Ιδέες και προτάσεις για ένα σύστημα αξιολόγησης εκπαιδευτικών, του Νίκου Ράπτη

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}

 

 

ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

 

 

 

 

 

ΡΑΠΤΗΣ  ΝΙΚΟΣ

 

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ  ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ  

ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ  ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ   Α.Π.Θ.

7ο  ΓΥΜΝΑΣΙΟ  ΡΟΔΟΥ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αυτή  η  εργασία  βασίστηκε  σε  εμπειρίες  και  τρόπους  δουλειάς  του  παρελθόντος  μου.  Ολοκληρώθηκε  με  «τηλεσυνεργατική  επικοινωνία» 

με  παλιούς  και  νέους  συνάδελφους   στους  οποίους  την   αφιερώνω  και τους  ευχαριστώ. 

 

 

ΠΡΩΤΗ  ΑΝΑΡΤΗΣΗ  (31/05/2011)

ΤΕΛΙΚΗ  ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ (10/07/2012)

 

ΡΟΔΟΣ  10/07/2012

 

 

 

 

 

 

ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

 

 ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Στις μέρες μας μπαίνει έντονα το θέμα από τα ΜΜΕ της οργάνωσης του Κράτους και των Υπουργείων.

Για να μπορέσουμε να ασχοληθούμε με αυτά τα θέματα, πρέπει να έχουμε κάποιες βασικές γνώσεις από δύο παγκόσμια συστήματα οργάνωσης και διαχείρισης. Αυτά είναι:  α)ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ (ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ) Quality assurance systemκαι β)ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ (ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ) Quality management system. Αναφέρω εδώ και τους αγγλικούς όρους  για να τους χρησιμοποιήσουν οι συνάδελφοι  στίς βάσεις αναζήτησης δεδομένων.

Τα δύο αυτά συστήματα αλληλοεμπλέκονται στη διεθνή βιβλιογραφία. Για διευκόλυνση λοιπόν και μόνο για τις ανάγκες αυτού του άρθρου θα τα λέμε και τα δύο μαζί: ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ (ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ) και σε συντομογραφία: Σ.Δ.-Δ.Π.Λ.

Τα ΣΔ-ΔΠΛ εφαρμόζονται σήμερα με επιτυχία σε πολλά  κράτη  σε όλο τον κόσμο. Αυτά πιστοποιούνται με το γνωστό σε όλους μας ISO, το οποίο είναι ένας τίτλος – ένα πτυχίο στον προθάλαμο της εταιρείας που έχει πιστοποίηση και δίδεται συνήθως από ιδιωτικά κέντρα. Δεν κρίνω σκόπιμο να προσθέσω τίποτα περισσότερο για το ISO, γιατί το θέμα δεν έχει τελειωμό.

 Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα εταιρειών και  οργανισμών που έχουν «απογειωθεί» με την λειτουργία τέτοιων συστημάτων.

Η εισαγωγή ενός φορέα σε αυτά πρέπει να γίνει με πειστικά επιχειρήματα. Σε αυτή απαιτείται πολλή προσπάθεια και απασχόληση και του προσωπικού και των διοικούντων. Είναι μια προσπάθεια αυτογνωσίας δηλ. του τι μπορεί να κάνει ο καθένας και με  ποιό τρόπο και  αυτές οι εμπειρίες  να καταγραφούν και όλες μαζί να αποτελέσουν ένα μπούσουλα για την πορεία οργάνωσης ενός φορέα. Δηλαδή συντάσσονται (δυναμικές και  ανατροφοδοτούμενες) διαδικασίες – διεργασίες αντιμετώπισης των  θεμάτων  που  απασχολούν  το  φορέα. Συνήθως παίρνει αρκετό χρόνο για να πραγματοποιηθεί. Όσο περνάει ο καιρός, τα συστήματα αυτά αποδίδουν καλύτερα. 

 

Το ότι θα γίνει προσπάθεια για  εφαρμογή τέτοιων ή παρόμοιων  συστημάτων στο δημόσιο τομέα είναι  σχεδόν σίγουρο είτε