Γρανιτο-φρουτάκια με γεύση φράουλας

Ζέστες σφίγγουν. Επικίνδυνα! Stop. Σπίτι έχουμε μείνει μόνο …μπακούρια. Δύο. Stop. Τέκνο έχει εκδράμει σε δροσερότερες γειτονιές. Stop. Εδώ, η επιθυμία για μαγείρεμα όλο και λιγοστεύει. Stop. Μάτια (κουζίνας) ερμητικά κλειστά. Stop. Επιθυμία (για θάλασσα) διαρκώς αυξάνει. Stop.

Αύριο Σάββατο, όμως, ο “φαντάρος” επιστρέφει στο σπίτι. Με “έξοδο μετά διανυκτερεύσεως”. Η μαμά της, τής έχει ετοιμάσει ένα από τα αγαπημένα της φαγητά, γεμιστές πιπεριές και ντομάτες, με την υπέροχη γέμιση που την κρατάει σαν επτασφράγιστο μυστικό…

Πρέπει, όμως, και ο μπαμπάς της να της ετοιμάσει κάτι, δεν

πρέπει; Κι’ αφού από φαγητό είμαστε εντάξει, στον μπαμπά ανατέθηκε να της φτιάξει κάτι δροσιστικό, ένα παιδικό dessert για τη ώρα που θα καθόμαστε στη βεράντα και θα μας διηγείται τα …κατορθώματά της.

Το θέλουμε δροσιστικό, ε; Θέλουμε και φωτεινά χρώματα; Θέλουμε και γεύση χαρακτηριστική καλοκαιριού; Το θέλουμε και υγιεινό; Αλλά και με ένα …παιδιάστικο τρόπο φαγώματος, χωρίς κουτάλια, πιρούνια και άλλα τέτοια, μόνοι μας …“εσύ κι’ εγώ”, “face-to-face” ;

Ξυλάκια γρανίτας, λοιπόν, με γεύση φράουλας. Ιδού: