Δηλώσεις Βενιζέλου μετά το Εurogroup

"Χθες το πρωί, όταν τελείωσε η τελευταία συνάντηση που είχαμε με τον Πρωθυπουργό και την τρόικα στο Μέγαρο Μαξίμου, μετά από 15 ώρες συζήτησης και διαπραγμάτευσης, δήλωσα ότι φεύγω για τις Βρυξέλλες με την ελπίδα πως η συνεδρίαση του Eurogroup θα πραγματοποιηθεί, και πως το Eurogroup θα εγκρίνει το νέο πρόγραμμα της Ελλάδας. Το πρόγραμμα στο οποίο βασίζεται η χρηματοδοτική

Δυστυχώς το Eurogroup σήμερα δεν έλαβε την τελική απόφασή του για την έγκριση του νέου προγράμματος, το οποίο είναι απολύτως συνδεδεμένο με την επίσημη έναρξη και φυσικά με την ολοκλήρωση της διαδικασίας του PSI, μέσα από την οποία η Ελλάδα θα απαλλαγεί από 100 δις δημόσιου χρέους, δηλαδή από το 47% του ΑΕΠ σε δημόσιο χρέος.
Το Eurogroup σήμερα δεν έλαβε την τελική θετική απόφαση καθώς διατυπώθηκαν πολλές αντιρρήσεις από πολλές χώρες, αντιρρήσεις βασισμένες στο γεγονός ότι δεν ολοκληρώσαμε σε συνεργασία με την τρόικα, πλήρως, τον κατάλογο των πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων που πρέπει να ληφθούν για να καλυφθεί ο δημοσιονομικός στόχος του 2012 καθώς παρέμειναν προς διευκρίνιση μέτρα συνολικού ύψους 325 εκατομμυρίων.

Το κυριότερο όμως είναι πως το Eurogroup έλαβε σοβαρά υπόψη του το γεγονός πως δεν έχουν δοθεί ακόμη από τους Αρχηγούς όλων των κομμάτων έγγραφες, ρητές και ανεπιφύλακτες δεσμεύσεις για την υποστήριξη του προγράμματος αυτού.
Από σήμερα έως την επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup, που κατά πάσα πιθανότητα θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, η χώρα μας, η πατρίδα μας, η κοινωνία μας, πρέπει να σκεφθεί και να κάνει μία οριστική στρατηγική επιλογή: Εάν βλέπουμε τη σωτηρία και το μέλλον της χώρας μέσα στην Ευρωζώνη, μέσα στην Ευρώπη, πρέπει να κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε ώστε το πρόγραμμα οπωσδήποτε να εγκριθεί. Και το PSI οπωσδήποτε να γίνει εμπροθέσμως πριν από τις λήξεις των μεγάλων ομολόγων του Μαρτίου.

Εάν η πατρίδα μας, ο λαός μας ευνοεί μία άλλη πολιτική που αναγκαστικά οδηγεί εκτός Ευρωζώνης και άρα και εκτός ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, πρέπει αυτό να το πούμε ευθέως και στον εαυτό μας και στους συμπολίτες μας. Παρήλθε ο χρόνος της ασάφειας, της αβεβαιότητας, της αμφιθυμίας. Δεν μπορεί πλέον κανείς να κρατεί μία στάση που πατά σε δύο βάρκες. Δεν μπορεί κανείς να κρύβεται πίσω από άλλον. Δεν μπορεί κανείς να θέλει να κάνει μονίμως τον «καλό» για λόγους εκλογικούς, για λόγους μικροπολιτικούς.
Είναι ώρα δύσκολων αποφάσεων. Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε αποφάσεις δύσκολες και σε αποφάσεις ακόμα πιο δύσκολες. Έχουμε, δυστυχώς, να διαλέξουμε ανάμεσα σε θυσίες και σε ακόμα μεγαλύτερες θυσίες, σε ασύγκριτα πιο μεγάλες θυσίες. Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε ταπεινώσεις που υφίσταται μία χώρα, ένα έθνος ιστορικό και υπερήφανο και ακόμα μεγαλύτερες ταπεινώσεις που θα αναγκαστεί να υποστεί, εάν με την ψευδαίσθηση ότι διατηρούμε την υπερηφάνεια μας και την αξιοπρέπειά μας, οδηγηθούμε σε λύσεις που έχουν πολύ μεγαλύτερο κοινωνικό, οικονομικό και θεσμικό κόστος. Κόστος για τον κάθε