Η ουσία του ζητήματος της ιθαγένειας

ΆρθραΑρθρογράφος: Κώστας Πασακυριάκος

Η αντιδραστική σκοταδιστική απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που βασίζεται στο κριτήριο του «δικαίου του αίματος», δηλαδή την καταγωγή από Ελληνες γονείς, ως απαραίτητο κριτήριο για να χορηγηθεί η ελληνική ιθαγένεια, έχει «ανοίξει» μια μεγάλη συζήτηση για το θέμα των μεταναστών και των δικαιωμάτων τους. Είναι γεγονός ότι αυτή η απόφαση, που καταργεί το νόμο Ραγκούση, είναι επικίνδυνη. Καλλιεργεί και στρώνει το έδαφος για αντιλήψεις ρατσιστικές. Δηλαδή ποιες είναι άραγε οι

αξίες που πρέπει να ασπαστεί ένας μετανάστης που ζει και εργάζεται στη χώρα μας για πολλά χρόνια, για να μπορέσει το παιδί του να αποκτήσει την ιθαγένεια; Μήπως αυτές που επικαλούνται οι χρυσαυγίτες για να κάνουν δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών...;

Αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη, εξίσου σοβαρή, είναι ολόκληρη η λογική που διέπει το νόμο Ραγκούση. Εκείνο το νομοσχέδιο αφορούσε μόνο ένα τμήμα των μεταναστών και δεν αντιμετώπιζε σε καμία περίπτωση το μεταναστευτικό ζήτημα στο σύνολό του. Η κατεύθυνσή του ήταν η χειραγώγηση και η ενσωμάτωση των μεταναστών στις κυρίαρχες «αξίες» της κοινωνίας της εκμετάλλευσης (π.χ. ειδικά τεστ, συστατικές επιστολές Ελλήνων πολιτών, ρυθμίσεις που παραπέμπουν σε ένα είδος σύγχρονου «πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων» για να μπορεί να αποδοθεί ιθαγένεια κ.ά.). Και αυτό μέσα σε συνθήκες άγριου κυνηγητού με απάνθρωπες επιχειρήσεις, συλλήψεις, φυλακίσεις, μαζικές απελάσεις, εργοδοτική και κρατική βία σε βάρος τους.

Είναι προφανές πως τόσο οι απόψεις που υποστηρίζουν ότι η εύκολη απόδοση ιθαγένειας είναι δήθεν προοδευτική εξέλιξη, όσο και εκείνες που θεωρούν εθνική μειοδοσία την απόδοσή της σε «μη Ελληνες το γένος», είναι εξίσου επικίνδυνες για την εργατική τάξη και το λαό. Η πρώτη εκφράζει τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, η δεύτερη τον εθνικισμό. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου αντιδραστικού νομίσματος.

Μοναδική προοδευτική διέξοδος βρίσκεται στον κοινό αγώνα της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, γλώσσα, θρήσκευμα, ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τους κεφαλαιοκράτες και κάθε είδους πολιτικούς εκφραστές τους.

Σε αυτό το πλαίσιο το ταξικό εργατικό κίνημα παλεύει για:

Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, ιδιαίτερα όσων ανέπτυξαν ισχυρούς δεσμούς (με μακρόχρονη παραμονή, δημιουργία οικογένειας κλπ). Κατάργηση των παραβόλων, αποσύνδεση της ανανέωσης της άδειας διαμονής από σύμβαση εργασίας και ένσημα. Απόδοση ίσων δικαιωμάτων εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας, πρόνοιας.Χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους μετανάστες έχουν προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ, μα παραμένουν εγκλωβισμένοι εδώ εξαιτίας του «Δουβλίνου ΙΙ» και της Συνθήκης Σένγκεν. Χορήγηση ασύλου ή άλλης μορφής επικουρικής διεθνούς προστασίας, με διαδικασίες γρήγορες και αξιόπιστες, στους διωκόμενους για τις προοδευτικές απόψεις και τη δράση τους από ιμπεριαλιστικά κέντρα και αντιδραστικά καθεστώτα, όπως και στα θύματα ιμπεριαλιστικών πολέμων, επεμβάσεων, υποκινούμενων εμφύλιων συρράξεων.Το δικαίωμα απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση, που πρέπει να εξετάζεται με αντικειμενικά κριτήρια, όχι με κριτήρια υποταγής στο αστικό πολιτικό σύστημα και ψηφοθηρίας. Το δικαίωμα των μεταναστόπουλων να γράφονται στα δημοτολόγια, να μην υπολείπονται σε βασικά δικαιώματα από τα υπόλοιπα παιδιά, να παίρνουν ελληνική ιθαγένεια εφόσον το επιθυμούν μετά την ενηλικίωσή τους.

Ριζοσπάστης

Tweet Ετικέτες: Κώστας ΠασακυριάκοςΙθαγένειασκοταδισμός