Πνεύμα Θεατρικό

Κατσαρίδα

La cucaracha, la cucaracha πα-παρα-παρα-παμ-παμ. Υπό αυτούς τους ήχους ξεκινάει η παράσταση της «Κατσαρίδας» και σε αυτό το ύφος συνεχίζει: δηλαδή γρήγορα και παιχνιδιάρικα!!!! Και λίγα σας λέω, δηλαδή....

της Ηρώς Μητρούτσικου

Την παράσταση αυτή την είδα πρώτη φορά πριν 6 χρόνια, στη σοφίτα του Θεάτρου του Ν. Κόσμου, και από τότε ως σήμερα ένα πράγμα άλλαξε (εκτός από την διανομή της, κατά περιόδους): η παράσταση της «Κατσαρίδας» έχει γυρίσει σχεδόν όλη την Ελλάδα κι έτσι έγινε πολυταξιδεμένη,

Τότε, δύο ταλαντούχοι, πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί και παιδικοί φίλοι, αποφάσισαν να φτιάξουν μια παράσταση, απλά μέσα από αυτοσχεδιασμούς, για ένα απεχθές ζωύφιο. Του δίνουν το όνομα Ιωάννα κι έκτοτε όλη η Αθήνα την λατρεύει, ο Κώστας Γάκης βραβεύεται με το βραβείο Χορν νέου ηθοποιού και η ξέφρενη πορεία της αρχίζει…

Η ηρωίδα μας, λοιπόν, η Ιωάννα, δεν μοιάζει με τις άλλες κατσαρίδες, τις φίλες της. Δεν θέλει να ζει κρυμμένη κάτω από τα πατώματα, θέλει να γράφει ντανταϊστικά ποιήματα στους τοίχους των ανθρώπων και να ταξιδέψει στο φεγγάρι. Όταν η κατσαριδοκοινότητα την εξορίζει, η Ιωάννα αποφασίζει να πραγματοποιήσει τα τρελά της όνειρα και αρχίζει να ταξιδεύει, ακολουθώντας τις συμβουλές του φίλου της του ποντικού και χρησιμοποιώντας εκτός από τον μέχρι τότε άγνωστο γι αυτή υπόνομο και διάφορα ΜΜΜ (που δεν είχαν απεργία, φαίνεται....). Έτσι, μέσω Βόρειου Πόλου, με την βοήθεια ενός κοριτσιού, δύο πολικών αρκούδων, μιας χίπισσας πεταλούδαςν (!) και διαφόρων άλλων και διατηρώντας ακλόνητη την πίστη της παρ’ όλες τις αναποδιές, καταφέρνει να φτάσει στην Αμερική κι από εκεί να σκαρφαλώσει σε ένα πύραυλο και να γίνει η καλύτερη φίλη του αστροναύτη!!!!

Αν νομίζετε ότι σας αποκάλυψα όλη την ιστορία, κάνετε λάθος! Η ιστορία είναι καταιγιστική και όσοι δεν προσέχετε, θα τα βρείτε σκούρα από τους δύο ηθοποιούς!!!

Το κείμενο είναι του Β. Μαυρογεωργίου, η μουσική του Κ. Γάκη, η σκηνοθεσία και των δύο, αλλά φέτος στο «Θέατρο Αθηνών» (στο Σύνταγμα) τον ρόλο του Μαυρογεωργίου έχει πάρει ο, επίσης εξαίρετος ηθοποιός, Δημήτρης Μακαλιάς. Όλους τους πολυάριθμους ρόλους αυτού του χειροποίητου μουσικού παραμυθιού υποδύονται οι δύο ηθοποιοί με ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα, αλλάζοντας, σαν αστραπή, κουστούμια μπροστά μας, συνομιλώντας με το κοινό, αυτοσχεδιάζοντας με λέξεις που τους δίνουμε και κάνοντάς μας να έχουμε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης!

Πίσω από ένα φαινομενικά απλό παραμύθι, η ιστορία της Ιωάννας εκπέμπει αισιόδοξα μηνύματα ζωής για μεγάλα παιδιά και κυρίως για ενήλικες που δεν έχουν χάσει το παιδί μέσα τους. Το μόνο που θα μπορούσα να προσάψω σε αυτό το παρεΐστικο και νεανικό μιούζικαλ τσέπης, είναι ότι κάποια τραγούδια θα μπορούσαν να κρατάνε λιγότερο, γιατί, ενώ δεν ήταν μεγάλα, κούραζαν και σε έβγαζαν λίγο έξω από την τρελή δράση.....

Τα σημάδια του Κάιν

Στο θέατρο που γεννήθηκε η Κατσαρίδα είδα την εβδομάδα που μας πέρασε τη