Αγωνιστική Παρέμβαση Καλύμνου: Εισήγηση για τις Γενικές Συνελεύσεις

Αγωνιστική Παρέμβαση Καλύμνου

Εισήγηση για τις Γενικές Συνελεύσεις

Η απεργιακή κινητοποίηση του Σεπτεμβρίου έπρεπε να γίνει και μάλιστα πραγματοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτό φυσικά δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά ήταν το αποτέλεσμα των διεργασιών που είχαν ξεκινήσει το Μάη, συνεχίστηκαν μέσα στο καλοκαίρι και κορυφώθηκαν το Σεπτέμβριο. Ο απολογισμός μας θα πρέπει να βασίζεται σε μας τους ίδιους, στις κινητοποιήσεις μας

Το συμπέρασμα είναι ότι μετά από πολλά χρόνια ο κλάδος των εκπαιδευτικών πραγματοποίησε μία απεργία οκτώ ημερών με πολύ μεγάλη συμμετοχή και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Συστάθηκαν απεργιακές επιτροπές, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις και συντονισμοί με τους γονείς και τα υπόλοιπα σωματεία εργαζομένων, συστάθηκε απεργιακό ταμείο. Τα προβλήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας προβλήθηκαν στην κοινωνία και η ανταπόκρισή τους απέναντί μας ήταν απόλυτα θετική. Όλη αυτή η δραστηριότητα δε θα υπήρχε χωρίς την απεργία διαρκείας που συσπείρωσε και ενέπνευσε την εκπαιδευτική κοινότητα. Ο εκπαιδευτικός σ΄ αυτή την κρίσιμη συγκυρία ανταποκρίθηκε στο ύψος των περιστάσεων και μάλιστα ξεπέρασε τον εαυτό του. Επομένως η αποτίμηση μόνο θετική μπορεί να είναι.

Δίπλα μας συμπορεύτηκαν και άλλοι εργαζόμενοι, ίσως όχι στο βαθμό που προσδοκούσαμε, αλλά ήταν εκεί. Η κυβέρνηση φοβήθηκε και τότε η ιστορία για το μακρύ χέρι του συστήματος επαληθεύτηκε με τον πιο τραγικό τρόπο για ακόμα μία φορά με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Στο δρόμο κατέβηκε πλήθος κόσμου που διαδήλωνε κατά του φασισμού.

Υπάρχει όμως μια τάση που ερμηνεύει την ιστορία της ανθρώπινης δράσης αρνητικά. Έχουμε χρέος να μην επιτρέψουμε να δημιουργηθεί κλίμα ηττοπάθειας, μιζέριας και αδράνειας. Αυτή η ανάλυση λειτουργεί ως τροχοπέδη του κινήματος και θα την χρεώσουμε σε αυτόν που την μεθοδεύει.

Είμαστε εκπαιδευτικοί και εκτός από την επιβράβευση χρησιμοποιούμε και την κριτική. Επομένως πέρα από τα εμπόδια που προσπάθησαν να στήσουν για να σταματήσει η απεργία, θα πρέπει ν΄ αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του. Ν΄ αναλογιστεί ο καθένας αν πίστεψε πραγματικά στην απεργιακή κινητοποίηση, αν συνέβαλε στην επιτυχία της με όλες του τις δυνάμεις, αν καλύφθηκε πίσω από οικονομικά προσχήματα και επομένως όταν του είπαν ότι δεν μπορείς γιατί είσαι μικρός και μόνος, τότε εκείνος απλά το αποδέχτηκε.

Η απόδειξη ότι θα μπορούσαμε ν΄ αντέξουμε οικονομικά υπάρχει και το παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ που «κρατάνε» τέσσερις μήνες και οι διοικητικοί υπάλληλοι στα πανεπιστήμια που βρίσκονται σε απεργία για έκτη εβδομάδα. Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν έχουν μισθούς μεγαλύτερους από τους εκπαιδευτικούς για ν΄ αντέχουν περισσότερο. Συνειδητοποίησαν όμως ότι μόνο με αποφασιστικό αγώνα μπορεί να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα της απόλυσης.

Την ώρα λοιπόν που οι εκπαιδευτικοί κάνουν τον απολογισμό τους και προσπαθούν ν΄ ανασυνταχθούν, η κυβέρνηση αυτή την ευκαιρία βρήκε για να παρουσιάσει τα νέα μέτρα. Κατατέθηκε ήδη στη βουλή η τροπολογία για το παρουσιολόγιο. Ο εκπαιδευτικός πέρα από το έργο που έχει να ολοκληρώσει σε καθημερινή βάση, καλείται να δηλώνει πόσες ώρες εργάζεται, πότε πηγαίνει στο σχολείο, πότε αποχωρεί και για πόσο διάστημα. Όλα αυτά τα στοιχεία θα καταχωρούνται από τους διευθυντές σε βιβλίο αλλά και ηλεκτρονικά. Ο μοναδικός στόχος του μέτρου αυτού είναι ο εξευτελισμός, η υποταγή, η πειθάρχηση του εκπαιδευτικού. Να νιώσει δηλαδή ότι ο μεγάλος αδελφός είναι εκεί, παρακολουθεί τα πάντα και «θα τσακίσει οποιονδήποτε σηκώσει κεφάλι».

Το δεύτερο μέτρο σχετίζεται με τις οργανικές. Ο υπουργός παιδείας επιθυμεί να εξαλείψει την ανασφάλεια των εκπαιδευτικών και προσφέρει σε όλους οργανική με ημερομηνία λήξεως το τέλος της σχολικής χρονιάς 2013-2014. Ο υπουργός, που αύξησε το ωράριο, που άφησε στο δρόμο τους αναπληρωτές, που έβγαλε σε διαθεσιμότητα 2.000 εκπαιδευτικούς, που επέβαλε μετατάξεις, που υποχρεώνει σε μετακινήσεις εντός περιφέρειας, που στοιβάζει 30 μαθητές ανά τάξη, που κατασκευάζει το πιο ταξικό λύκειο, που προσφέρει τους μαθητές ως φθηνό εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις, «ενδιαφέρεται» για τους εκπαιδευτικούς και προσφέρει οργανικές. Μα έχουμε ήδη οργανική και αυτή είναι στο υπουργείο παιδείας! Το τυρί λοιπόν βρίσκεται σε μεγάλη φάκα! Το καλοκαίρι που θα γίνει ο επανακαθορισμός των οργανικών, θα φανεί ότι οι οργανικές είναι πολλές και ότι οι εκπαιδευτικοί περισσεύουν. Τότε με τα κριτήρια που θεσπίστηκαν το καλοκαίρι, ο κάθε εκπαιδευτικός θα μοριοδοτηθεί με βάση την προϋπηρεσία, τον τρόπο πρόσληψης, τα μεταπτυχιακά, τις ξένες γλώσσες, τη γνώση υπολογιστών και την αξιολόγηση. Με πλασματική λοιπόν νομιμοποίηση όποιος συγκεντρώνει τα λιγότερα μόρια, θα αποχωρεί. Επίσης η οργανική σ΄ ένα σχολείο οδηγεί μοιραία στη σύνδεση της τύχης του εκπαιδευτικού με την τύχη του σχολείου, π.χ. σε περίπτωση κατάργησης, καθώς με βάση το δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα η μονιμότητα του υπαλλήλου εξαρτάται από την ύπαρξη της θέσης.

Απέναντι λοιπόν σ΄ όλα αυτά μπορούμε ν΄ απαντήσουμε μόνο μ΄ έναν τρόπο και αυτός είναι ο αποφασιστικός, μαζικός, διαρκής αγώνας με τη μορφή των 5νθήμερων. Οι απεργιακές επιτροπές πρέπει να ξαναζωντανέψουν και να βρίσκονται σε δράση. Το απεργιακό ταμείο πρέπει να είναι ενεργό και τα κουπόνια πρέπει να παραμείνουν στις τοπικές ΕΛΜΕ για να τα διαχειριστούν ανάλογα. Την εβδομάδα 21 με 26/10 προτείνουμε 24ωρη πανεκπαιδευτική απεργία συμπαράταξης και συμπαράστασης στους διοικητικούς υπαλλήλους στα πανεπιστήμια. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της πανεργατικής στις 6/11. Οργανώνουμε δράσεις και εκδηλώσεις. Προχωράμε σε νέο γύρο συνελεύσεων ώστε να επανέλθουμε άμεσα, έχοντας ως χρονικό σημείο αναφοράς τις μέρες γύρω από την πανεργατική, πιάνοντας το νήμα των 5νθήμερων επαναλαμβανόμενων του Σεπτεμβρίου.

Ή θα χανόμαστε λίγοι κάθε φορά

ή θα νικήσουμε όλοι μαζί για μία φορά!

View the discussion thread.