Ο Γιάννης Μπλαντής με τα μυρωδικά

Αξιοζήλευτη η ποικιλία που βρίσκουμε κάθε εβδομάδα στον πάγκο του Μαραθωνίτη παραγωγού: ιδιαίτερα μυρωδικά, χόρτα και «φυλλώδη» λαχανικά, όλα εν τάξει και όλα «ζωντανά».

Σπάνια βρίσκεις έναν πάγκο λαϊκής τόσο «περιεκτικό». Αυτός είναι ο λόγος που κάθε Παρασκευή διανύω τη μισή Καλλισθένους, στα Ανω Πετράλωνα, για να δω τι έχει ο Γιάννης Μπλαντής - αν του έχει τελειώσει κάτι από αυτά που έχει και χρειάζομαι, τότε μόνο ψάχνω αλλού. Μυρωδικά, χόρτα και σαλατικά έχει ο πάγκος του, αυτά είναι τα είδη που βάζει στο Μαραθώνα, σε ιδιόκτητα κτήματα, που με τα χρόνια έφτασαν

τα 25 στρέμματα. Τα πρώτα χωράφια αγόρασε ο πατέρας του ο Δημήτρης ύστερα από αρκετά χρόνια δουλειάς. Ο Γιάννης «συμπλήρωσε» αργότερα με τους δικούς του κόπους. Τώρα είναι 33 χρόνων, όμως έχει πολυετή εμπειρία. Από παιδί, στον ελεύθερο χρόνο του, ακολουθούσε τον πατέρα του στη λαϊκή και, μόλις ξεμπέρδεψε με το σχολείο και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, μπήκε στην παραγωγή και την πώληση.

Αρχές Γενάρη, στον πάγκο του βρήκα κοντό σπανάκι και πράσα, καθαρισμένα χόρτα ιταλικά, αντίδια και σέσκουλα, παντζάρια ολόγλυκα, μικροκαμωμένα φρέσκα κρεμμυδάκια, σαλάτες, λόλες πράσινες και ροδόχρωμες και κάθε λογής μυρόχορτα: μαϊντανό, άνηθο, καυκαλήθρες, μυρώνια, κάρδαμο, τσουκνίδες, μάραθο, κόλιανδρο… Σούπες, πίτες και ένα σωρό μυρωδάτες χορτομαγειρειές με μία μόνο επίσκεψη στη λαϊκή; Ε, δεν είναι και λίγο πράγμα. «Οι πελάτες διαμορφώνουν την αγορά», εξηγεί ο ίδιος. «Ο κόσμος τα τελευταία χρόνια ζητάει ολοένα και περισσότερα είδη. Εχω βάλει, όμως, και μερικά που δεν “τράβηξαν”, όπως η λουίζα και το λεμονόχορτο».

Στο χωράφι τον βοηθούν οι γονείς του. Σπόρους βάζει από άγρια είδη που κρατάει, αγοραστούς, αλλά και μερικούς που του φέρνουν πελάτες του από διάφορα μέρη της χώρας. Είναι φειδωλός στα φυτοπροστατευτικά που χρησιμοποιεί, όπως μου λέει, και μάλιστα το καλοκαίρι εφαρμόζει ηλιοαπολυμάνσεις στο χωράφι του - μια φυσική μέθοδο απολύμανσης του εδάφους, που αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια: το υγρό χώμα καλύπτεται με ειδικά πλαστικά καλύμματα τους θερινούς μήνες και έτσι η θερμοκρασία του εδάφους αυξάνεται σε βαθμό τέτοιο που εξαλείφει ή αποτρέπει την εμφάνιση παθογόνων.

Την ώρα που κουβεντιάζουμε, κόσμος πολύς συνωστίζεται μπροστά στον πάγκο του. «Πάρτε και ένα ματσάκι μυρώνια, από μένα, να τα δοκιμάσετε». Σωστός. Μια κυρία πιάνει ένα ματσάκι με τσουκνίδες και ο Γιάννης σπεύδει να την προφυλάξει, ενώ πολλοί του ζητούν μάραθο που μόλις τέλειωσε. Αρκετοί είναι αυτοί που τον φωνάζουν με το μικρό του. «Πολλοί με ξέρουν από παιδί, όταν ήμουν με τον πατέρα μου. Αυτοί οι άνθρωποι μας στηρίζουν αυτές τις δύσκολες εποχές». Μέχρι να φύγω, έχει σχεδόν ξεπουλήσει. Παρατηρώ ότι ακόμη και μέχρι τη λήξη της λαϊκής, ο πάγκος του είναι πολιτισμένος: τακτοποιημένος, με χωρίσματα ανάμεσα στα είδη, και ο ίδιος ευγενικός, χαμογελαστός, εξυπηρετικότατος, παρά την κούραση.

Τον Γιάννη Μπλαντή βρίσκουμε στις εξής λαϊκές αγορές: Δευτέρα - Ανω Γλυφάδα, Τρίτη - Γαλάτσι, Τετάρτη - Μπραχάμι, Πέμπτη - Γλυφάδα, Παρασκευή - Ανω Πετράλωνα, Σάββατο - Νέος Κόσμος.