Άγιοι της Γης…

Άγιοι της Γης, ιεροί άγγελοι του πνεύματος, άνθρωποι που λατρεύω. Δεν είναι δικοί μου άνθρωποι. Είναι δικοί μου και των ανθρώπων όλων και του Κόσμου όλου.

Είναι άνθρωποι που σημαδεύουν την ιστορία στον χρόνο τον άχρονο, που μετασχηματίζουν αιωνίως τον τρόπο σκέψης μας, που ανοίγουν διαρκώς νέους ορίζοντες πνευματικής ελευθερίας.
Είναι ιεροί άγγελοι - ο ουρανός τους είναι καμωμένος από τα όνειρά μας, από κρυφές και φανερές επιθυμίες, η αφήγησή τους είναι ένα διαρκές αποθησαύρισμα, της ψυχής μας καταφύγιο.

Είναι άγιοι της Γης. Μας καλούν να τολμήσουμε, να αγιάσουμε

και εμείς… Να φτιάξουμε και εμείς το δικό μας μονοπάτι στην πνευματική ελευθερία.

Έζησαν πριν από μας, αλλά δεν «έζησαν» ακριβώς, για να παραφράσω κατ’ ολίγον τον Ι. Συκουτρή, «ανήγαγαν τον Βίον εις Λόγον και έτσι υψώθηκαν υπεράνω της ζωής των, υπεράνω της Ζωής γενικώς». Θα τους συναντούν όλοι οι άνθρωποι στον αιώνα τον άπαντα, στο χρόνο του διαρκούς παρόντος, του παρόντος – παρελθόντος (του παρόντος που δε δυναστεύεται από το παρελθόν) και του παρόντος – μέλλοντος (του παρόντος που δεν υπονομεύεται από το μέλλον), δεν τους αγγίζει καμιά φθορά, ο χρόνος δεν τα βάζει μαζί τους, καμώνεται πως δεν τους βλέπει για να μην εκτεθεί.

Δημιουργούν και ξαναδημιουργούν νέα επιστημονικά και φιλοσοφικά «παραδείγματα», ο λόγος τους τροφή στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στο καταλάγιασμα της αγωνίας μας για την «παράλογη σιωπή του Σύμπαντος». Ταξιδεύουν με τα όνειρά μας και τις αναζητήσεις μας. Το ιερό το πνεύμα τους, φτερουγίζει σε κάθε στοχαστικό σκίρτημα. Ποτέ δεν ησυχάζουν, δεν τους αφήνουν τα ερωτήματά μας που πυκνά – πυκνά και ορμητικά καταφτάνουν στο Λόγο τους, στο πνευματικό τους Σύμπαν.

Μας θέτουν διαρκώς νέα διλήμματα. Ούτως ή άλλως, ο στοχασμός είναι πάντα στη μεθόριο της σκέψης. Στο αναπάντητο ερώτημα «υπάρχει ή όχι αιωνιότητα» έχουν απαντήσει, αλλά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την απάντησή τους, δεν έχουμε κατακτήσει το πνεύμα τους. Υπάρχει αιωνιότητα, υπάρχει αιωνιότητα του δικού τους πνεύματος, του ανθρώπινου πνεύματος.

Η αφήγησή τους υφαίνει το νήμα της ανθρώπινης αναζήτησης, της ανθρώπινης αγωνίας. Είναι το στοχαστικό Σύμπαν τους που παραμένει άφθαρτο, το δέντρο τους πάντα ανθοφόρο και καρπερό. Όσο υπάρχει ανθρώπινο ον πάνω στον πλανήτη μας η αιωνιότητα του πνεύματός των θα είναι αιωνιότητα για κάθε άνθρωπο, για κάθε άνθρωπο που κοινωνεί τα σκιρτήματα του πνεύματός των, που νιώθει στους φτωχούς του συλλογισμούς το φτερούγισμα της ελεύθερης σκέψης των.

Τους υπερασπίζομαι με πάθος. Έλληνες αρκετοί – τυχεροί όσοι βυζάξαμε στη γλώσσα τους. Αν δεν υπήρχε ο καθένας απ’ αυτούς, ο κόσμος του πνεύματος, του Δυτικού πνεύματος, θα ήταν διαφορετικός. Η ομορφιά του Κόσμου αναδύθηκε από το Λόγο τους. Δεν υπάρχει ομορφιά χωρίς αυτούς.

Να τους φανερώσουμε, αφού ορίσουμε όμως αυθαίρετα τον αριθμό τους (είκοσι ένας), αλλιώς το αγιοστάσιο δεν θα έχει τέλος. Και να κάνουμε και μια συμφωνία: άμα αγιοποιείς, καλό είναι να μην αμφισβητείς. Ξέρω ότι ο καθένας μας έχει τους δικούς του «άγιους της Γης». Εύχομαι να έχουμε τους ίδιους…

Η σειρά ονομάτων είναι τυχαία: Όμηρος, Αριστοτέλης, Σοφοκλής, Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Αισχύλος, Σωκράτης, Σαίξπηρ, Θερβάντες, Καντ, Ουγκώ, Καρτέσιος, Δαρβίνος, Φρόιντ, Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Παπαδιαμάντης, Καζαντζάκης, Καμύ, Νεύτωνας, Αϊνστάιν.

Νίκος Τσούλιαςhttp://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/special_edition_image/public/55184.jpg?itok=pMnLWo2ihttp://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/medium/public/nikos_tsoylias_0_0_0_0_0_0_0_0_1_0_1_1_0_1.png?itok=VlKT1T1XΆρθραΕτικέτες: Νίκος ΤσούλιαςΑν δεν υπήρχε ο καθένας απ’ αυτούς, ο κόσμος του πνεύματος, του Δυτικού πνεύματος, θα ήταν διαφορετικός. Η ομορφιά του Κόσμου αναδύθηκε από το Λόγο τους. Δεν υπάρχει ομορφιά χωρίς αυτούς.
Keywords
Τυχαία Θέματα