Aνθρωποι και χιμπατζήδες

«Ο καθηγητής Ούγκο Aρτσιμπαλντ θεωρεί πολύ φυσικό να φέρει στη Βοστώνη τον μικρό, ορφανό χιμπατζή που βρίσκει στην Αφρική, για να ζήσει μαζί με τη γυναίκα του και τα δυο μικρά παιδιά του. Η Τζένη, ο χιμπατζής, πολύ γρήγορα προσαρμόζεται στον αμερικάνικο τρόπο ζωής της δεκαετίας του ’60 και απολαμβάνει τις χαρές και τα παιχνίδια, όπως ακριβώς θα έκανε κάθε παιδί, τυπικό παράδειγμα της γενιάς του: οδηγεί με ιλιγιώδη ταχύτητα το τρίκυκλο ποδήλατό της, παίζει με τον Μπούγκερ, το γατάκι, την Μπάρμπι, την κούκλα, τσακώνεται με τ’ αδέρφια της για το πρόγραμμα στην τηλεόραση (...) Με την εφηβεία η συμπεριφορά της Τζένης αρχίζει να γίνεται προβλήματική, και αναγκάζονται να τη στείλουν σ’ ένα κέντρο αναπροσαρμογής στο φυσικό της περιβάλλον. Θα μπορέσει όμως η Τζένη να εγκλιματιστεί εκεί, με τους καινούργιους της συντρόφους;»
Keywords
Τυχαία Θέματα