Αξιολόγηση. To 2o «σοφιστικέ» ερώτημα του εκπαιδευτικού

Αξιολόγηση. To 2o «σοφιστικέ» ερώτημα του εκπαιδευτικού

Υπάρχουν μαύροι κύκνοι;

Μετά το «φοβερό» ερώτημα που υπέβαλε στις 15 Αυγούστου ο εκπαιδευτικός συνεχίζει:

Η επιστημονική ομάδα που συνέβαλε στη συγγραφή του ΠΔ, αναγνωρίζοντας μια άλλη αδυναμία του, αναφέρει[1] ότι «με αυτές τις προδιαγραφές που εμπεριέχουν οι ρούμπρικες είναι αδύνατον να διασφαλίσουμε στις ανθρώπινες δράσεις την αντικειμενικότητα των μετρήσεων και αξιολογήσεων που επιτυγχάνεται κατά την παρατήρηση και αξιολόγηση του φυσικού

Η φράση αυτή λοιπόν έχει δύο παραδοχές:

· Ότι η επιστημονική μέθοδος που υιοθετεί το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης είναι η εμπειρικο-επαγωγική μέθοδος που εφαρμόζεται στις θετικές επιστήμες. Μια μέθοδος με εξαίσια αποτελέσματα στην επιστημονική εξέλιξη που δεν αμφισβητεί κανείς.

· Ότι δε μπορεί να διασφαλιστεί η αντικειμενικότητα των μετρήσεων σε ότι αφορά την επαγγελματική συμπεριφορά και τα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού, που πρέπει να αναδειχτούν για να αξιολογηθούν από τον αξιολογητή, διότι απλά οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι απρόβλεπτες και μη μετρήσιμες με τα εργαλεία της επαγωγικής μεθόδου.

Μια από τις βασικές αρχές όμως του επαγωγισμού σύμφωνα με τον Harre[2] είναι η αρχή της επιβεβαίωσης δηλαδή όσο μεγαλύτερος ο αριθμός των παρατηρήσεων τόσο μεγαλύτερη η ισχύς και αξιοπιστία του της νέας γνώσης-νόμου.

Όμως παρ’ ότι το σύστημα αξιολόγησης επιχειρεί να παρατηρήσει και να αξιολογήσει ανθρώπινες- επαγγελματικές συμπεριφορές από τη μία, από την άλλη δεν εξασφαλίζει και την αρχή της επιβεβαίωσης με μεγάλο αριθμό παρατηρήσεων (μόνο 2 διδασκαλίες).

Για να κατανοήσουμε το μεγάλο μέγεθος της προβληματικής που τίθεται, αναφέρουμε τα λόγια του Popper[3] όταν επιχειρηματολογούσε ενάντια στον επαγωγισμό των θετικών επιστημών(που και ικανό αριθμό παρατηρήσεων έχουν αλλά και αφορούν θετικές επιστήμες):

Δεν είναι καθόλου προφανές, από λογική άποψη, ότι δικαιολογούμαστε να συμπεραίνουμε γενικές προτάσεις από επιμέρους, όσο μεγάλος κι αν είναι ο αριθμός των παρατηρήσεων. Γιατί κάθε συμπέρασμα που βγαίνει με αυτό τον τρόπο μπορεί πάντα να βγει αργότερα λάθος. Όσο μεγάλος κι αν είναι ο αριθμός των περιπτώσεων στις οποίες έχουμε παρατηρήσει άσπρους κύκνους, δεν έχουμε το δικαίωμα να συμπεραίνουμε ότι όλοι οι κύκνοι είναι άσπροι.

Για όποιον δε το γνωρίζει, υπάρχουν μαύροι κύκνοι και μάλιστα στην Αυστραλία.

Το 3ο ερώτημα (εντός των ημερών) θα αφορά αυτή τη φορά τον αντίλογο της επιστημονικής επιτροπής.

Του Καπετσώνη Κώστα

http://blogs.sch.gr/kkapetso/

[1] Επιμορφωτικό Υλικό για την Αξιολόγηση Στελεχών και Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΔ 152/2013) ΙΕΠ, Αθήνα 2014, σ.29

[2] Κουλαϊδής, Β. (2001α). Εμπειρικο-επαγωγική εικόνα της επιστημονικής γνώσης : Η παράδοση της κοινής αντίληψης. Στο : Δημόπουλος, Κ. & Χατζηνικήτα, Β. (Επιμ.) Διδακτική των Φυσικών Επιστημών (τομ. Α, σελ. 279-294). Πάτρα : ΕΑΠ

[3] Popper K.,Μια γενική ματιά σε μερικά θεμελιώδη προβλήματα Περ. Δευκαλίων τ. 16, 1976

View the discussion thread.