Τα γρήγορα και εύκολα τυροπιτάκια της κυρίας Βάσως

Για την κυρία Βάσω στο γραφείο μου σας έχω ξαναμιλήσεις και άλλες φορές. Πέραν από “Μέγας Τροφοδότης”, χάρις στο προσεγμένο και “με όλα τα καλά” μποστάνι που έχει δημιουργήσει ο άνδρας της, την έχω αναγορεύσει και σε “Μέγα Συμβουλάτορα” (δεν είναι λίγες οι φορές που φέρνω στη μνήμη μου τα λόγια της και αυτό με έχει βοηθήσει στο να αποφύγω δύσκολες καταστάσεις), αλλά και σε “food inspirator” ή, ακόμη καλύτερα, σε “instigator”, με την έννοια ότι, περισσότερο από το να με εμπνέει, με παρακινεί να φτιάχνω διάφορα πράγματα στην κουζίνα

μας, συχνά με πρώτες ύλες κατ’ ευθείαν από το μποστάνι τους.

Αυτή τη φορά, με τον μανδύα του “Μεγάλου Συμβουλάτορα”, μου επισήμανε διακριτικά ότι αντί να παίρνω παλιοσάντουιτς στην Έρρικα όταν έρχεται στο γραφείο, να της φτιάχνουμε στο σπίτι κάτι εμείς, η μάμα της και ο μπαμπάς της και σας “Μέγας Υποκινητής” με παρακίνησε τα της φτιάξω τυροπιτάκια. “Δεν είναι τίποτα κύριε Γιώργο, είναι πανεύκολα και πολύ-πολύ νόστιμα. Αφήστε που μπορείτε να βάζετε κάθε φορά και κάτι διαφορετικό στη γέμιση, για να μην τα βαριέται το παιδί”

Το παιδί δεν υπήρχε περίπτωση να τα βαρεθεί, όσες την έχετε δει σε συναντήσεις μας θα το έχετε διαπιστώσει ότι είναι “παντός καιρού”, ο μπαμπάς της όμως πήρε τη συνταγή από την κυρία Βάσω, πρόσθεσε και ένα δύο αρωματικά ακόμη και της ετοίμασε τυροπιτάκια… Με το που βγήκαν από το φούρνο, τα μισά “έπεσαν υπερ ποιοτικού ελέγχου”, την έχετε και εσείς αυτή τη διαδικασία; “Μπαμπά, δώσε μου να δοκιμάσω άλλο ένα, με το προηγούμενο δεν έπιασα ακριβώς τη γεύση, στο προ-προηγούμενο ήθελα να δω την υφή και μόνο αυτή, που δεν μπόρεσα να την καταλάβω καλά με το προ-προ-προηγούμενο επειδή έκαιγε”. Την επόμενη ημέρα, στο σχολείο “απεσύρθησαν από την κυκλοφορία”, μέσα σε ένα διάλειμμα, και τα υπόλοιπα…