Risotto με κουκιά, σύγκλινο και φασκόμηλο

Το δοκίμασα αυτό το πιάτο σαν “εναλλακτικό τρόπο” για να βάλω τα κουκιά στο σπίτι μας. Κάτι σαν “Κερκόπορτα”, σαν “Δούρειο Ίππο”, σαν... δεν ξέρω και εγώ σαν τι. Το θέμα είναι ότι δεν έπρεπε να συνεχίσει αυτή η κατάσταση, να φτιάχνουμε μία φορά τον χρόνο κουκιά και να τρώω μόνο εγώ...

ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ! ! ! Εφτιαξα ένα risotto που οι γυναίκες στο σπίτι έγλυψαν τα πιάτα.... Καλά, ας μην υπερβάλουμε κιόλας... Ήταν όμως ένα υπέροχο πιάτο, που συνδύαζε τη μαστιχωτή γεύση ενός risotto ακριβού ιταλικού εστιατορίου, με την γεύση του απλού, σπιτικού, φτωχικού πλην αναντικατάστατου πιάτου ενός ταβερνίου του ’50. Ναι, ήταν, πραγματικά, ένα ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό πιάτο ! ! !