τελικά λειτουργούν την δημόσια εκπαίδευση κρατώντας την όρθια είναι προκλητικά απόντες. Απέναντι στο σχολείο που λειτουργεί ως φίλτρο για το ποιος θα προχωρήσει στην επόμενη βαθμίδα, στο σχολείο που λειτουργεί ως αρένα ανταγωνισμού των εκπαιδευτικών για το ποιος θα κερδίσει την εύνοια του διευθυντή και του συμβούλου, το ΙΠΕΜ θα πρέπει συγκροτημένα να προτείνει και να αναδείξει μια διαφορετική λειτουργία του σχολείου, φέρνοντας στο προσκήνιο ερωτήματα όπως

-Τι αξίζει να μαθαίνει το παιδί σε κάθε βαθμίδα;Πόσο ωφελεί ο καταιγισμός ασύνδετων γνώσεων;Τα χρήματα που «επενδύονται» στην παιδεία προς ποια κατεύθυνση πρέπει να αξιοποιηθούν;Ποια τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα μεγαλεπήβολων προγραμμάτων που χρηματοδοτήθηκαν ή συνεχίζουν να χρηματοδοτούνται από Ευρωπαϊκά πακέτα (ΕΣΠΑ);-Πως αντιλαμβανόμαστε ένα σχολείο που δεν θα λειτουργεί ως φροντιστήριο προετοιμασίας εξετάσεων;-Σε ποιο βαθμό στο σημερινό ελληνικό σχολείο έχει χαρακτηριστικά παρεχόμενης «εκπαίδευσης αμάθειας». Το φαινόμενο δηλαδή κατά το οποίο ακόμα και οι «καλοί μαθητές» αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις τους εκτός σχολείουΤι εκπαιδευτικά και κοινωνικά αποτελέσματα προσδοκούμε αν στόχος της δημόσιας εκπαίδευσης είναι η αποστήθιση ασύνδετων γνώσεων για επιτυχία σε διάφορες εξετάσεις;

Συμπερασματικά η διδασκαλία και η μάθηση πρέπει να καταστούν πολιτικά ζητήματα (τι αξίζει να μάθει ο μαθητής σε κάθε βαθμίδα, τι χρειάζεται να γνωρίζει για να βγει στην κοινωνία ως ενεργός πολίτης) και όχι απλώς αποφλοιωμένα τεχνικά –διδακτικά

Tags: ΙΠΕΜ ΔΟΕπρόγραμμα δράσηςΓιώργος ΠολάκηςΓιωργος Τζωρτζακάκη Tweet

View the discussion thread.