Πέννες alla “Λευτεριά στα ράφια του ψυγείου”

Συμβαίνει κάποιες φορές. Σε όλους μας, φαντάζομαι.

Συμβαίνει όταν είναι να φύγουμε για διακοπές και οι επισκέψεις στο σουπερμάρκετ αραιώνουν (όσο πληθαίνουν εκείνες σε καταστήματα “ειδών θαλάσσης”, σε καταστήματα “φροντίδας από τον ήλιο” –το έχετε σκεφθεί ποτέ ; Αγοράζουμε προϊόντα για την φροντίδα μας ε ν ά ν τ ι α στο στοιχείο που κατ’ εξοχήν φροντίζει τον άνθρωπο–, σε “αλυσίδες αδυνατίσματος” –επιβεβαιώνοντας όσους ισχυρίζονται ότι “είμαστε για τις αλυσίδες”.

Συμβαίνει στις περιόδους μετά τις γιορτές. Όταν και διαπιστώνεις ότι γίνεται (πιο) δύσκολο το να ..... δέσεις τα κορδόνια

σου, όταν το καλσόν μοιάζει τόσο “χαμηλοκάβαλο” και δεν λέει να ανέβει ως την μέση, τότε που ανεβαίνοντας στη ζυγαριά κρατιέσαι και από καμιά καρέκλα, για να “αφήσεις” μερικά κιλά εκεί πάνω .....

Συμβαίνει όταν η εργασία που έχουν βάλει στο παιδί μας στο σχολείο είναι απαιτητική, θέλει έ ρ ε υ ν α (καλό το internet αλλά χρειάζεσαι και ικανοποιητικές ταχύτητες) και δ ι ά σ ω σ η (“ –κάνε save, μπαμπά, τώρα που το βρήκαμε, κάνε save ...”). Είναι γνωστό άλλωστε ότι το “γονικό σπονσοράρισμα” κυριαρχεί σήμερα πλέον στον χώρο των “παιδικών δραστηριοτήτων”

Συμβαίνει όταν είναι μία από εκείνες τις δύσκολες ημέρες του μήνα. Που νοιώθεις να είναι κομμένα τα πόδια σου, το κεφάλι βαρύ, τα δάκτυλα να μυρμηγκιάζουν ..... Που θέλεις να σου μιλούν χαμηλόφωνα, να μη σου φέρνουν αντιρρήσεις σε τίποτα. Που δεν θέλεις να δεις κανένα. Μα κανένα. Στο κάτω-κάτω, έχει χάσει η ομάδα σου από τον Αστέρα Τρίπολης, δεν είναι καθόλου λίγο αυτό ..... Πως ; άλλο είχατε καταλάβει ; τι άλλο ; Τώρα δεν σας καταλαβαίνω εγώ ..... Υπάρχει πιο δ ύ σ κ ο λ η ημέρα στον μήνα από μια τέτοια ;

Συμβαίνει και όταν “η μαμά θα πάει δυό μέρες Θεσσαλονίκη, αγάπη μου, θα είμαστε οι δυό μας μόνο μέχρι και αύριο το βράδυ ..... ”. Βρε που να τους κολλήσει το μ π ο υ γ ι ο υ ρ ν τ ί στο πήλινο ..... Όπου και να πάνε, από κάστρα μέχρι Καραμπουρνάκι. Και να ‘ναι και οι τ σ ο ύ σ κ ε ς πραγματικές “τσούχτρες” ...