Αντίο, πιστέ Τσάρλι

ΡΕΠΟΡΤΑΖΤο «αντίο» στον σκύλο διασώστη!Αντίο, πιστέ ΤσάρλιΤρίτη, Σεπτέμβριος 30, 2014 - 12:45

Ηταν ένας πραγματικά ατρόμητος μαχητής, δεν έλειψε από καμία αποστολή της ομάδας του και όλοι είχαν να λένε για το πάντα υψηλό επιχειρησιακό επίπεδό του... Ο λόγος για τον στρατιωτικό σκύλο έρευνας και διάσωσης Charlie (ΑΜ: S-0391), που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 6,5 ετών και κηδεύτηκε με στρατιωτικές τιμές, όπως ακριβώς του άξιζε!
«Ο πολιτισμός και το μεγαλείο ενός λαού φαίνονται από τη συμπεριφορά του στα ζώα» είχε πει ο μεγάλος Μαχάτμα Γκάντι. Αυτό το σοφό ρητό επιβεβαιώθηκε με τον καλύτερο τρόπο

από το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο αποχαιρέτησε τον τετράποδο Charlie σε μια άκρως συγκινητική τελετή, που πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήριο στρατιωτικών σκύλων του 747 Ειδικού Τάγματος Μηχανικού.

Στην κηδεία του «τετράποδου στρατιωτικού» έδωσε το «παρών» το σύνολο του προσωπικού της μονάδας στην οποία υπηρετούσε ο Charlie. Μάλιστα αναγνώστηκε και το βιογραφικό του, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκομένους, πολλοί από τους οποίους δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους, αφού είχαν δεθεί με τον πιστό φίλο τους.
O Charlie ήταν γερμανικός ποιμενικός (εργασιακός). Γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 2008 και απεβίωσε στις 20 Σεπτεμβρίου 2014, σε ηλικία 6,5 ετών. Ηταν ένας από τους δύο πρώτους γερμανικούς ποιμενικούς σκύλους έρευνας - διάσωσης του Μηχανικού και γενικότερα του Ελληνικού Στρατού. Η προμήθειά του έγινε από τo εξωτερικό και τοποθετήθηκε στο Ειδικό Τμήμα Αντιμετώπισης Καταστροφών του 747 ΕΤΜΧ τον Οκτώβριο του 2009.
Από την πρώτη μέρα του στη μονάδα συνοδός του ορίστηκε μια ΕΠΟΠ δεκανέας Μηχανικού και εκπαιδεύτηκε στη βασική υπακοή και στη διέλευση εμποδίων από εκπαιδευτή του Μηχανικού. Η συνοδός του αλλά και γενικότερα οι υπόλοιποι συνοδοί σκύλων έρευνας - διάσωσης μεριμνούσαν για τη φροντίδα του και τη συνέχιση της εκπαίδευσής του. Συμμετείχε πάντα στις ομάδες επιφυλακής έρευνας - διάσωσης της μονάδας, στο πλαίσιο του σχεδίου «Ξενοκράτης», ενώ είχε λάβει μέρος σε όλες τις ασκήσεις και τις επιδείξεις.

Ανδρέας Αξιώτης