Ο Κασιδιάρης και η απέχθεια του στη ρουφιανία (άποψη)

του Γιώργου Καραϊβάζ ([email protected])

Την περίοδο των συλλήψεων μελών της νεοναζιστικής οργάνωσης, το αγλάισμα του νεοελληνικού εθνικοσοσιαλισμού και πολλά βαρύς Κασιδιάρης διακήρυττε την απέχθεια στη ρουφιανιά και στους ρουφιάνους. Στις δύο πρώτες ευκαιρίες όμως που η τσιμπίδα της κριτικής ή του νόμου άγγιξε τον ίδιο, κατέφυγε σε ό,τι ακριβώς δήλωνε ότι σιχαίνεται. Στη ρουφιανιά.

Πολλοί, αν και πρόσφατο το γεγονός, ίσως το έχουν ήδη διαγράψει από τη μνήμη

τους. Αναφερόμαστε στην περίπτωση του οδηγού του α΄ αντιπροέδρου της Βουλής Γιάννη Τραγάκη, τον οποίο ο γκεμπελίσκος της Χρυσής Αυγής κατέδωσε στις 27 Φεβρουαρίου ως τον άνθρωπο με τη στολή του «Άγιου Βασίλη» που χαιρετά ναζιστικά.

Η επίμαχη φωτογραφία είχε δει το φως της δημοσιότητας την προηγούμενη ακριβώς ημέρα και υπό το βάρος των υποδείξεων Κασιδιάρη, ο κ. Τραγάκης απάλλαξε των καθηκόντων του τον οδηγό του. Η δεύτερη φορά ήταν με την περίπτωση Μπαλτάκου.

Ο Κασιδιάρης δεν δημοσιοποίησε το ντοκουμέντο τον καιρό που ο Μέντοράς του με τις χειροπέδες στα χέρια διάβηκε την καγκελόπορτα των φυλακών Κορυδαλλού. Το έκανε όμως αμέσως μόλις η διερεύνηση της υπόθεσης των νοσηρών εγκληματικών δράσεων της Χρυσής Αυγής άρχισε να δημιουργεί γύρω του κλοιό. Κι επέλεξε ν’ αποδράσει δια της ρουφιανιάς, που τόσο επαίρεται να σεμνύνεται ότι… μισεί!