ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΛΟΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ...

Eφυγε από τη ζωή ο διακεκριμένος ποινικολόγος Αλέξανδρος Κατσαντώνης. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε νοσοκομείο των Αθηνών, με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα...

Ο Αλέξανδρος Κατσαντώνης ήταν από τους πλέον καταξιωμένους ποινικολόγους. Διετέλεσε καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, ενώ αρθρογραφούσε επί χρόνια σε εφημερίδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν αγόρευε, οι αίθουσες των δικαστηρίων μετατρέπονταν σε πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, καθώς πολλοί νεότεροι δικηγόροι έσπευδαν να τον ακούσουν.
Η τελευταία παρουσία του Αλ. Κατσαντώνη σε ακροατήριο ήταν κατά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας της δίκης για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Στην υπόθεση αυτή ο Αλ. Κατσαντώνης παραστάθηκε ως πολιτική αγωγή εκπροσωπώντας την οικογένεια του άτυχου μαθητή που έπεσε νεκρός τον Δεκέμβριο του 2008 από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του συμμετείχε σε μεγάλες δίκες, επιλέγοντας τις περισσότερες φορές τη θέση του υπερασπιστή. Μεταξύ άλλων διετέλεσε συνήγορος του Γεώργιου Πέτσου στο Ειδικό Δικαστήριο ενώ ιστορική έμεινε η παρουσία του στη δίκη της υπόθεσης Βαγιωνή όπου εκπροσωπούσε την οικογένεια της αδικοχαμένης Νέλης Πίσχου αλλά και η παρουσία του στη δίκη του συνθέτη Άκη Πάνου. Ο Αλέξανδρος Κατσαντώνης, γνώριζε από πρώτο χέρι την τέχνη της επικοινωνίας. Άλλωστε, για χρόνια αρθρογραφούσε στον Τύπο, κάτι που έκανε με μεγαλύτερη συχνότητα κατά τη διάρκεια της δίκης της «17Ν», όπου και συμμετείχε ως δικηγόρος από τα έδρανα της πολιτικής αγωγής. Στηλιτεύοντας μέσα με τη πένα του τη δράση της οργάνωσης, είχε κατηγορηθεί τότε ότι τεχνηέντως προσπάθησε να επηρεάσει το δικαστήριο.

Ο Αλέξανδρος Κατσαντώνης είχε, όμως, τον τρόπο να λέει τα πράγματα με το όνομα τους. Και ανεξαρτήτως του ύφους της αρθρογραφίας του, η σφραγίδα του σε αυτή την δίκη μάλλον έμεινε ανεξίτηλη. Ήταν εκείνος που διαπίστωσε ότι η «η 17Ν πέθανε από ....ξηρασία».

Δεν έκρυψε ποτέ την επιθυμία του να υπερασπιστεί τους τρεις αδελφούς Ξηρού. Ακόμη και τον «Σατανόδουλο» όπως ο ίδιος είχε αποκαλέσει στην αγόρευσή του, τον Χριστόδουλο Ξηρό.

Οι επισημάνσεις του αυτές, αν και έδωσαν «τροφή» για τα ρεπορτάζ της επόμενης ημέρας, είχαν προκαλέσει τα αρνητικά σχόλια της άλλης πλευράς. Κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να κάνει το «κομμάτι» του, με ευφυολογήματα της στιγμής.
Εκείνος, δεν πτοήθηκε. Εξάλλου, απολάμβανε τον τίτλο του πανεπιστημιακού δασκάλου. Όλοι τον προσφωνούσαν «κύριε καθηγητά». Ήταν μια προσφώνηση που καταδείκνυε το κύρος και το σεβασμό που απολάμβανε έπειτα από 40 χρόνια μαχόμενης δικηγορίας.

Είχε κάνει λαμπρές σπουδές και είχε εργαστεί επί σειρά ετών στο διεθνούς φήμης γερμανικό Ινστιτούτο Max Planck, όπου βρέθηκε στο πλάι κορυφαίων ξένων νομικών. Ζούσε και εργαζόταν στο Κολωνάκι.

Το 2005 με άρθρο του στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» ο Αλ. Κατσαντώνης είχε μιλήσει για δικηγόρους «λευκαντές» βρώμικου χρήματος. Οι αποκαλύψεις του για παραβίαση του νόμου περί «ξεπλύματος» από δικηγόρους που ειδικεύονται στην υπεράσπιση κατηγορουμένου για «ξέπλυμα», προκάλεσαν την άμεση παρέμβαση της τότε προϊσταμένης της εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας κυρίας Ελένης Ράικου.

Προκαλώντας σεισμό με τα γραφόμενά του στο νομικό κόσμο της χώρας, ο Αλ. Κατσαντώνης στο άρθρο του στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» μιλούσε (και) για «προκλητική απραξία των νόμων των σχετικών με το «ξέπλυμα» αναφορικά με τη μη σύννομη συμπεριφορά δικηγόρων» που όμως «φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαιτέρως τις δικαστικές και κυρίως τις εισαγγελικές αρχές της χώρας».
fimotro