Νοικοκυρές (σε απόγνωση) στην πορνεία για λίγα ευρώ!

Βγάζουν τις ποδιές, αφήνουν στο σπίτι τα παιδιά και τους συζύγους τους, ντύνονται με προκλητικά ρούχα και αναζητούν το μεροκάματο του τρόμου πουλώντας το κορμί τους σε αγνώστους προκειμένου να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα και να επιβιώσουν! Ο λόγος για δεκάδες άνεργες και απελπισμένες νοικοκυρές που χτυπημένες από την οικονομική κρίση αναζητούν σανίδα σωτηρίας και ανάσα ζωής στην παράνομη πορνεία, ρισκάροντας το μέλλον του γάμου τους, αλλά ακόμη και την ίδια τους τη ζωή. Σύμφωνα με όσα δηλώνουν στην «Espresso» η «Χαρά» και ο «Μηνάς», ιδιοκτήτες οίκων ανοχής και sex studio στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίοι για ευνόητους λόγους επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, εδώ και περίπου έναν χρόνο δεκάδες απελπισμένες γυναίκες κάθε ηλικίας και εξωτερικής εμφάνισης τους προσεγγίζουν και τους ζητούν να εργαστούν ως ιερόδουλες προκειμένου να κερδίσουν έστω λίγα χρήματα για να συνδράμουν στο πενιχρό οικογενειακό εισόδημα. Πολλές από αυτές έχουν φτάσει σε σημείο να παρακαλάνε για μια θέση στον οίκο ανοχής, ενώ η απόγνωση σπρώχνει ένα μεγάλο ποσοστό άνεργων γυναικών να εργάζονται είτε σε κρυφούς οίκους ανοχής είτε ως «ανεξάρτητες», με ερωτικά ραντεβού σε ξενοδοχεία και «ροζ» γκαρσονιέρες!

«Λόγω της οικονομικής κρίσης, πολλές γυναίκες που πριν από λίγα χρόνια δεν είχαν περάσει ούτε έξω από οίκο ανοχής, έρχονται σε μας και ζητούν να εργαστούν ως ιερόδουλες για να βγάλουν το ψωμί τους και να πληρώσουν τους λογαριασμούς και τα χαράτσια...» αποκαλύπτει η «Χαρά» και συμπληρώνει: «Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες είναι μεταξύ 30 και 45 ετών, έχουν οικογένειες και μεγαλώνουν παιδιά! Φυσικά, δεν λείπουν και οι πιο νεαρές που είναι ελεύθερες αλλά άνεργες, χωρίς καμία οικονομική υποστήριξη. Οι περισσότερες δεν έχουν δουλέψει ποτέ ως ιερόδουλες και καταλήγουν σε μας λόγω ανάγκης. Μιλώντας μαζί τους κατάλαβα πως δεν έχουν ιδέα πόσο δύσκολο είναι να ικανοποιείς ερωτικά δεκάδες άνδρες καθημερινά. Πιστεύουν πως θα μπουν στο δωμάτιο με τον πελάτη, θα κάνουν σεξ για μερικά λεπτά και έτσι θα βγάλουν πολλά λεφτά. Ομως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στα studios δεν γίνεται να εργαστούν γυναίκες που δεν έχουν πείρα στο σεξ. Και δεν εννοώ το σεξ που κάνουν με τον άντρα τους στο σπίτι, αλλά σεξ με πελάτες που πληρώνουν και που ζητάνε κάτι παραπάνω, κάτι διαφορετικό».

Σύμφωνα με τον «Μηνά», πολλές από τις «νοικοκυρές σε απόγνωση» που ψάχνουν δουλειά σε οίκους ανοχής προκειμένου να στηρίξουν τις οικογένειές τους ζητούν να εργαστούν πρωινά, όταν ο σύζυγός τους βρίσκεται στη δουλειά και τα παιδιά στο σχολείο. «Πριν από λίγο καιρό ήρθε μια γυναίκα γύρω στα σαράντα και μου είπε πως ο άντρας της είχε απολυθεί από τη δουλειά του και πλέον εργαζόταν περιστασιακά σε μια εταιρεία που κάνει μετακομίσεις και μεταφορές. Είχαν δύο παιδιά και έμεναν στο νοίκι, αλλά τα χρήματα που κέρδιζαν ήταν γύρω στα 500 ευρώ τον μήνα. Μου ζήτησε να δουλέψει δύο φορές την εβδομάδα στο πρωινό πρόγραμμα, ώστε να μπορεί να λείπει από το σπίτι χωρίς να καταλάβει κάτι ο σύζυγός της. Η εξωτερική της εμφάνιση ήταν πολύ καλή, αλλά της εξήγησα πως για να δουλέψει στο studio θα έπρεπε πρώτα να βγάλει άδεια εργασίας και να περάσει από ιατρικές εξετάσεις. Οταν τη ρώτησα αν έχει σκεφτεί καλά αυτό που πάει να κάνει, έβαλε τα κλάματα και μου είπε πως φοβάται, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή! Στενοχωρήθηκα πολύ και τη συμβούλεψα να πάει πίσω στο σπίτι της και να ψάξει για μια άλλη δουλειά, γιατί με αυτή την ψυχολογία ήταν αδύνατο να μπει σε δωμάτιο με πελάτη. Η δουλειά της ιερόδουλης είναι πολύ δύσκολη και απαιτητική. Οταν είναι στο κρεβάτι με πελάτη, το συναίσθημα πρέπει να πάει... περίπατο»!

Κρυφά στούντιο και «ροζ» σπίτια ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια

Είναι κοινό μυστικό πως τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάζονται με ταχύτατους ρυθμούς οι «κρυφοί» οίκοι ανοχής που απασχολούν δεκάδες κοπέλες και λειτουργούν χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο, όπως άλλωστε και οι ροζ αγγελίες που αφορούν «ανεξάρτητες» ιερόδουλες που προσφέρουν ερωτικές υπηρεσίες σε ξενοδοχεία ημιδιαμονής ή και σε γκαρσονιέρες στο κέντρο της Αθήνας. Οι έμπειροι συνομιλητές μας γνωρίζουν καλά τους κανόνες του «παιχνιδιού» και μας λένε χαρακτηριστικά: «Οι παράνομοι οίκοι ανοχής ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια και πλέον υπάρχουν σε κάθε γειτονιά. Εκεί δουλεύουν έξι, οκτώ ή ακόμη και δέκα κοπέλες σε μία βάρδια, οι οποίες φυσικά δεν έχουν νόμιμη άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, ούτε βιβλιάριο υγείας. Πολλές από τις γυναίκες που έχουν ζητήσει δουλειά στα “σπίτια” μας καταλήγουν εκεί. Γνωρίζουμε καλά ότι ένα μεγάλο ποσοστό άνεργων γυναικών το έχει ρίξει στις βίζιτες και δουλεύουν ως ανεξάρτητες ιερόδουλες, ψαρεύοντας πελάτες από το Ιντερνετ, από αγγελίες ή ακόμη και στο πεζοδρόμιο. Ολες αυτές παίζουν κορόνα - γράμματα τη ζωή τους και ρισκάρουν τόσο τη δική τους υγεία όσο και των πελατών τους. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και, δυστυχώς, σύντομα η οικονομική κρίση θα οδηγήσει κι άλλες κοπέλες στην παράνομη πορνεία».

Τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει της μόδας και οι ροζ γκαρσονιέρες στις οποίες εργάζονται δύο ή τρεις φίλες μαζί. Πρόκειται για άνεργες γυναίκες της διπλανής πόρτας, Ελληνίδες ή αλλοδαπές, που νοικιάζουν όλες μαζί ένα μικρό διαμέρισμα, βάζουν αγγελίες στο Ιντερνετ και δέχονται πελάτες στον χώρο τους. Οι περισσότερες από αυτές τις γκαρσονιέρες είναι ανοιχτές από το πρωί έως νωρίς το απόγευμα, αφού μετά οι γυναίκες επιστρέφουν στα παιδιά και τους συζύγους τους που φυσικά δεν έχουν ιδέα για το τι παίζεται πίσω από την πλάτη τους.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΞΙΩΤΗΣ