"Εν δυο κάτω" στρατιωτικός νόμος και στην παιδεία, του Θανάση Πετράκου

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

«ΕΝ ΔΥΟ ΚΑΤΩ» ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Επιδίδονται από το πρωί της Δευτέρας 13 Μάη τα 88.000 φύλλα πορείας στους εκπαιδευτικούς. Ο Αντώνης Σαμαράς σε μια πρωτάκουστη και πρωτοφανή κίνηση αυταρχισμού, η οποία προσομοιάζει σε μαύρα ακραία αντιδημοκρατικά καθεστώτα, υπέγραψε προσωπικά το Σάββατο (11/5)

Η άνευ προηγουμένου αντιδημοκρατική κίνηση του πρωθυπουργού ισοδυναμεί με την επιβολή στρατιωτικού νόμου στον ευαίσθητο και νευραλγικό χώρο της Παιδείας.

Η επιστράτευση των καθηγητών ακολουθεί μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα την επιστράτευση των εργαζομένων στους ΟΤΑ, των ναυτεργατών και την επιστράτευση των εργαζομένων στα αστικά μέσα σταθερής τροχιάς.

Σε λίγο η τροϊκανή-μνημονιακή τρικομματική σατραπεία στη χώρα, συνεχίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο, θα έχει επιστρατευμένους τους περισσότερους κλάδους των εργαζομένων, μετατρέποντας την περιορισμένη, έτσι κι’ αλλιώς, αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία σε καθεστώς βαθιάς αντιδημοκρατικής εκτροπής και έκτακτων μέτρων, που κουρελιάζουν κάθε ίχνος δικαιωμάτων και Συνταγματικών προβλέψεων.

Ειδικότερα, στην περίπτωση των καθηγητών, είναι ιδιαίτερα εξωφρενικό ότι η επιστράτευση έγινε προληπτικά και πριν ακόμα αποφασίσουν οι καθηγητές με τις Συνελεύσεις τους την πραγματοποίηση της απεργίας, πράγμα που μάλλον δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.

Συνταγματολόγοι και έγκυροι νομικοί κρίνουν ως κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος και εκτροπή από τη συνταγματική νομιμότητα αυτή την κυβερνητική απόφαση. Το Σύνταγμα στο άρθρο 22 παρ. 4 και ο νόμος 3536/2007 στο άρθρο 41 παρ. 2 δεν προβλέπουν επίταξη εργασίας για την αποτροπή δυσμενών συνεπειών γενικώς αλλά μόνο για την αντιμετώπιση επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από κάθε μορφής απειλούμενη φυσική καταστροφή ή ανάγκη που θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία. Προφανώς η απεργία των καθηγητών ούτε φυσική καταστροφή αποτελεί ούτε βέβαια θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία.

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη επιστράτευσε τους καθηγητές όχι φυσικά γιατί είχε διάθεση να «προστατεύσει τους μαθητές» αλλά επειδή φοβήθηκε ότι η απεργία των καθηγητών θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα ευρύτερο κοινωνικό μέτωπο ανατροπής, με προεκτάσεις πέραν της εκπαίδευσης καταρχήν και κατά δεύτερον για να προσπαθήσει να θυμίσει στους ιδίους αλλά και στις αγορές ότι το πρότυπο της είναι μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Θάτσερ και αυτή μιμείται. Βέβαια θέλω να θυμίσω στον συντοπίτη μου κ. Σαμαρά ότι η ιστορία όταν επαναλαμβάνεται, επαναλαμβάνεται σαν φάρσα…

Είναι πρόκληση αυτή η κυβέρνηση, να καμώνεται ότι νοιάζεται για το «πρώτα ο μαθητής» που πρέπει να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις όταν με την πολιτική της κλείνει σχολεία. Παιδιά υποσιτισμένα στοιβάζονται σα σκουπίδια σε ακατάλληλες αίθουσες ή ταξιδεύουν χιλιόμετρα για να πάνε στο κοντινότερο σχολείο. Η σχολική διαρροή και η παιδική εργασία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Για πρώτη φορά λείπουν τόσοι εκπαιδευτικοί από τις αίθουσες, ενώ αυξάνουν οι ελαστικά εργαζόμενοι που με 600€ περιδιαβαίνουν την Ελλάδα και δεν θα προλαβαίνουν να μάθουν ούτε το όνομα των μαθητών τους.

Εν τέλει η δημόσια - δωρεάν παιδεία ποτέ δεν ήταν τόσο υποβαθμισμένη και ακριβή για τους γονείς!

Για αυτό παρά την συστηματική προσπάθεια που γίνεται από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια στα τηλεπαράθυρα οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι επαγγελματίες και οι νέοι δεν πρέπει να υποκύψουν στην κυβερνητική προπαγάνδα, και τον κοινωνικό «κανιβαλισμό» που εξωθεί να υιοθετήσει την κοινωνία η κυβέρνηση, καθότι την ευθύνη για την αναστάτωση δεν την έχουν οι καθηγητές, αλλά η κυβέρνηση, η οποία ΕΠΕΛΕΞΕ να ανοίξει αυτή την περίοδο θέματα, που ήξερε ότι θα προκαλούσαν την αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Με την ενέργεια αυτή επιδιώκει να αφαιρέσει τη δυνατότητα από τους καθηγητές να αντιδράσουν ή ακόμα καλύτερα τους προκαλεί να αντιδράσουν, γιατί η αντίδρασή τους αυτή την περίοδο θα φέρει αντιμέτωπους με τους μαθητές και τους γονείς. Προσπαθούν δηλαδή να τους «ευνουχίσουν» χρησιμοποιώντας τους μαθητές εναντίον τους.

Δυστυχώς βέβαια με τον τυχοδιωκτισμό αυτόν που επιδεικνύει η κυβέρνηση πρέπει να οδηγήσει την κοινωνία να δείξει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους καθηγητές και στο δικό τους αγωνιστικό μήνυμα προς τα παιδιά και όχι προς την τρικομματική κυβέρνηση που υποβαθμίζει καθημερινά την ζωή της συντριπτικής πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.

Οι γονείς και όλη η κοινωνία πρέπει να σταθεί στο πλευρό των εκπαιδευτικών συμμετέχοντας σε όλες τις κινητοποιήσεις και να καταγγείλει την επιστράτευσή τους.

Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να ανακαλέσει ΤΩΡΑ την ακραία και αντιδημοκρατική απόφαση της επιστράτευσης.

Να δεσμευτεί ότι δεν θα προχωρήσει σε καμία απόλυση εκπαιδευτικού και σε κανένα κλείσιμο εκπαιδευτικής μονάδας.

Να αποσύρει το Π.Δ. που οδηγεί στην διάλυση το δημόσιο σχολείο, στην απόγνωση χιλιάδες καθηγητές και να προχωρήσει σε γόνιμο διάλογο για την επίλυση των προβλημάτων της παιδείας και των εκπαιδευτικών.