Ο μεγάλος κίνδυνος με τις καταθέσεις

Οι πολλές συζητήσεις –και τις περισσότερες φορές αόριστες- μόνο κακό κάνουν. Το να ανοίγει τώρα συζήτηση για bailinκαι μάλιστα να μην αποσαφηνίζεται από την πρώτη στιγμή αν αυτό αφορά και στους καταθέτες με υπόλοιπα κάτω των 100.000 ευρώ, είναι ζήτημα επικίνδυνο. Δείτε γιατί

Της Έφης Καραγεώργου.

Θα βρεθούν αντιμέτωπες με μαζική φυγή καταθέσεων οι ευρωπαϊκές τράπεζες;

Η απάντηση στο ερώτημα θα δοθεί προσεχώς, αφού όπως παραδέχονται υψηλόβαθμα στελέχη της ελληνικής τραπεζικής και χρηματιστηριακής αγοράς, οι ευρωπαϊκές τράπεζες

έχουν μπροστά τους ένα μεγάλοcrashtest, που συνδέεται άμεσα με τοbail-in.

«Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη άσκηση αντοχής για το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης», αναφέρει χαρακτηριστικά στο fpress.gr τραπεζικό στέλεχος και συνεχίζει:

Και μόνο στην ιδέα ότι θα εφαρμοστεί «κούρεμα» στις καταθέσεις για τη διάσωση μιας τράπεζας, μπορεί στη χειρότερη να βρεθούμε αντιμέτωποι με το φαινόμενο της μαζικής φυγής καταθέσεων.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν αποκλείεται, καθώς κανείς δεν μπορεί να σταθμίσει με ακρίβεια πως θα αντιδράσουν οι Ευρωπαίοι καταθέτες. Στην μικρή μεν, αλλά πιθανή περίπτωση να βρεθούμε μπροστά σε μαζική φυγή καταθέσεων, τότε είναι μεγάλο το ενδεχόμενο να προκληθεί «ντόμινο» όχι μόνο στην ίδια τη χώρα που θα συμβεί, αλλά και σε μεγάλο μέρος της ζώνης του ευρώ.

Παράλληλα αναλυτές και παράγοντες της αγοράς, σημειώνουν πως ακόμα και αν δεν υπάρξει «ντόμινο» φυγής καταθέσεων, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα δουν σε μεγάλο βαθμό καταθέσεις που διατηρούν επιχειρήσεις αλλά και φυσικά πρόσωπα -που έχουν μεγάλα ποσά- να «αλλάζουν» χώρα και να προτιμούν τράπεζες εκτός της ευρωζώνης.

Εκτιμούν δε, πως στα τέλη του 2015 -καθώς τοbail-inθα τεθεί σε εφαρμογή από το 2016-, πολλοί μεγαλοκαταθέτες θα προτιμήσουν να τοποθετήσουν τα χρήματα τους σε τράπεζες της Αγγλίας, της Ελβετίας, της Αμερικής ή της Ασίας.

Εκτός όμως από τους καταθέτες, που ενδεχομένως αναζητήσουν τράπεζες -ασφαλή καταφύγια εκτός ευρωζώνης, πρόβλημα ενδέχεται να δημιουργηθεί και με τους ομολογιούχους.

Όπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς, ομολογιούχοι που έχουν τραπεζικά ομόλογα πλήρους ή μειωμένης εξασφάλισης, που λήγουν μετά το 2016, ήδη έχουν στα χέρια τους ομόλογα που αξίζουν κάτι λιγότερο εφόσον θα ήθελαν να το πουλήσουν και ενδεχομένως να ρευστοποιήσουν.

Ενώ σε νέες εκδόσεις ομολόγων οι τράπεζες θα έχουν μεγάλο πρόβλημα να προσελκύσουν επενδυτές, ακόμα και αν προσφέρουν αυξημένα «κουπόνια».

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, οι τραπεζίτες διαμηνύουν σε κάθε τόνο πως οι καταθέσεις είναι απολύτως ασφαλείς στις ελληνικές τράπεζες και μάλιστα σημειώνουν πως τον τελευταίο χρόνο πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη συνένωση στον τραπεζικό κλάδο, χωρίς οι καταθέτες να χάσουν ούτε ένα ευρώ.

Παράλληλα υπογραμμίζουν πως ενώ 6 συνεταιριστικές τράπεζες οδηγήθηκαν σε παύση της λειτουργίας τους, οι καταθέσεις μεταφέρθηκαν σε κάποια από τις συστημικές τράπεζες, διασφαλίζοντας απόλυτα τους αποταμιευτές.

Τα σημεία της Συμφωνίας των Βρυξελλών για τοBailIn(διάσωση «εκ των έσω» χρεοκοπημένων τραπεζών).

1. Οι νέοι κανόνες για τη διάσωση ή εκκαθάριση των τραπεζών να εφαρμοστούν από τις αρχές του 2016 (αντί του αρχικού σχεδιασμού που ήταν το 2018).

2. Στη διάσωση «εκ των έσω» συμμετέχουν με σειρά προτεραιότητας: ιδιώτες μέτοχοι, ομολογιούχοι χαμηλής εξασφάλισης, ομολογιούχοι υψηλής εξασφάλισης, καταθέτες με ποσά κατάθεσης άνω των 100.000 ευρώ. Σημειώνεται ότι και στο «κούρεμα» των καταθέσεων υπάρχει σειρά προτεραιότητας και συγκεκριμένα: πρώτα θα «κουρευτούν» οι καταθέσεις των μεγάλων επιχειρήσεων, μετά των μικρότερων επιχειρήσεων και στη συνέχεια τα φυσικά πρόσωπα.

3. Το ποσό που πρέπει να συγκεντρωθεί από τοbailin, πρέπει να αντιστοιχεί στο ποσό που απαιτείται για να καλυφθεί το 8% της αξίας του ενεργητικού της τράπεζας που χρεοκόπησε. Που σημαίνει, ότι αν συγκεντρωθεί το ποσό από τους μετόχους δεν «κουρεύονται» οι ομολογιούχοι κλπ.

4. Κάθε κράτος θα δημιουργήσει Ταμείο Εκκαθάρισης (resolutionfund), με τα κεφάλαια του οποίου θα «διασώζεται» η τράπεζα που χρεοκοπεί ή πάει σε εκκαθάριση.

5. Οι τράπεζες του κάθε κράτους χρηματοδοτούν το Ταμείο Εκκαθάρισης. Το συνολικό κεφάλαιο του Ταμείου θα πρέπει (εντός 10ετίας) να ανέλθει στο 1% των εγγυημένων καταθέσεων, σε ορίζοντα 10ετίας (έως και το 2025).

6. Το αν θα υπάρξει «κούρεμα» και των εγγυημένων καταθέσεων -δηλαδή μέχρι 100.000 ευρώ-, είναι απόφαση που θα λαμβάνεται σε εθνικό επίπεδο, και αφού δεν υπάρχουν άλλοι πόροι για τη σωτηρία της τράπεζας.

7. Τέλος δεν αποκλείεται η διάσωση να πραγματοποιηθεί με δημόσιο χρήμα, όμως στην περίπτωση αυτή είναι απαραίτητη η έγκριση των Βρυξελλών. Η έγκριση θα δίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνο εφόσον έχει προηγηθεί το ελάχιστοbailin.