Νέα και Όμορφη

Τέσσερις εποχές ενός χρόνου από τη ζωή ενός 17χρονου κοριτσιού που μόλις ανακαλύπτει το σεξ, αλλά όχι απαραιτήτως και την απόλαυση ή την συναισθηματική ικανοποίηση που προκύπτει από αυτό, γεμίζουν τη λιτή ιστορία που βάλθηκε να διηγηθεί για λογαριασμό της δέκατης τέταρτης δημιουργίας του ο πολυγραφότατος Γάλλος σκηνοθέτης των «8 Γυναικών» και του «5x2».

Με ελκυστική πρωταγωνίστρια μια εκθαμβωτική και σχεδόν ανέκφραστη σε όλη την διάρκεια του φιλμ Μαρίνα Βακτ, ένα μοντέλο που τα τελευταία χρόνια δοκιμάζει τις ικανότητές του ως

ηθοποιός, το «Νέα και Όμορφη» ξεκινά καλοκαίρι στο παραθαλάσσιο θέρετρο όπου η έφηβη ηρωίδα παραθερίζει ανόρεκτα με τους δικούς της και κάποιο βράδυ χάνει την παρθενιά της από ένα νεαρό τουρίστα.

Έπειτα συνεχίζεται φθινόπωρο, όπου συναντάμε το αγγελικών χαρακτηριστικών κορίτσι να ενδίδει ανενδοίαστα στην πορνεία και στις επί πληρωμή σεξουαλικές συναντήσεις με μεγαλύτερους (έως πολύ μεγαλύτερους) άντρες, προχωρά στον χειμώνα όπου η διπλή ζωή της Ιζαμπέλ (όπως είναι το όνομα της ηρωίδας) αποκαλύπτεται και την φέρνει αναπόφευκτα σε σύγκρουση με τη μητέρα της, και ολοκληρώνεται άνοιξη, όταν η 17χρονη προσπαθεί να γευτεί πιο ταιριαστές στην ηλικία της ερωτικές εμπειρίες παρέα με ένα συνεσταλμένο συμφοιτητή της.

Καθεμιά από τις εποχές που απεικονίζει η ταινία κλείνει με ένα ποπ τραγούδι της Φρανσουάζ Αρντί, το οποίο σχολιάζει ειρωνικά όχι μόνο την εξέλιξη της ιστορίας, αλλά και κατά κάποιον τρόπο υπονομεύει τους ρομαντικούς μύθους με τους οποίους η μουσική και η τέχνη γενικότερα φαίνεται να πλαισιώνουν τις ανθρώπινες ζωές και να τις καθοδηγούν προς εξιδανικευμένα μονοπάτια που ελάχιστα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Όλα τα παραπάνω πιθανότερα να είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αν ο Οζόν δεν τηρούσε τόσο σαφείς αποστάσεις από το αντικείμενό του αλλά επιχειρούσε να κατανοήσει βαθύτερα και να εξηγήσει την ηρωίδα του. Προτιμά, αντιθέτως, να γαργαλά τον θεατή (και να τον κάνει να μαντεύει) με υπονοούμενα, τα οποία μπορεί να αποτελούν και μικρά κλεισίματα του ματιού από μέρους του.

«Πού οφείλεται η συμπεριφορά της Ιζαμπέλ;» φαίνεται να ρωτάει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του φιλμ. Στην απουσία του πατέρα από το σπίτι; Στο ενδεχόμενο η μητέρα να μην προσφέρει στην κόρη την σημασία που της χρειάζεται; Στην σύγχυση και την παρορμητικότητα που συνήθως χαρακτηρίζει την εφηβεία; Σε μια συναισθηματική αναπηρία του κοριτσιού;

Όπως το αινιγματικό χαμόγελο της νεαρής ηρωίδας, η οποία μοιάζει να ξύπνησε από ένα περίεργο όνειρο στο τελευταίο πλάνο της ταινίας, έτσι ακριβώς και ολόκληρη η νέα δημιουργία του Οζόν κρατά τις απαντήσεις για τον εαυτό της. Ή καλύτερα τις απευθύνει σε καθένα θεατή χωριστά.

e-go