Ακόμη χειρότερα τα πράγματα για τη μόνιμη δύναμη στο ΚΕΠΒ Θήβας

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ Κ.Ε.ΠΒ ΘΗΒΑΣ
Σε νεότερες καταγγελίες οι συνάδελφοι από το ΚΕΝ Πυροβολικού Θήβας αποκαλύπτουν ότι «εν μέσω καύσωνα μας έβαλαν να μαζέψουμε τις άπειρες ακαθαρσίες των σκυλιών μεσημεριάτικα. Επίσης, τους οδηγούς της Α\' Μοίρας τους βάζουν καθημερινά, επίσης μέσα στον καύσωνα, νε πηγαίνουν τροχάδην, με πλήρη εξάρτηση στην εκπαίδευση της οδήγησης, η οποία πάντα καταλήγει σε αγγαρεία.»!
Θυμίζουμε ότι σε προηγούμενη επιστολή διαμαρτυρίας τους οι συνάδελφοι φαντάροι επεσήμαναν ότι η κατάσταση έχει χειροτερέψει, επιστρέφοντας στις απαράδεκτες συνθήκες της περιόδου Δεκέμβρη-Γενάρη, πριν από το κύμα διαμαρτυριών που βελτίωσε παροδικά τα πράγματα.
«Πέρα από τις ατέλειωτες υπηρεσίες, τις αγγαρείες και το διαρκές τρέξιμο, διαπιστώνουμε τη διαιώνιση της άθλιας κατάστασης σχετικά με την υγεία τους. Την ίδια ώρα που οι φαντάροι καλούνται να ζήσουν, να υπηρετήσουν και να δουλέψουν τζάμπα σε συνθήκες υγειονομικού τάφου, συνεχίζεται απρόσκοπτα η επιλογή του ΕΣ να μην παρέχει στους φαντάρους τα βασικά εμβόλια, με τα οποία είναι υποχρεωμένος (ως ελάχιστη, τυπική συνθήκη) να τους εφοδιάζει. Φαίνεται πως οι «αναγκαίες περικοπές» για να σωθεί η εθνική οικονομία, περιλαμβάνουν και την ίδια τη ζωή της νεολαίας.
Διοικήσεις στρατοπέδων, αξιωματικοί, η ιεραρχία του στρατού και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου του κυρίου Παναγιωτόπουλου, παίζει ζάρια με ανθρώπινες ζωές, που κλήθηκαν να υπηρετήσουν στο στρατό (χωρίς καλά-καλά ένα μεγάλο μέρος από αυτούς να έχει τη δυνατότητα να συντηρηθεί, ακόμα κι από τις οικογένειές τους).
Σύμφωνα με τις αναφορές που έχουμε από φαντάρους:
«Το ατελείωτο τρέξιμο, οι συχνές αγγαρείες λόγω προετοιμασιών για τη νέα σειρά (νταλίκες με ρούχα για τους επερχόμενους νεοσύλλεκτους που πρέπει να ξεφορτώσουν, να κουβαλήσουν και να ταξινομήσουν οι φαντάροι) αλλά και οι υπηρεσίες, για τις οποίες δεν επαρκεί η δύναμη, δημιουργούν μια κατάσταση στα πρόθυρα τις νευρικής κρίσης.
Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης: «κωλυόμενα νούμερα» τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ το 6ωρο σκοπιάς (ακόμα και συνεχόμενης), βιολογική εξάντληση, ψυχολογικός πόλεμος με το κόψιμο αδειών ακόμα και για αυτούς που απολύονται, με την δικαιολογία ότι πρέπει να μείνουν στο στρατόπεδο για να βγουν οι υπηρεσίες. Και φυσικά οι εξοδούχοι είναι είδος προς εξαφάνιση.
Οι αναφορές που φτάνουν στο διοικητή, ταξίαρχο Βιτετζάκη, ή στον υποδιοικητή Παπακωνσταντίνου για κόψιμο - έστω - κάποιων υπηρεσιών δεν δείχνουν να τους απασχολούν και πολύ. Πάντα τέτοιες αναφορές πάνε στο καλάθι των αχρήστων, με πρόσχημα το σχέδιο φύλαξης του στρατοπέδου. Όταν όμως συνέβαινε το ίδιο τους χειμερινούς μήνες οι υπηρεσίες μειώθηκαν. Τότε, δηλαδή, δεν ήταν επαρκές το σχέδιο φύλαξης; Εμείς καταλαβαίνουμε ότι το σχέδιο φύλαξης του -κάθε- στρατοπέδου λίγη σημασία έχει