Πνεύμα Θεατρικό

Ανοιχτή ακρόαση + Ορέστης-Ηλέκτρα 0-1

Η performance της Κατερίνας Λούρα «Ανοιχτή ακρόαση» (η οποία δημιουργήθηκε το 2004 για φιλανθρωπικό σκοπό και έκτοτε έχει παρουσιαστεί σε πολλά θέατρα και φεστιβάλ) παίχτηκε τώρα για δύο βράδια μόνο, στο υπόγειο του bios και κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα ότι πρόκειται για κάτι εξαιρετικό. Κι έτσι ήταν!

Μια νέα ηθοποιός αυτοσκηνοθετείται και παίζει όλους

τους μεγάλους ρόλους, όλους τους μονολόγους που θα ήθελε κάθε γυναίκα ηθοποιός να παίξει, ακόμα και μονόλογους που γράφτηκαν για τον ίδιο ήρωα από διαφορετικούς συγγραφείς (Ηλέκτρα, Μήδεια του Ευριπίδη και του Heiner Muller, Iουλιέτα του Shakespeare και από το «Η Τρίτη Μνήμη», Αντιγόνη του Ευριπίδη και του Αισχύλου, Ελένη του Ευριπίδη και του Γιάννη Ρίτσου, Σαλώμη)! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάνει και διάλογο, ερμηνεύοντας και τους δύο ρόλους, κάνοντας τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις η ίδια! Φορώντας μόνο τα απαραίτητα, και έχοντας ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα, κατάφερνε να σε μαγέψει με την υποκριτική της. Μόνη μου διαφωνία το σημείο με τα μακαρόνια (και μόνο αυτό!). Το βρήκα υπερβολικό. Κρατήστε το όνομα Κατερίνα Λούρα. Είμαι σίγουρη ότι σε μερικά χρόνια όλοι θα μιλάμε για αυτή την Κύπρια ηθοποιό!

Μία ώρα μετά το τέλος του solo της, η Κ. Λούρα, έχοντας μπανιαριστεί, έπαιζε, στον ίδιο χώρο, την κωμωδία «Ορέστης-Ηλέκτρα 0-1» μαζί με τον Δημήτρη Κουρούμπαλη (τον οποίο όλοι γνωρίζουμε από το «10’κήρυγμα»). Η σκηνοθεσία ήταν του γνωστού Κώστα Φιλίππογλου και σε αυτή την περφόρμανς παρακολουθούμε τους δύο ηθοποιούς να αυτοσχεδιάζουν, απαντώντας σε προσωπικές ερωτήσεις που θέτει αυστηρά ο ένας στον άλλον, να αυτοσαρκάζονται, να κάνουν χιούμορ και με ειλικρίνεια να φωτίζουν τα δικά τους σύνδρομα, που άλλωστε βρίσκονται μέσα σε όλους μας. Κι όλο αυτό το παιχνίδι να λειτουργεί ως έναυσμα για να υποδυθούν τα δύο τραγικά αδέρφια, Ορέστη και Ηλέκτρα, σε κάποιους μονολόγους τους από τις γνωστές τραγωδίες. Η παράσταση ήταν καλή, αστεία, γλυκιά και φρέσκια, αλλά νομίζω ήθελε περισσότερη δουλειά. Η σύνδεση με τους μονολόγους δεν ήταν ισχυρή και έτσι δεν φάνταζε και αναγκαία. Η παράσταση τέλειωσε, αλλά ελπίζω, και εύχομαι, να δουλευτεί ξανά και να παρουσιαστεί τελειοποιημένη!

Σωτηρία Μπέλλου-Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας

Το τελευταίο βράδυ, στο νοσοκομείο, πριν την εγχείρηση που θα της στερήσει τη φωνή, η Σωτηρία Μπέλλου περνάει μπροστά από τα μάτια της όλη τη ζωή της. Στιγμές τραγικές αλλά και κωμικές, τους συνεργάτες, τους έρωτες, την γκόμενά της (όπως έλεγε κι η ίδια), την Αριστερά, τους γονείς της, τις φυλακές που έκανε, το πάθος της για τα χαρτιά και το τσιγάρο.

Η Ντίνα Κώνστα δεν θα μπορούσε παρά να είναι καλή σε αυτόν τον ρόλο, που της πάει γάντι. Επίσης, καλή κι η Εφη Κόντα στον ρόλο της νοσοκόμας. Δυστυχώς, όμως, το κείμενο δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, η σκηνοθεσία αδιάφορη και η ροή του μονολόγου διακοπτόταν συνέχεια από τραγούδια της Μπέλλου στη διαπασών. Έχοντας, πολύ πρόσφατα, όλοι στο μυαλό μας την τεράστια επιτυχί