Συμπόσιο 9,5 εκατ. € από τον «Κύκλο της Πάτμου»

Εναν αέναο κύκλο διασπάθισης δημοσίου χρήματος ανακάλυψε η Αστυνομία στη ΜΚΟ «Ο Κύκλος της Πάτμου». Το δημοσίευμα του «Εθνους» επιβεβαιώνεται πλήρως από τα λεπτομερή στοιχεία της έρευνας, που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛ.ΑΣ. Η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης, με την άσκηση ποινικής δίωξης σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος 14 μελών της οργάνωσης αλλά και συγγενών τους. Επίσης, έχει εκδοθεί και βούλευμα για δέσμευση των περιουσιακών τους στοιχείων....

Από τις 60.000 σελίδες που μελετήθηκαν, την ποινική δικογραφία των 7.000 σελίδων και το διαβιβαστικό προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών με τα συμπεράσματα και το σκεπτικό των διώξεων, 250 σελίδων, προκύπτει... πάρτι ατασθαλιών στα βιβλία της -κατ' ευφημισμόν- μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. Οπως, η σύναψη ναυλοσυμφώνων για συνέδριο που είχε ματαιωθεί, η ανάθεση χωρίς διαγωνισμό έργων σε συγγενικά και φιλικά πρόσωπα των μελών της οργάνωσης αλλά και η μεταφορά χρημάτων από την οργάνωση σε λογαριασμούς «ημετέρων» για την αποπληρωμή δανείων!

Η έρευνα της Οικονομικής Αστυνομίας αφορά το χρονικό διάστημα 2000 - 2010 και από τη μελέτη του υλικού υπολογίστηκε ότι στη ΜΚΟ εισέρρευσε συνολικά το ποσό των 9,5 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, στο Βιβλίο Εσόδων - Εξόδων του σωματείου ήταν καταγεγραμμένο το ποσό των 6,5 εκατ. ευρώ, ενώ δεν εντοπίστηκαν εγγραφές για το υπόλοιπο ποσό.

Η χρηματοδότηση
Για συμπόσιο στον Νείλο η ΜΚΟ έλαβε, μεταξύ άλλων, χρηματοδότηση από το ελληνικό Δημόσιο. Επειδή το συμπόσιο αναβλήθηκε, με το πρόσχημα αναταραχών στην περιοχή, έπρεπε να δοθεί ως αποπληρωμή ρήτρας για την ακύρωση του ναύλου χρηματικό ποσό. Κι ενώ η αποπληρωμή της ρήτρας πραγματοποιήθηκε από δωρεά ελληνικής τράπεζας, τα μέλη της ΜΚΟ υπέβαλαν τα συγκεκριμένα παραστατικά ως δικαιολογητικά και στο ελληνικό Δημόσιο. Επίσης, όπως προέκυψε από το προανακριτικό υλικό, το ναυλοσύμφωνο μεταξύ της ναυτιλιακής εταιρείας και της ΜΚΟ καθώς και σχετικό τιμολόγιο είχαν συνταχθεί μετά την απόφαση για την αναβολή του συμποσίου.

Ιδιο σκηνικό λίγο-πολύ και στα υπόλοιπα συμπόσια της ΜΚΟ στην Κασπία, το οποίο αναβλήθηκε χωρίς να επιστραφεί το αδιάθετο ποσό στο υπουργείο, και στον Αμαζόνιο, που καταχωρίσθηκαν μεγαλύτερα ποσά από τα πραγματικά.
Τελειωμό δεν έχουν οι παρατυπίες στα βιβλία, αλλά ενδεικτικό είναι πως σε έλεγχο που έγινε στον τραπεζικό λογαριασμό της ΜΚΟ, ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ, είχαν πραγματοποιηθεί μεταφορές ποσών σε προσωπικούς λογαριασμούς μελών και συγγενών της ΜΚΟ. Τα ποσά αυτά, όπως διαπιστώθηκε, προορίζονταν για εξόφληση προσωπικών δανείων και ανακατασκευή ακινήτων καθώς επίσης για τη λειτουργία offshore real estate εταιρείας.

Τέλος, η εμπλοκή του ονόματος της Μαρίας Μπέκετ στην υπόθεση εγείρει ερωτηματικά. Η σημαντική Ελληνίδα, γνωστή για την αντιδικτατορική της δράση, έφυγε από τη ζωή προ λίγων ημερών, χτυπημένη από την επάρατο νόσο, μόνη και πάμπτωχη σε ένα ημιυπόγειο στη Σκουφά. Αξιομνημόνευτη είναι η παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων και διαβατηρίων, που είχε η ίδια προμηθευτεί με ριψοκίνδυνες μεθόδους, σε θύματα βασανιστηρίων στην Ελλάδα για τη διαφυγή τους στο εξωτερικό. Είχε εργαστεί σκληρά για την επίλυση του Κυπριακού και στην περίθαλψη των θυμάτων της τουρκικής εισβολής.

Ο ΝΙΚΟΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΠΕΚΕΤ Αγωνίστηκε ενάντια στη χούντα, στρατευμένη υπέρ των αδυνάτων
Χαρακτηριστικά για τη ζωή και τη δράση της Μαρίας Μπέκετ είναι τα όσα έγραψε με αφορμή τον θάνατό της πριν από περίπου έναν μήνα στην εφημερίδα «Καθημερινή» ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβίζατος:

Χτυπημένη ξαφνικά από την επάρατο νόσο, πέθανε προ ημερών στην Αθήνα η Μαρία Μπέκετ, ακτιβίστρια των δικαιωμάτων του ανθρώπου και διοργανώτρια συμποσίων για την προστασία του περιβάλλοντος, που πραγματοποιήθηκαν εν πλω, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη, στην Αδριατική, στην Αρκτική, στο Αιγαίο, στον Αμαζόνιο, τον Μισισιπή και αλλού.
Η Μαρία Μπέκετ (το γένος Χάρη) ανήκε σε ένα είδος ανθρώπων το οποίο στην Ελλάδα τείνει να εκλείψει: των αστών που παίρνουν μεγάλο ρίσκο για να υπηρετήσουν ευγενείς σκοπούς, χωρίς να προσδοκούν προσωπικά οφέλη. Γεννημένη το 1931, μεγάλωσε σε μεσοαστικό περιβάλλον στην Αθήνα και σπούδασε ιστορία και πολιτικές επιστήμες, χωρίς όμως να πολυπιστεύει στις ''συμβάσεις'' της ακαδημαϊκής ζωής. Εζησε την Κατοχή και τον Εμφύλιο με απανωτά οικογενειακά δράματα.
Οπως η ίδια διηγούνταν, η στράτευσή της στον αγώνα για τα δικαιώματα των αδικημένων και των αδυνάτων οφειλόταν σε ένα μάλλον τυχαίο γεγονός: τη γνωριμία της, το 1948, με τον Φόλκε Μπερναντότ, τον μεσολαβητή του ΟΗΕ στην πρώτη αραβοϊσραηλινή διένεξη, τον οποίο δολοφόνησε αργότερα στην Ιερουσαλήμ τρομοκρατική σιωνιστική οργάνωση.
Ο Σουηδός διπλωμάτης, που είχε αγωνιστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου για την απελευθέρωση χιλιάδων έγκλειστων Εβραίων, είχε εγκατασταθεί στη Ρόδο για τις ανάγκες της αποστολής του.
Εκεί, όπως φαίνεται, μετέδωσε στη νεαρή Ελληνίδα συνομιλήτριά του τον κοσμοπολιτισμό που έκτοτε τη διέκρινε, το πάθος για την αλήθεια και την πεποίθηση πως για να χαρεί κανείς τη ζωή πρέπει να παίρνει ρίσκο και να αγωνίζεται.
Η επιβολή της δικτατορίας βρήκε τη Μαρία στη Γενεύη. Παντρεμένη με τον Αμερικανό δημοσιογράφο Τζέιμς Μπέκετ, ήταν εγκατεστημένη εκεί με τις δύο κόρες που είχε αποκτήσει μαζί του. Γι' αυτήν, η χούντα ήταν ο ορισμός της αδικίας και της χυδαιότητας. Χάρη σε επαφές με Νορβηγούς και Σουηδούς πολιτικούς, βρέθηκε πολύ γρήγορα στο επίκεντρο της προσφυγής που άσκησαν στο Συμβούλιο της Ευρώπης οι σκανδιναβικές χώρες και η Ολλανδία.
Με παράνομα ταξίδια στην Ελλάδα, χρήση πλαστών διαβατηρίων και άλλες ριψοκίνδυνες μεθόδους, κατόρθωσε να εξασφαλίσει την αυτοπρόσωπη παρουσία στο Στρασβούργο, το φθινόπωρο του 1968, πολλών θυμάτων βασανιστηρίων από την Ελλάδα (μεταξύ άλλων, αν δεν κάνω λάθος, του Περικλή Κοροβέση, της Νατάσας Τσίρκα και της Κίττυς Αρσένη).
Κορυφαία στιγμή της δράσης της εκείνη την εποχή ήταν η «απαγωγή» υπό τζεϊμσμποντικές συνθήκες δύο μαρτύρων του στρατιωτικού καθεστώτος οι οποίοι κατέθεσαν εναντίον της δικτατορίας.
Η δράση της Μαρίας Μπέκετ εκείνα τα δύσκολα πρώτα χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας είχε τεράστια σημασία. Διότι συνέτεινε στην απομόνωση του καθεστώτος.
Σε τούτο συνέβαλαν πολλοί ακόμη Ελληνες και φίλοι της Ελλάδας θυσιάζοντας επαγγελματικές υποχρεώσεις και οικογενειακή ηρεμία, για να τεθούν οι κυβερνώντες προ του διλήμματος: είναι δυνατόν, για λόγους real politik, να ανεχθούν την αναβίωση του φασισμού στη Δυτική Ευρώπη, ούτε 25 χρόνια μετά τη συντριβή του στον πόλεμο;
Τον Ιούλιο του 1974, εξάλλου, χάρη στις στενές επαφές της με τον Γιασέρ Αραφάτ και τις οργανώσεις της παλαιστινιακής αντίστασης, έστησε τον σταθμό Radio Free Cyprus στη Βηρυτό, αμέσως μετά το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Προσωπική φίλη του Αρχιεπισκόπου και του Βάσου Λυσσαρίδη, μετείχε έκτοτε ενεργά στις προσπάθειες για την περίθαλψη των θυμάτων της τουρκικής εισβολής και την επίλυση του Κυπριακού.
Η Μαρία Μπέκετ δεν διαφήμιζε τον εαυτό της. Μόνο λίγοι φίλοι της στο εξωτερικό γνωρίζουν την πολυσχιδή δράση της. Ακόμη λιγότεροι στην Ελλάδα.
Δεν θέλησε ποτέ να προβάλει τον εαυτό της. Η στάση της αυτή τής κόστισε, αφού η Ελλάδα όχι μόνο δεν την τίμησε όπως άξιζε, αλλά της επιφύλαξε για το τέλος την οδυνηρότερη έκπληξη της ζωής της.
Στο πλαίσιο της γνωστής έρευνας για τη χρηματοδότηση ΜΚΟ από το υπουργείο Εξωτερικών βρέθηκε, λίγο πριν πεθάνει, κατηγορούμενη για σύσταση εγκληματικής συμμορίας!
Και τούτο, λόγω της ανικανότητας των διωκτικών αρχών να διακρίνουν ανάμεσα στην απάτη και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, και την αδυναμία μιας ηλικιωμένης γυναίκας να τηρεί σωστά τα λογιστικά της βιβλία. Ηταν το ''ευχαριστώ'' της πατρίδας για όσα η Μαρία Μπέκετ τής προσέφερε.

Μαρία Ψαρά - Λευτέρης Μπιντέλας
ethnos.gr