Κατάθεση Ρουπακιά στο NEWS 247: Οι αντιμνημονιακές μου θέσεις με οδήγησαν στη Χ.Α. Δεν γνωρίζω τον Λαγό. Δεν άκουσα τίποτα για ναζισμό. Για να αμ

"Η πρώτη μου επαφή με τη Χρυσή Αυγή έγινε στις αρχές Οκτωβρίου του 2012. Νωρίτερα, δεν είχα καμία σχέση. Εκεί με οδήγησαν οι αντιμνημονιακές μου θέσεις και η αγάπη για την πατρίδα μου. Είχα περιέργεια να δω τι είδους άνθρωποι είναι τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Είχα ακούσει πολλά θετικά, αλλά και πολλά αρνητικά περί ναζισμού", υποστηρίζει ο ίδιος.

Και συνεχίζει: "Ουδέποτε άκουσα οτιδήποτε περί

ναζισμού και εθνικοσοσιαλισμού. Δεν έχω ιδέα για το περιεχόμενο στη δικογραφία - καταστατικό της Χ.Α. ούτε για τον Πρωτεσίλαο, ούτε για την Αρχή του αρχηγού. Αποδέχομαι την ιδεολογία του εθνικισμού, ως αγάπη για την πατρίδα μου, όμως ουδέποτε χρησιμοποίησα εθνικοσοσιαλιστικά συνθήματα, όπως το Ζήτω η Νίκη. Ουδέποτε χαιρέτησα ναζιστικά και αγνοώ την ιστορική προέλευση του συνθήματος Αίμα, Τιμή. Γνωρίζω πως το εν λόγω σύνθημα εκπροσωπούσε όπως μάς έλεγαν την καθαρότητα της φυλής".

Για την τοπική οργάνωση Νίκαιας

Για την φρούρηση του κτιρίου της Τ.Ο. Νίκαιας ο Γ. Ρουπακιάς σημειώνει ότι "υπήρχε η λεγόμενη ασφάλεια του κτιρίου. Στην ασφάλεια δεν ανήκαν περισσότερα από πέντε άτομα, τα οποία πράγματι ήταν εφοδιασμένα με στολή, δηλαδή μαύρη μπλούζα με λογότυπο της ΧΑ, παντελόνι φόρμα εκστρατείας χρώματος μαύρο - γκρίζο, στρατιωτικές αρβύλες και καπέλο τζόκεϊ στρατιωτικού τύπου. Η ομάδα αυτή παρείχε υπηρεσίες μόνο κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες, δηλαδή Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή, αλλά και όσες φορές υπήρχαν ομιλίες ή άλλες εκδηλώσεις πχ διανομή τροφίμων,. Βέβαια με τη στολή αυτή ήταν εφοδιασμένα και άλλα άτομα, όταν έπαιρναν μέρος σε κάποιες εκδηλώσεις - ομιλίες κτλ. Δηλαδή δεν υπήρχε κάποια ετοιμοπόλεμη δύναμη κρούσης στα γραφεία της ΧΑ στη Νίκαια".

Παράλληλα, για τις επιθέσεις σε αλλοδαπούς και μετανάστες, ο ίδιος τονίζει ότι ουδέποτε γίνονταν στη Νίκαια. "Έχω ακούσει για συμμετοχή Χρυσαυγιτών στα επεισόδια της Κορίνθου, ενώ δεν έχω ακούσει για την Ιχθυόσκαλα ή την Ζώνη. Εξ όσων γνωρίζω, εκεί είχε ανάμειξη η τοπική Περάματος. Εννοείται ότι δεν είχαν καμία συμμετοχή στα συγκεκριμένα επεισόδια".

Η ιεραρχία της Τ.Ο. Νίκαιας

Υπεύθυνος για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, άρα και της Νίκαιας ήταν ο βουλευτής Γιάννης Λαγός, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά. Αυτός ερχόταν στα γραφεία της Χρυσής Αυγής κάθε Πέμπτη και κατόπιν σχετικής προτάσεως του Πατέλη, φρόντιζε για τη διεξαγωγή ομιλιών από άλλους βουλευτές ή στελέχη της Χ.Α. Στο πλαίσιο αυτό, είχαν περάσει από την Χρυσή Αυγή σχεδόν όλοι οι βουλευτές του κόμματος. Στο πενταμελές της Νίκαιας, ήταν εξ όσων γνωρίζω ο πυρηνάρχης Γ. Πατέλης, ο Γ. Κ ως υπεύθυνος πολιτικής δράσης, ο Γ.Τ. ως ταμίας και η σύζυγος του Πατέλη, ως μέλος χωρίς να γνωρίζω τις ειδικότερες αρμοδιότητές της.

Πέμπτο μέλος δεν υπήρχε διότι προφανώς δεν είχε κριθεί κάποιος ικανός για τη συγκεκριμένη θέση. Διευκρινίζω ότι είναθ ανακριβές αυτό που έχει κατατεθεί από τους άλλους ότι ήμουν μέλος του πενταμελούς και μάλιστα ταμίας της τοπικής. Αληθές είναι ότι ελάχιστες φορές διευκόλυνα τον ταμία Τσακανίκα στη Γλυφάδα ή διευκόλυνα κάποιες από τις αρμοδιότητές του. Επίσης, είναι αναληθές ότι εγώ ή η σύζυγός μου ή η κόρη μου έχουμε κάποια εργασιακή σχέση με τη Χ.Α. Ουδέποτα διαχειρίστηκα κάποιο καφενείο ή κυλικείο της Τοπικής Οργάνωσης ή στα γραφεία του κόμματος.

Τα καθήκοντα του Ρουπακιά στην οργάνωση

Ο Γ. Ρουπακιάς παραδέχεται πως ποτέ δεν συμπλήρωσε την ειδική φόρμα εγγραφής ή πλήρωσε 20 ευρώ. " Η περιέργεια με οδήγηση στη Χρυσή Αυγή. Συνάντησα ένα φιλικό περιβάλλον, πείστηκα για τις καλές προθέσεις τους και εθελοντικά συμμετείχα σε κάποιες δράσεις τους. Συγκεκριμένα, από την αρχή ασχολήθηκα με τη διανομή τροφίμων και ιματισμού για αστέγους, ενώ έλαβα μέρος και σε κάποιες εκδρομές του κόμματος στη Νέδα, στην εκδήλωση του Μελιγαλά το 2013 και σε μία εκδήλωση του Περιβολάκη στη Νίκαια. Η σχέση μου με τη Χρυσή Αυγή ήταν πραγματικά χαλαρή. Εγώ είχα στρατολογηθεί στο κόμμα του ΚΚΕ στα 13 μου και παρέμεινα στην ΚΝΕ μέχρι τα 17 μου χρόνια. Υπήρξα σύνεδρος του 3ου συνεδρίου στην ΚΝΕ, στην ηλικία των 15 ετών. Θέλω τέλος να σημειώσω ότι συμμετείχα στα μαθήματα - σεμινάρια ιστορίας, τα οποία παρακολουθούσα πάντοτε με ενδιαφέρον".

Το μοιραίο βράδυ

Για το τι έγινε το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και για την πραγματική αλληλουχία των γεγονότων ο Γ. Ρουπακιάς αναφέρει τα εξής:

"Γύρω στις 23.00 τη νύχτα της 17ης Σεπτεμβρίου ήμουν στο σπίτι μου και έβλεπα τηλεόραση. Το σπίτι μου βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 τετραγώνων από τα γραφεία της Οργάνωσης της περιοχής. Γύρω στις 23.30 δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Γ.Δ., ο οποίος με ενημέρωσε να πάω στην τοπική αμέσως. Με ρώτησε αν γνωρίζω κάτι σχετικά και απάντησα αρνητικά. Του είπα κλείσε και σε ξαναπαίρνω. Έκανα από μία κλήση στους Πατέλη και Κ., οι οποίοι δεν απάντησαν. Κάλεσα πίσω τον Γ.Δ. και του είπα να πάει στην τοπική και θα ερχόμουν και εγώ να για να δούμε τι συμβαίνει. Πράγματι, πήγα στην τοπική και είδα 10-12 μηχανές με 17-18 άτομα. Ρώτησα τι έγινε και ο Κ. μού απάντησε ότι την έπεσαν σε έναν δικό μας στο Κερατσίνι και μου έδωσε ένα τσαντάκι να τη βάλω στη θέση του συνοδηγού να μην του πέσει, γιατί φορούσε λευκή φόρμα. Ανάμεσά τους αναγνώρισα τον Πατέλη, Θ.Τ, Γ.Δ. και Γ.Σ.

Οι μηχανές ξεκίνησαν και εγώ ακολούθησα με το αυτοκίνητό μου χωρίς συνεπιβάτες. Ο Κ. ποτέ δεν μπήκε στο αυτοκίνητό μου, όπως αναληθώς αναφέρεται. Ακολούθησα τις μηχανές, οι οποίες κατευθύνθηκαν προς την οδό Σαλαμίνος. Δεν γνώριζα πού ακριβώς πηγαίνω και ήμουν σε απόσταση 100 μέτρα, έχοντας οπτική επαφή. Φτάνοντας στην οδό Παναγή Τσαλδάρη κάναμε δεξιά στο φανάρι και οι μηχανές έκαναν αμέσως αριστερά στο πρώτο διάζωμα ή στενό. Στο αριστερό μου χέρι ήταν η καφετέρια Κοράλι. Εκεί είδα 20 άτομα μαζεμένα με τον Φύσσα, τον οποίο δεν γνώριζα. Εγώ αναζήτησα χώρο να παρκάρω, αλλά δεν βρήκα και ξαναβγήκα στην Τσαλδάρη. Πέρασα από το διαχωριστικό διάζωμα της οδού Τσαλδάρη για δέκα περίπου μέτρα, ώσπου να φτάσω στο κενό σημείο. Πράγματι, πάρκαρα εκεί, αλλά πριν καλά καλά παρκάρω άκουσα τον Φύσσα, ερχόμενος καταπάνω μου, ακολουθούμενος από άλλους, απευθυνόμενος σε εμένα τη φράση "έλα εδώ ρε μουνί". Ίσως να με είχε διακρίνει νωρίτερα όταν έκανα αριστερά μαζί με τις μηχανές και υποχρεωτικά κινήθηκα αργά. Σημειώνει ότι οι μηχανές είχαν ήδη παρκάρει σε διάφορα σημεία του δρόμου και άλλα μέλη της Χ.Α. είχαν κατευθυνθεί προς το Κοράλι, όπου δεν ξέρω τι έγινε με την ομάδα του Φύσσα, γιατί εγώ έκανα το τετράγωνο. Άκουσα όμως φασαρία και υπέθεσα ότι είχαν συμπλακεί. Βλέποντας έναν ψηλό άνδρα να έρχεται προς το μέρος μου απειλητικά, ακολουθούμενος από άλλους, φοβήθηκα για τη ζωή μου.

Πριν προλάβω να καταλάβω καλά καλά τι συμβαίνει, κάποιος άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου μου και άρχισε να με τραβάει προς τα έξω, δεν ξέρω εάν ήταν ο Φύσσας ή κάποιος άλλος. Σε μία υποδοχή, δίπλα στις ταχύτητες και δεξιά μου είχα προσωπικά αντικείμενα και ένα πτυσσόμενο μαχαίρι - σουγιά - για αυτοπροστασία. Ενστικτωδώς, προσπάθησα να το πιάσω για να αυτοπροστατευθώ. Δυστυχώς, κατάφερα να το πιάσω με το δεξί μου χέρι και μόλις βρέθηκα έξω από το αυτοκίνητο συρόμενος, τυφλά χτύπησα αυτόν που με χτυπούσε. Προηγουμένως, όταν βρέθηκα στο πεζοδρόμιο, είχα δεχτεί και συνέχισα να δέχομαι χτυπήματα στο κεφάλι με γροθιές και συγκεκριμένα, στο αριστερό οπίσθιο τμήμα του κρανίου μου και πάνω από το αριστερό φρύδι. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις καταθέσεις αστυνομικών που προσέτρεξαν στο σημείο και θα έπρεπε να καταγράφεται και σε μία ιατροδικαστική έκθεση. Δέχτηκα γροθιές όχι μόνο από τον Παύλο Φύσσα, αλλά τουλάχιστον από ακόμα δύο άτομα τα οποία δεν γνωρίζω. Όπως προείπα, δεν γνώριζα τον Φύσσα προσωπικά και δεν είχα προσωπικές διαφορές μαζί του. Ήταν ο φόβος, η ταραχή, η κακιά στιγμή".

Όλα όσα ακολούθησαν μετά τη δολοφονία

Αμέσως μετά το τραυματισμό του άγνωστου σε εμένα μέχρι τότε ατόμου, έσπευσαν στο σημείο, σε δευτερόλεπτα μετά, πολλές μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ. Με ρώτησαν οι αστυνομικοί εάν το μαχαίρι που ήταν στο οδόστρωμα ήταν δικού μου και εγώ μέσα στο πανικό μου απάντησα αρνητικά. Προφανώς κάποιους φίλους του Φύσσα ίσως και κάποιος από αυτούς που με χτύπησαν, με υπέδειξε στους αστυνομικούς, οι οποίοι κάλεσαν περιπολικό το οποίο με οδήγησε στο ΑΤ Κερατσινίου. Αυτό πρέπει να έγινε γύρω στις 00:10 της 18-9-2013. Όσο ήμουν στο ΑΤ Κερατσινίου κανείς δεν πήρε το κινητό μου τηλέφωνο. Αρχικά δεν είχα συλληφθεί και βρισκόμουν στους χώρους του ΑΤ στο ισόγειο. Εκεί με είχαν βάλει σε ένα γραφείο, στο οποίο μάλιστα λίγο αργότερα έφεραν και άλλα τέσσερα άτομα, μάλλον την παρέα του Φύσσα. Αυτοί προφανώς δεν με αναγνώρισαν γιατί με ρώτησαν για ποιο λόγο βρισκόμουν εκεί. Προτού φέρουν τα τέσσερα αυτά άτομα στο γραφείο, έκαναν κάποια τηλεφωνήματα, στη σύζυγο μου Μ.Μ., της οποίας τον αριθμό δεν θυμάμαι, ούτε από πού το έχει αγοράσει, στον Πατέλη και στην αδερφή μου Χ.Ρ. Δεν έχω επικοινωνήσει με κανένα άλλο πρόσωπο και δεν γνωρίζω πρόσωπο με το όνομα Θ.Σ., προς τον οποίο φαίνεται να έχω κάνει τηλεφωνήματα. Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο στο συγκεκριμένο τηλέφωνο φαίνεται να έχουν κάνει κλήσεις εκτός από εμένα η αδερφή μου Χ.Ρ., η πεθερά μου Α.Μ. και ο Γιώργος Πατέλης. Κατά τη συζήτηση με τους τέσσερις αυτούς προσαχθέντες, χτύπησε το τηλέφωνο ενός και κάποιος τον ενημέρωσε ότι ο Φύσσας είχε πεθάνει. Συνειδητοποιώντας τι είχε συμβεί ζήτησα από τον αστυνομικό που επιτηρούσε το γραφείο να πάω στην τουαλέτα, προκειμένου να απομακρυνθώ από τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Τότε ο αστυνομικός ρώτησε όλους στο γραφείο ποιος έχει σχέση με τη Χ.Α. Εγώ φοβούμενος μην γίνει επεισόδιο σε βάρος μου, αρνήθηκα ότι έχω οποιαδήποτε σχέση. Τελικά όταν με έβγαλε ο αστυνομικός από το γραφείο, του είπα ότι φοβάμαι να είμαι μαζί με αυτούς και ζήτησα να με βάλει κάπου αλλού. Αυτός είπε ότι κατάλαβε και να πάρω το ασανσέρ και να ανέβω στο τρίτο όροφο όπου βρισκόταν το τμήμα ασφαλείας. Πράγματι ανέβηκα στον τρίτο όροφο, ασυνόδευτος και οι εκεί αστυνομικοί με ρώτησαν τι ακριβώς θέλω. Με έβαλαν σε ένα δωμάτιο υπό επιτήρηση. Εγώ διατηρούσα ακόμα το κινητό μου τηλέφωνο και έκαναν ακόμα δύο τηλεφωνήματα στην αδερφή μου για να την κατατοπίσω που να έρθει να με βρει. Πήρα την αδερφή μου γιατί ήταν η πιο ψύχραιμη εκείνη τη στιγμή και μπορούσε να με βοηθήσει πιο αποτελεσματικά. Η αδερφή μου ενημέρωσε ότι υπήρχαν γύρω από το κτίριο της αστυνομίας περίπου 300 άτομα, προφανώς αναρχικοί, σε διάφορα σημεία, ότι δεν μπορούσε να περάσει και τελικά μου έστειλε τσιγάρα με έναν αστυνομικό. Μετά ήρθαν στο τμήμα και άλλοι αστυνομικοί της ασφάλειας και από την κρατική ασφάλεια, όχι μόνο από το ανθρωποκτονιών, και μου ανακοίνωσαν ότι συλλαμβάνομαι, αφότου ομολόγησα τη τέλεση ανθρωποκτονίας. Μετά μεταφέρθηκα γύρω στις τέσσερις το πρωί, από το ΑΤ Κερατσινίου στα κεντρικά της ασφάλειας στη λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Τι άλλα προσέθεσε

Δεν αποδέχομαι τη συμμετοχή μου σε εγκληματική οργάνωση, ούτε γνώρισα τη ΧΑ σαν εγκληματική οργάνωση. Εγώ τη ΧΑ τη γνώρισα μέσα σε συσσίτια τροφίμων και ρουχισμού, από ομιλίες βουλευτών που μιλάγανε για την αρχαία Ελλάδα και σχολιάζανε την καθημερινότητα. Ήμουν και είμαι πεπεισμένος για τις καλές προθέσεις αυτού του κόμματος.

News247