Θύτες και… θύματα

-«Και στο εξωτερικό υπάρχει διαφθορά, αλλά υπάρχει ένα αξιόπιστο σύστημα, που παραδειγματικά τιμωρεί τους διεφθαρμένους και τους κλέφτες…», επισημαίνουν οι Έλληνες επιστήμονες και όσοι εργάζονται μόνιμα τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό.

Ρεπορτάζ: Ντίνα Καραμάνου

Η απαξίωση που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες στο εξωτερικό δεν αποτυπώνεται μόνο στις δηλώσεις των Ευρωπαίων ηγετών. Οι δικοί μας πολιτικοί ήταν αυτοί, που κατάφεραν να «δώσουν» την εικόνα ενός «διεφθαρμένου λαού» και αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην αντιμετώπιση που έχουν οι συμπατριώτες μας, που διαπρέπουν στο εξωτερικό. «Τα

τελευταία δύο χρόνια υπάρχει διαφορά στην αντιμετώπιση των ξένων απέναντι στους Έλληνες. Το βλέπω στις προσωπικές συζητήσεις που γίνονται, από τις οποίες καταλαβαίνει κανείς την έκπτωση της αξιοπιστίας μας στην εκτίμηση των ξένων. Είναι κάτι που με έχει ενοχλήσει σαν επιστήμονα, σαν άνθρωπο, σαν Έλληνα», αναφέρει χαρακτηριστικά στην «Αττική» ο διακεκριμένος στην Ευρώπη και Αμερική χειρουργός-οφθαλμίατρος Νικόλαος Τράκος.

Οι Έλληνες «βάζουν τα γυαλιά», αλλά πληρώνουν… προκαταβολικά

Ο κ. Τράκος είναι γνωστός στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, με πολλές επαγγελματικές διακρίσεις, προσκλήσεις για επεμβάσεις σε ευρωπαϊκά κράτη, κατέχοντας μάλιστα ο ίδιος υψηλή θέση στην Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας. Παρόλα αυτά 2 φορές τα τελευταία 2 χρόνια ο ίδιος έπεσε «θύμα» ρατσιστικής αντιμετώπισης απέναντι σε οτιδήποτε ελληνικό. Περιγράφοντας τα περιστατικά δεν κρύβει μάλιστα την ενόχλησή του: «Προ εβδομάδων με κάλεσαν στη Γερμανία, προκειμένου να χειρουργήσω σε ζωντανή απεικόνιση, όπου με παρακολουθούσαν Γερμανοί συνάδελφοι, σε γνωστό πανεπιστημιακό νοσοκομείο στη Στουτγάρδη. Η έκβαση των επεμβάσεων ήταν εξαιρετική και οι Γερμανοί συνάδελφοι ζήτησαν να έρθουν στην Ελλάδα, στην κλινική την οποία διευθύνω, για να διευρύνουν τις γνώσεις και τις τεχνικές τους.

Ενδιαφέρθηκα, λοιπόν, να αγοράσω κάποιο ενδοσκοπικό μηχάνημα με μικροκάμερα και ζήτησα να επικοινωνήσω με τη γερμανική εταιρεία, που παράγει το συγκεκριμένο μηχάνημα. Στην επικοινωνία μου με τον γενικό διευθυντή της εταιρείας και έχοντας τις καλύτερες συστάσεις από τους Γερμανούς συναδέλφους μου, το πρώτο που με ρώτησε ήταν: “έχετε να πληρώσετε; Γιατί δεν μπορούμε να σας δώσουμε το εμπόρευμά μας, εάν δεν μας εγγυηθείτε για την άμεση αποπληρωμή του”. Όταν τον ρώτησα αυθόρμητα για ποιο λόγο με ρωτάει στην έναρξη της συζήτησής μας εάν έχω τα χρήματα, ο εκπρόσωπος της εταιρείας απάντησε... “να… ξέρετε, τα ελληνικά νοσοκομεία δεν μας πληρώνουν εδώ και πολύ καιρό…”. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα πραγματικά θιγμένος και ότι εγώ πρέπει να πληρώσω για τις κλεψιές των πολιτικών και των διαφόρων επιτηδείων, που διαχειρίζονται το σύστημα υγείας στη χώρα μου εδώ και πολλά χρόνια».

Η «χαρά» των… παραδοσιακών μας «εχθρών»

Δεν ήταν όμως το μοναδικό περιστατικό, που έφερε σε δύσκολη θέση και εξόργισε τον κ. Τράκο. Ήταν ένα ακόμη, πιο σοβαρό ίσως, καθώς αναδεικνύει την διάθεση κάποιων να ασκήσουν