Η “Εποποιία της …χυλόπιτας”. Χυλοπιτάκι με κιμά

“WOW! Τέλειο!”

Καλά, όλοι ξέρουμε πόσο υπερβολικά είναι συχνά τα παιδιά στις εκδηλώσεις τους. Ξέρουμε όμως και πόσο παλαβοί είναι οι γονείς τους μαζί τους.

Φαντασθείτε λοιπόν, να επιστρέφει Κυριακή μεσημέρι το παιδί σας από την προπόνηση (του μπάσκετ, του βόλευ, της ξιφασκίας, δεν έχει σημασία) ή από τους προσκόπους, το μπαλέτο του, την βόλτα με τον παππού στο άλσος, το Κατηχητικό, το μάθημα μπαλέτου, οτιδήποτε, να κάθεται για δεύτερη φορά στο τραπέζι (την πρώτη δεν είχε πλύνει τα χέρια του, το ανεπρόκοπο), να βουτάει την πρώτη πιρουνιά στο πιάτο και, δοκιμάζοντας, να αναφωνεί: “WOW

Με εκείνα τα, γεμάτα θαυμασμό, μάτια να καρφώνονται στη μαμά, που περιμένει πως και πώς να δει την πρώτη αντίδραση. Ε, για φαντασθείτε τώρα και αυτή τη μητέρα, τη “μαμά”, να είναι μπροστά σε μία τέτοια αντίδραση του παιδιού της... Κατουριέσαι ή δεν κατουριέσαι από τη χαρά σου; Και όσο και “να μην την ενδιαφέρει να κάνει διαφήμιση στην οικογένειά της”, ε, αυτό θα έχει να το λέει δεξιά και αριστερά, σε όλες τις φίλες και γνωστές της...

Ε, λοιπόν, αυτό το φαγάκι προσφέρεται για τέτοιες εκδηλώσεις. Και όχι μόνο από μικρά παιδιά (που θα το λατρέψουν αθεράπευτα), αλλά και από τους μεγαλύτερους που, άλλοι θα θυμηθούν τα δικά τους παιδικά χρόνια, άλλοι θα αισθανθούν ότι ... “απόσβεσαν” ένα μεγάλο μέρος από τα έξοδα του γάμου τους, άλλοι θα μουγκρίσουν απλώς και άλλοι θα βάλουν τη συνταγή στη λίστα των πραγμάτων που θα απαιτήσουν στο επικείμενο διαζύγιό τους (καθαρογραμμένη, παρακαλώ!!).

Φαντασθείτε τώρα και τον πατέρα… Έχει γαλουχιθεί με ...“ιδεώδη” αυτός Εάν ...“μετρούσε”, εάν “είχε πέραση”, χυλόπιτα δεν θα έτρωγε ποτέ. Αυτές είναι για τους “δεύτερους”. Ο πατέρας, λοιπόν, ποτέ του δεν θα καταλάβει πως κατάφερε να αποκτήσει θετική σημασία το ,,,“να τρως χυλόπιτα”... Ίσως μεγαλώνοντας να έχει αμβλυνθεί εκείνο το αισθητήριο, μικρός όμως ήταν το τελευταίο πράγμα που προσέθετε στις προσευχές του τα βράδια : “Κάνε Θεέ μου, αύριο, να μη φάω καμιά χυλόπιτα”....

Τι ανόητος!!! Μα κάθε μέρα να μου τις σερβίρεις αγάπη μου, μπορώ να τις τρώω!!!