Στο «νησί» των λεπρών

Με το που πατάς το πόδι σου στη Σπιναλόγκα, μπερδεύεσαι και δεν ξέρεις τι πρέπει να νιώσεις. Οσο συνεχίζεις όμως να περπατάς στα σοκάκια και παρατηρείς τα εγκαταλειμμένα σπίτια, τα μισογκρεμισμένα μαγαζιά, το νεκροταφείο, το σχολείο, το θέατρο γεμίζεις από ικανοποίηση γιατί μπορεί να ήταν κάποτε το νησί των λεπρών, αυτοί όμως ήταν που έστησαν μια νέα κοινωνία η οποία μπορεί να ήταν καλύτερη κι από αυτήν της Κρήτης.