Όταν η ψευτοδημοκρατία στην επιλογή Διευθυντών γίνεται προγεφύρωμα λαϊκισμού και δημαγωγίας!

Ξεκίνησε με την κατάθεση των αιτήσεων η διαδικασία επιλογής των Διευθυντών των σχολικών μονάδων. Μια διαδικασία που ξετυλίγεται μέσα σε ένα θολό τοπίο από τις παλινωδίες του Υπουργείου και που πριν καν αρχίσει σπεύδει να την ναρκοθετήσει. Αποσπασματικά , με μια ανακοίνωση κάθε μέρα , δίνει στη δημοσιότητα διευκρινίσεις, αλλαγές στη συγκρότηση των Συμβουλίων Επιλογής ενώ ανακοίνωσε τους Προέδρους και Αντιπροέδρους τους. Είναι γνωστό ότι τα μέλη των Σ.Ε διορίστηκαν χωρίς να προηγηθεί

προκήρυξη εκδήλωσης ενδιαφέροντος και αξιοκρατικά κριτήρια , γεγονός που από μόνο του δηλώνει τις προθέσεις των νομοθετούντων. Όσο αφορά δε τους Προέδρους των Σ.Ε χρησιμοποιήθηκε η πρωτοφανής πατέντα «εκπαιδευτικός με τουλάχιστον εικοσαετή (20ετή) εκπαιδευτική υπηρεσία που διαθέτει διοικητική εμπειρία σε θέση Διευθυντή Εκπαίδευσης» προκειμένου να καλυφθεί το θέμα νομιμότητας που έχουν οι νυν Δ/ντές Εκπ/σης ως Πρόεδροι των Συμβουλίων Επιλογής. Θυμίζουμε ότι η επιλογή των νυν Δ/ντών Εκπ/σης έχει γίνει με τον ίδιο νόμο που κρίθηκε αντισυνταγματικός για τους Δ/ντές σχολείων. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η μεθόδευση αυτή θα εγείρει νέα προβλήματα στη διαδικασία αφού ούτε εδώ υπήρξε πρόσκληση ενδιαφέροντος και στην πραγματικότητα διορίστηκαν οι νυν Δ/ντές Εκπαίδευσης.

Την ίδια στιγμή επιχειρεί να πείσει ότι η αξιολόγηση των διευθυντών των σχολείων από τους εκπαιδευτικούς είναι «εκδημοκρατισμός» της διοίκησης και ίσως και «απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων» των εκπαιδευτικών – κάτι που δεν το είχαν σκεφτεί ούτε καν οι ίδιοι. Δε μας κάνει εντύπωση. Γιατί στη χώρα μας ο …αντισυστημικός κυβερνητικός ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει μετασχηματίσει το πολιτικό λεξιλόγιο της προηγούμενης περιόδου κι έτσι τα «Μνημόνια» είναι «Συμφωνίες», η «τρόικα» είναι «θεσμοί» και η «αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης» με τις δεσμεύσεις των μνημονίων και της εργαλειοθήκης του Ο.Ο.Σ.Α. είναι «μεταρρύθμιση».

Αλλά ποιος είναι ο βασικός στόχος αυτής της απόπειρας του Υπουργείου Παιδείας; Να διαμορφώσει ένα προγεφύρωμα για την επερχόμενη και ήδη ψηφισμένη μέσα στο αριστερό μνημόνιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αξιολόγηση των εκπαιδευτικών! Το επιχείρημα είναι απλό και δημιουργεί σκηνικό «νομιμοποίησης». «Αφού εσείς παίξατε ρόλο στην αξιολόγηση / ανάδειξη των Διευθυντών και τους κρίνατε κατάλληλους, είναι δυνατόν να μη μπορούν να αξιολογήσουν το δικό σας έργο»;

Τίθενται όμως ερωτήματα, γιατί οι εκπαιδευτικοί και οι Σύλλογοι Διδασκόντων δεν είναι υποτακτικοί, για να τους θέτει ένα ουρανοκατέβατο ερωτηματολόγιο το Υπουργείο, στο οποίο είναι υποχρεωμένοι – με βάση ποια λογική και ποιο νόμο; - να απαντήσουν.

Με ποια επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια διαμορφώθηκε το πλαίσιο των ερωτήσεων που καλούνται να απαντήσουν οι εκπαιδευτικοί;

Με ένα «συμφωνώ» ή «διαφωνώ» που δεν παραπέμπει ούτε καν σε γκάλοπ για εμπορικό προϊόν, θα γίνεται αποτίμηση του πολυσύνθετου έργου ενός διευθυντή;

Θα καταμετρώνται τα «συμφωνώ» και τα «διαφωνώ» και ποια θα είναι η τελική τους αξιολόγηση, όταν οι απαντήσεις στα τέσσερα ερωτήματα συγκρούονται μεταξύ τους ή έστω παρουσιάζουν αποκλίσεις;

Πώς θα ξέρουν οι εκπαιδευτικοί ποια ερμηνεία θα δίνεται στο πρακτικό τους και πώς θα επηρεάζει την όλη διαδικασία επιλογής των Διευθυντών ή θα είναι ένα προσχηματικό κομμάτι νομιμοποίησης του όποιου αποτελέσματος προκύπτει;

Αν επιλεγεί ένας Διευθυντής με τα κριτήρια που είναι μετρήσιμα και αξιολογήσιμα αλλά έχει τέσσερα εκκωφαντικά «διαφωνώ» από την πλειοψηφία του Συλλόγου Διδασκόντων - που ούτως ή άλλως δεν μετράνε αλλά ερμηνεύονται -, ποια θα είναι το εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό κλίμα στο σχολείο;

Ο κ. Γαβρόγλου νομοθετεί μια εικονική δυνατότητα των Συλλόγων Διδασκόντων εισάγοντας την πρόβλεψη «να λαμβάνεται υπόψη η απόφασή τους στην κρίση των Διευθυντών των σχολείων». Ανοίγει έτσι το δρόμο των ποικίλων και κατά περίπτωση ερμηνειών, αξιοποιώντας κατά το δοκούν την όποια έκφραση γνώμης των Συλλόγων Διδασκόντων.

Πρέπει να κατανοήσει ο Υπουργός ότι δεν ασκεί πολιτική σε Διοικητικό Οργανισμό αλλά στη θεσμική εκπαίδευση της χώρας, ότι δεν προΐσταται σε εντεταλμένους υπαλλήλους αλλά σε εκπαιδευτικούς και παιδαγωγούς.

Στόχος σε μια κρίση δε μπορεί παρά να είναι η επιλογή εκείνων των διευθυντών, που θα έχουν επάρκεια γι’ αυτό το ρόλο και θα αγωνιστούν συστηματικά και συλλογικά με το Σύλλογο διδασκόντων για τη διαρκή βελτίωση του σχολείου τους.

Αυτό ζητάει η εκπαιδευτική κοινότητα και όλα τα άλλα τα βλέπει μικροπρεπή και ανάξια λόγου.

Η ΠΕΚ εκτιμά ότι ο κ. Γαβρόγλου θα πρέπει να εγκαταλείψει την επιχείρηση δημοκρατικοφάνειας και δημαγωγίας, την οποία την έχει αναδείξει και ως συστατικό στοιχείο του λόγου του. Είναι υπεύθυνος για την αναστάτωση που θα προκληθεί στα σχολεία.

Δεν πρόκειται να σωθεί η αντιεκπαιδευτική πολιτική του από την επιχείρηση ωραιοπλασίας. Δεν μπορεί να μετατραπεί η νεοφιλελεύθερη πολική σε προοδευτική πολιτική με φτηνές ιδέες και απανωτά φληναφήματα.

επιλογή διευθυντώνεπιλογή διευθυντών σχολικών μονάδωνΠροοδευτική Ενότητα Καθηγητών Α Αχαϊας