Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου

(Ματθ. α´ 1-25)
Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησού Χριστού, υιού Δαυΐδ υιού ᾿Αβραάμ. ᾿Αβραάμ εγέννησε τον ᾿Ισαάκ, ᾿Ισαάκ δε εγέννησε τον ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακώβ δε εγέννησε τον ᾿Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού, ᾿Ιούδας δε εγέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά εκ της Θάμαρ, Φαρές δε εγέννησε τον ᾿Εσρώμ, ᾿Εσρώμ δε εγέννησε τον ᾿Αράμ, ᾿Αράμ δε εγέννησε τον ᾿Αμιναδάβ, ᾿Αμιναδάβ δε εγέννησε τον Ναασσών, Ναασσών δε εγέννησε τον Σαλμών, Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ εκ της

῾Ραχάβ, Βοόζ δε εγέννησε τον ᾿Ωβήδ εκ της ῾Ρούθ, ᾿Ωβήδ δε εγέννησε τον ᾿Ιεσσαί, ᾿Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαυΐδ τον βασιλέα. Δαυΐδ δε ο βασιλεύς εγέννησε

τον Σολομώντα εκ της του Ουρίου, Σολομών δε εγέννησε τον ῾Ροβοάμ, ῾Ροβοάμ δε εγέννησε τον ᾿Αβιά, ᾿Αβιά δε εγέννησε τον ᾿Ασά, ᾿Ασά δε εγέννησε τον ᾿Ιωσαφάτ, ᾿Ιωσαφάτ δε εγέννησε τον ᾿Ιωράμ, ᾿Ιωράμ δε εγέννησε τον ᾿Οζίαν, Οζίας δε εγέννησε τον ᾿Ιωάθαμ, ᾿Ιωάθαμ δε εγέννησε τον ῎Αχαζ, ῎Αχαζ δε εγέννησε τον ῾Εζεκίαν, ῾Εζεκίας δε εγέννησε τον Μανασσή, Μανασσής δε εγέννησε τον ᾿Αμών,

᾿Αμών δε εγέννησε τον ᾿Ιωσίαν, ᾿Ιωσίας δε εγέννησε τον ᾿Ιεχονίαν και τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίας Βαβυλώνος. Μετά δε την μετοικεσίαν Βαβυλώνος ᾿Ιεχονίας εγέννησε τον Σαλαθιήλ, Σαλαθιήλ δε εγέννησε τον Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δε εγέννησε τον ᾿Αβιούδ, ᾿Αβιούδ δε εγέννησε τον ᾿Ελιακείμ, ᾿Ελιακείμ δε εγέννησε τον ᾿Αζώρ, ᾿Αζώρ δε εγέννησε τον Σαδώκ, Σαδώκ δε εγέννησε τον ᾿Αχείμ,

᾿Αχείμ δε εγέννησε τον ᾿Ελιούδ, ᾿Ελιούδ δε εγέννησε τον ᾿Ελεάζαρ, ᾿Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακώβ δε εγέννησε τον ᾿Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ης εγεννήθη ᾿Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός. Πάσαι ούν αι γενεαί από ᾿Αβραάμ έως Δαυΐδ γενεαί δεκατέσσαρες, και από Δαυΐδ έως της μετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως του Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες. Τού δε ᾿Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ην. Μνηστευθείσης γαρ της μητρός αυτού Μαρίας τω ᾿Ιωσήφ, πριν η συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος ῾Αγίου. ᾿Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι, εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν. Ταύτα δε αυτού ενθυμηθέντος ιδού άγγελος Κυρίου κατ᾿ όναρ εφάνη αυτώ λέγων·

᾿Ιωσήφ υιός Δαυίδ, μη φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκά σου· το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματός εστιν ῾Αγίου· τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού ᾿Ιησούν· αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών. Τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου λέγοντος· «᾿Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού ᾿Εμμανουήλ», ο εστι μεθερμηνευόμενον «μεθ᾿ ημών ο Θεός».

Διεγερθείς δε ο ᾿Ιωσήφ από του ύπνου εποίησεν ως προσέταξεν αυτώ ο άγγελος Κυρίου και παρέλαβε την γυναίκα αυτού, και ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού ᾿Ιησούν.