Γιατί το κράτος χελώνα έγινε λαγός στην περίπτωση Βαξεβάνη

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Νίκος Βγέθης

  Πώς μπορεί κάποιος να πείσει το λαό ότι αυτή η λίστα δεν κρύβει λαβράκια, όταν ένας υπουργός την «έχασε», ο υπεύθυνος του ΣΔΟΕ την παρέλαβε αλλά δεν «κατάλαβε» τι θα έπρεπε την κάνει (κοινώς δεν του έδωσαν την πολιτική κάλυψη για να προχωρήσει), ο αντιπρόεδρος την είχε «τυχαία» σε ένα stick που το παρέδωσε για να γλυτώσει τα χειρότερα κι η ράθυμη ελληνική δημόσια διοίκηση κινήθηκε

με ταχύτητες φωτός για να συλλάβει αυτόν που την έδωσε στη δημοσιότητα.   Ναι, δεν καταλάβαμε λάθος. Το διακύβευμα είναι μεγάλο. Τεράστιο. Αφορά την ύπαρξη του συστήματος εξουσίας. Την πολιτική διαχείριση, τον αφρό των ελλήνων (κρατικοδίαιτων) αστών, το σάπιο διογκωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα, τη διαδρομή του μαύρου χρήματος, είτε αυτό νομιμοφανείς είτε από τελείως παράνομες οικονομικές δραστηριότητες.     Ας τα πάρουμε από την αρχή. Υπάρχει κάποια νόμιμη κι επιχειρηματικά εύλογη αιτία να έχει κάποιος έλληνας (ή ελληνική επιχείρηση) καταθέσεις στην Ελβετία το 2007?   Κατ αρχήν όχι! Τότε, δεν υπήρχε ούτε φόβος για την ασφάλεια των εν Ελλάδι καταθέσεων, ούτε σημαντική ανάγκη για την διενέργεια τραπεζικών δραστηριοτήτων από ξένες τράπεζες αναπληρώνοντας τις δυσκολίες που δημιουργεί η σημερινή απόλυτη διεθνής ανυποληψία των ελληνικών τραπεζών.   Ακόμα κι οι εφοπλιστές που είχαν κέντρο των δραστηριοτήτων τους το Λονδίνο δεν έχουν λόγο να ταξιδεύουν τα λεφτά τους στην Ελβετία.   Θεωρητικά, ακόμα κι εισοδήματα που είχαν αποκτηθεί στο εσωτερικό, θα έπρεπε σε κάποια χώρα να είχαν νομιμοποιηθεί κι αποφορολογηθεί. Εάν αφορούσαν ιδιώτη, μόνιμο κάτοικο της Ελλάδας, θα έπρεπε σαφώς να είχαν δηλωθεί στις ελληνικές αρχές, ενώ εάν ήταν καταθέσεις ελληνικών επιχειρήσεων, θα έπρεπε να είναι σαφώς καταγεγραμμένα στο ταμείο της εταιρείας.   Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η λίστα δεν περιέχει κατά κανόνα νόμιμα αποκτημένα λεφτά (χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε ότι είναι πιθανό να υπάρχουν και κάποια τέτοια) κι είναι  τόσο αρπακτική η ελληνική άρχουσα τάξη, που δεν έκανε ούτε καν αυτόν τον απλούστατο ελιγμό. Να προσέλθουν όλοι αυτοί, να αποδεχτούν ότι έχουν αποκρύψει εισοδήματα, να πληρώσουν έναν φόρο και να κλείσει το θέμα με τυμπανοκρουσίες.   Δεν είναι όμως η Λίστα Λαγκάρντ θέμα φορολογικού ενδιαφέροντος. Γι' αυτό και δεν ασχολήθηκε η Τρόικα!   Ας τα πάρουμε -όμως- από την αρχή. Ποιες είναι οι πηγές μαύρου χρήματος;   Γνωστότερη πηγή είναι οι παράνομες δραστηριότητες (ναρκωτικά, trafficking, πορνεία κι -ιδιαίτερα για την Ελλάδα- εκμετάλλευση των λαθρομεταναστών). Η λίστα όμως δεν έχει ονόματα του υποκόσμου αλλά της «καλής» κοινωνίας… Είναι συγκλονιστικό, αλλά είναι τέτοια η χειραγώγηση των διωκτικών αρχών, που -εκ του ασφαλούς- μοιάζει ότι η «καθωσπρέπει» ελληνική αστική τάξη δεν χαλαλίζει ούτε αυτό το πεδίο πλουτισμού στις διάφορες μαφίες της νύκτας. Φαίνεται ότι μόνο ψευδείς δεν ήταν οι φήμες που ήθελαν πρωτοκλασάτο (αποβιώσαντα) υπουργό του ΠΑΣΟΚ να απλώνει στοργικά τις φτερούγες τους για να προστατεύσει τις