Σινεμά: Κυνηγώντας το Δόγμα

Της Μαρίτας Μελέτη

Λίγο μετά τον πράκτορα 007 και λίγο πριν το ολοκληρωτικό παλούκωμα των βρικολάκων, ήρθε η ώρα για «Κυνήγι»! 

Το κυνήγι (Jagten/The Hunt)

(Δραματική, 2012, Διάρκεια: 115') Σε σκηνοθεσία του Τόμας Βίντερμπεργκ, με τους Μαντς Μίκελσεν, Τόμας Μπο Λάρσεν, Αννίκα Βέντερκοπ.

Η ταινία προέρχεται από τη Δανία και δυστυχώς οι ηθοποιοί μιλάνε δανέζικα,  αποτρέποντας πολλούς από το να την παρακολουθήσουν, γιατί δεν μπορούν να ακούνε επί ένα δίωρο ένα ατελείωτο χρουτς-χρουτς, λες και το κασετόφωνο μάσησε την κασέτα! Θα μου πείτε, πού το θυμήθηκα το κασετόφωνο και

πόσο μάλλον την κασέτα! Έφηβη ήμουν, όταν παρέα με της κασέτες που έλιωναν στο κασετόφωνο,  είχα ενθουσιαστεί με τον νέο δανέζικο κινηματογράφο και το περίφημο «Δόγμα» του Λαρς Φον Τρίερς και της παρέας του. Πριν το «Κυνήγι», ο Τόμας Βίντερμπεργκ κινηματογράφησε την «Οικογενειακή Γιορτή», ακολουθώντας πιστά τους κανόνες του «Δόγματος», ρίχνοντας φως στις σχέσεις των μελών μιας οικογένειας, με αφορμή τα γενέθλια του πάτερ-φαμίλια. Όπως στην «Οικογενειακή Γιορτή», έτσι και στο «Κυνήγι», ο σκηνοθέτης καταπιάνεται με το λεπτό θέμα της παιδικής κακοποίησης.

Η ιστορία, λοιπόν, της ταινίας ξεκινά κάπως έτσι: σε κάποια μικρή πόλη της Δανίας ο Λούκας προσπαθεί να στήσει τη ζωή του από την αρχή. Μετά από ένα επώδυνο διαζύγιο, ο ίδιος καταβάλλει προσπάθειες, προκειμένου να αναθερμάνει τη σχέση με τον έφηβο γιο του. Και ενώ όλα δείχνουν ότι τα καταφέρνει, συμβαίνει κάτι απρόοπτο, μετατρέποντας τη ζωή του σε αληθινή κόλαση. Ένα μικρό παιδί, η κόρη του καλύτερού του φίλου, τον κατηγορεί για… σεξουαλική παρενόχληση. Το νέο εξαπλώνεται ως «ιός» στην πόλη και ο Λούκας στιγματίζεται για πάντα με την ετικέτα του παιδεραστή. Μπαίνει έτσι στο στόχαστρο όλων, της καινούργιας του φίλης, της πρώην γυναίκας του, του αφεντικού του και, ούτε λίγο ούτε πολύ, του φορτώνουν και άλλα κρούσματα, τα συμπτώματα των οποίων ταιριάζουν, υποτίθεται, με επιθέσεις παιδεραστίας. Κλασική, δηλαδή, υπόθεση μαζικής υστερίας. Μέσα σε μια νύχτα γίνεται εχθρός του λαού, αποδιοπομπαίος τράγος, ένα καρκίνωμα που θα πρέπει να εξαφανιστεί άπαξ και διά παντός. Όμως το κουράγιο του δεν το χάνει, γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, και με τη βοήθεια λίγων ανθρώπων που πιστεύουν στην αθωότητά του, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του με αξιοπρέπεια. Το κακό, όμως, τελειωμό δεν έχει και ο Λούκας σύντομα θα συνειδητοποιήσει πως κινδυνεύει και η ίδια του η ζωή.

 Ο τρόπος της αφήγησης είναι εξαιρετικός, αποδεικνύοντας ότι σημασία δεν έχει αυτό που λες, αλλά ο τρόπος που το λες! Η ταινία είναι άρτια, όχι μόνο αφηγηματικά, αλλά και δραματουργικά, με την ερμηνεία του Μαντς Μίκελσεν να σε καθηλώνει (ναι, καλά θα παρατηρήσετε όσοι τη δείτε, είναι ο «κακός» Λε Σιρφ και αντίπαλος του Τζέιμς Μποντ στο «Καζίνο Ρουαγιάλ»). Μέσα από την ταινία αναδύονται οι διαπλοκές των σχέσεων και γίνεται ενδελεχής εμβάθυνση στους χαρακτήρες. Η κοινωνία, η ηθική, η υποκρισία, η θρησκεία, οι θεσμοί, οι άκρως επικίνδυνες -μερικές φορ