Με άφορμη τις φετινές φοιτητικές εκλογές, του Γιάννη Ναξάκη

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2014

Μια ακόμα χρονια με φοιτητικές εκλογές, μια ακομα χρονιά με παρατάξεις ευχαριστημένες. Άλλες γιατί αύξησαν τα «εκλογικά του ποσοστά» και άλλες γιατί «θα μπορούσαν να έχουν πάει και πολύ χειρότερα».

Αλλή μια χρονιά με πολλά διαφορετικά αποτελέσματα απο κάθε μια παράταξη και πολιτικό φορέα. Αλλη μια φορά ο κυβερνήτης – προθυπουργός συγχαίρει την

Όμως περα από το θεαθήναι και τις σκοπιμότητες καιρός είναι να ρίξουμε μια πιο αντικειμενική ματια στα γεγονότα ωστε να βγάλουμε καποια χρήσιμα συμπεράσματα.

Αυτά είναι τα πανελλαδικά αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών 2014 όπως τα δίνει η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ στην ιστοσελίδα της. 66.610 είναι οι ψηφίσαντες.

Ο πιο πάνω πίνακα προκύπτει από στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για το έτος 2013. Μπορεί να αναζητηθεί στην ιστοσελίδα:

http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/ELLAS_IN_NUMBERS_GR.pdf

Σημειωμένα με κίτρινο είναι για το έτος 2012 που είναι τα πιο πρόσφατα δεδομένα. 177.296 είναι οι εγγεγραμμένοι φοιτητές μέσα στα όρια των τυπικών εξαμήνων. Αυτοί είναι σαφώς πολύ λιγότεροι από τους ενεργούς φοιτητές των Ελληνικών πανεπιστημίων όταν για παράδειγμα στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών ο μέσος όρος αποφοίτησης ξεπερνά τα 6.5 χρόνια. Στην πράξη έχουμε ένα ποσοστό τουλάχιστον 25% περισσότερους ενεργούς φοιτητές από αυτές τις 180.000.

Έτσι υπολογίζοντας, συντηρητικά μάλιστα, 225.000 τους ενεργούς φοιτητές και θεωρώντας αληθινά τα αποτελέσματα της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ δηλαδή ότι ψήφισαν 66.500 φοιτητές περίπου η προσέλευση στις κάλπες δεν φτάνει το 30%.

Στην πραγματικότητα, όπως γνωρίζουμε όλοι, οι ενεργοί φοιτητές είναι αρκετά περισσότεροι και με βάση τα πιο πάνω νούμερα το πραγματικό ποσοστό προσέλευσης στην κάλπη χωρίς μεγάλο σφάλμα είναι κοντά στο 25% πραγματικά ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό.

Ακόμα και με την θεώρηση 225.000 ενεργών φοιτητών που έγινε στην αρχή και παίρνοντας πραγματικό το νούμερο των 27.600 περίπου ψήφων που εμφανίζει ότι έχει πάρει η ΔΑΠ πανελλαδικά το πραγματικό της ποσοστό σε σχέση με την γνώμη των φοιτητών στο ερώτημα των εκλογών φτάνει ελάχιστα πάνω από το 12%.

Αντίστοιχες αναγωγές μπορούν να γίνουν και για τα αποτελέσματα των άλλων παρατάξεων. Λόγος πρέπει να γίνει για την ΠΑΣΠ που όπως και το κόμμα στο οποίο πρόσκειται, το ΠΑΣΟΚ, ουσιαστικά δεν έχουν πια πολιτικοκοινωνική αναφορά και στις φοιτητικές εκλογές εμφανίζετε με ποσοστό 13%. Αν κάνουμε τις πράξεις όπως πριν δηλαδή 225.000 ενεργεί ψηφοφόροι και 9.000 που ψήφισαν ΠΑΣΠ το πραγματικό της ποσοστό είναι 4%. Αν και το ποσοστό της ΠΑΣΠ στην πραγματικότητα είναι πιο μικρό, όπως αιτιολογήθηκε προηγούμενα, ακόμα και αυτό το ποσοστό φαντάζει άπιαστο όνειρο για το ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Ομοίως για την ΠΚΣ 10.870 ψήφοι στους 225.000 ενεργούς φοιτητές ισοδυναμεί με ποσοστό 4.8%. Αυτό το ποσοστό είναι πολύ κοντά στο ποσοστό του ΚΚΕ, στο οποίο πρόσκειται αυτός ο χώρος, σε κάθε σχεδόν εκλογική διαδικασία που συμμετέχει. Έτσι είναι προφανές ότι το ποσοστό που εμφανίζετε να παίρνει αυτή η παράταξη σε αυτές τις εκλογές πρόκειται για την οργανωτική δύναμη αυτού του χώρου και όχι κάποια νέα κίνηση ψηφοφόρων προς την ΚΝΕ και την ΠΚΣ σε σχέση με το παρελθόν.

Τώρα όσον αφορά την ΑΡΕΝ που είναι παράταξη προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ με 3.500 ψήφους ανάγετε στο ποσοστό του 1.55% πραγματικά πολύ μικρό ποσοστό σε σχέση με την δυναμική αυτού του χώρου. Σύμφωνα με την λογική που εκφράστηκε πιο πάνω ο πολιτικός φορέας του ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια δεν έχει αναπτύξει, ακόμα τουλάχιστον, την οργανωτική δομή άλλων αριστερών παρατάξεων για να μπορεί με αυτόν τον τρόπο να συγκεντρώνει ψήφους στις εκλογές.

Ενώ τα ΕΑΑΚ με 7.400 ψήφους ανάγονται στο ποσοστό του 3.3% με την πτωτική τους πορεία να συνεχίζετε τα τελευταία χρόνια παρά την αναφορά τους στην αριστερά και το κίνημα και το κοινωνικό κλίμα που επικρατεί σήμερα. Η πτώση αυτή των δυνάμεων της ΕΑΑΚ δίνει την δυνατότητα σε άλλες παρατάξεις που τοποθετούνται στα αριστερά με πιο οργανωτική δομή να υπερισχύσουν, δυνάμεις με μεγαλύτερη παράδοση στην οργανωτικότητα όπως η ΠΚΣ.

Οδηγούμαστε έτσι λοιπόν στα εξής βασικά συμπεράσματα για τις φετινές φοιτητικές εκλογές:

1. Εξαιρετικά μεγάλη αποχή (70% με 75%) και μάλιστα σε περίοδο μεγάλης κοινωνικοοικονομικής κρίσης.

2. Συντήρηση των οργανωτικών δομών των περισσοτέρων παρατάξεων με κομματικά – παραταξιακά και μικρορουσφετολογικά (π.χ σημειώσεις σε μαθήματα) καλέσματα στην κάλπη. Έτσι εξηγείτε και μόνο το 43% επί των ψηφισάντων της ΔΑΠ το 14% της εξαφανισμένης ΠΑΣΠ.

Επίσης το 17% της ΠΚΣ, το 12% των ΕΑΑΚ και το 5.5% της ΑΡΕΝ δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς αφού πραγματικό φοιτητικό κίνημα δεν έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια παρόλες τις σαρωτικές αλλαγές που έχουν επιβληθεί.

3. Τελικά φανερή απαξίωση των δομών του φοιτητικού συνδικαλισμού αφού τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών δεν συγκλίνουν πουθενά με την πρόθεση του ελληνικού λαού για τις επερχόμενες εκλογές. Όπως γνωρίζουμε όλοι παρά τα στημένα προγνωστικά και την προπαγάνδα των καναλιών η πτώση της δημοφιλίας της ΝΔ και η άνοδος αυτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι πραγματικότητα.

Έτσι μοιάζει οι φοιτητές να εκφράζονται πιο συντηρητικά από τους εργαζόμενους γονείς τους και ψηφίζουν στις φοιτητικές εκλογές (όπως συνηθίζετε βέβαια τα τελευταία χρόνια) μικροκομματικά και ρουσφετολογικά. Ενώ οι γονείς τους (πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) τείνουν να μεταβάλουν την ψήφο τους, από τα συνήθη παραδοσιακά κόμματα, βλέποντας ως καλύτερη διέξοδο για τα προβλήματα τους την ψήφο στις επόμενες βουλευτικές εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά αυτή η μεταστροφή των πολιτών στην κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί απαραιτήτως αριστερή στροφή της πολιτικής συνείδησης των πολιτών ή ριζοσπαστικοποίηση, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να σημαίνει και σημαίνει για αρκετούς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δύναται να γίνει η επόμενη ρουσφετολογική κυβέρνηση του τόπου αρά θα μπορούν να καρπωθούν νέα ρουσφέτια τώρα από καινούργιο ρουσφετολόγο.

Από την άλλη όμως θα ήταν άδικο να μην αναγνωρίσουμε στην ανάγκη ριζοσπαστισμού των πολιτών αυτής της χώρα την συνειδητή και πολιτική έκφραση της επιθυμία τους να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ιδεολογικοπολιτικά και προς τα αριστερά και όχι μικροκομματικά όπως περιγράφτηκε πριν.

Από μόνη της όμως αυτή η μετακίνηση της ψήφου θα δημιουργήσει ριζοσπαστισμό ακόμα και αν δεν γίνει με τα ορθά κίνητρα αφού σπάζοντας το απόστημα της παραδοσιακής ψήφου σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα απελευθερωθούν δυνάμεις.

Το δυστύχημα όμως είναι ότι μια τέτοια κίνηση της σκέψης της φαντασίας και των γεγονότων αντί να συμβαίνει στους κόλπους των φοιτητών και της νεολαίας όπου λόγο ηλικίας, κοινωνικού χώρου που προσφέρει δυνατότητες και έλλειψης άλλων δεσμεύσεων (π.χ. εργασιακής ανάγκης) συμβαίνει σε μεγαλύτερους ανθρώπους που πολλοί από αυτούς έχουν ήδη διαγράψει την πορεία τους στην εργασία.

Τελικό συμπέρασμα είναι ότι το αποτέλεσμα αυτών των φοιτητικών εκλογών σε συνέχεια με το πρόσφατο παρελθόν είναι απογοητευτικό. Καταρχάς παρατηρούμε ότι ο «κυβερνήτης» μας δουλεύει γιατί ή αποχή από τα κοινά και τις φοιτητικές εκλογές είναι γιγάντια και το αποτέλεσμα της κάλπης ασήμαντο από αυτήν την άποψη και δεύτερων γιατί σε αυτή την πολύ δύσκολή κοινωνική φάση η νεολαία αντί να ριζοσπαστικοποιείτε και να παράγει κίνημα φοιτητικό και κοινωνικό σύντηριτιποποιείτε ακόμα περισσότερο. Οι θεσμοί και οι κοινωνικές δομές απαξιώνονται και η μόνη λύση για τους νέους και ειδικά τους αποφοίτους πανεπιστήμιων είναι η αναζήτηση συνέχειας σπουδών και εργασία στο εξωτερικό εν είδει γης της επαγγελίας.

Πρέπει επιτέλους να αφήσουμε πίσω τις συνηθισμένες μεθόδους πολιτικοποίησης – κομματικοποίησης της νεολαίας από αριστερά και δεξιά, όσο υπάρχει ακόμα ελάχιστη πολιτική συνείδηση στην νεολαία.

Ο χρόνος δεν είναι άπειρος, η στιγμή είναι τώρα, οι συνθήκες το επιβάλουν.

Ναξάκης Γιάννης

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Πανεπιστημίου Πατρών

Υποψήφιος Διδάκτωρ

View the discussion thread.