Σαλάμι σοκολάτας με τα υπολείμματα της βασιλόπιτας

Η βασιλόπιτα εξετέλεσε τον σκοπό της. Μας επανέφερε όλους γύρω από το τραπέζι (μετά από τόσο φαί, ούτε λοχίας αμερικάνων πεζοναυτών δεν θα το κατάφερνε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά), μας θύμισε ότι δίνουμε και κάτι και “στον Χριστούλη” και “στον φτωχό”, μας ξανάφερε στο μυαλό με ποιόν τρόπο χωρίζουμε εύκολα ένα κύκλο στα... εννιά (τι να κάνουμε, εάν τόσοι είμαστε; ), δημιούργησε προσδοκίες κι’ ελπίδες, διασκέδασε την “απογοήτευσή” μας που “ούτε και αυτή τη χρονιά μας έτυχε....” με την νοστιμιά της.

Τι άλλο να κάνει πια ; Και τώρα αρχίζει να ξεραίνεται σιγά-σιγά, ψευτοκαλυμμένη με

μία μεμβράνη, δεχόμενη “επιθέσεις” κάθε χάραμα, την “ώρα της λιγούρας”, με “κουρσεμένα” τα αμυγδαλάκια της, “σοδομιμένη κατ’ επανάληψη”, ήδη από το πρώτο βράδυ (το τι “δάκτυλο” έπεσε, ψαχουλεύοντας για το νόμισμα, δεν περιγράφεται .....).

Πριν ξεραθεί εντελώς, λοιπόν, αναθέστε της άλλο ένα καθήκον. Να “μεταμφιεσθεί” σε ένα γλυκό από αυτά που έχουν μόνο φίλους, που όλοι τα αγαπούν και τα θέλουν. Ένα σοκολατένιο σαλάμι, ένα μωσαϊκό που οι ψηφίδες του θα είναι από κομμάτια βασιλόπιτας.