«Κρίσιμες διαπραγματεύσεις» Νο… 1.543

Του Αριστείδη Αποστόλου ([email protected])

Έχει κουράσει το «σίριαλ» με την τρόικα. Στο ίδιο έργο θεατές οι Έλληνες πολίτες, οι οποίοι, κάθε φορά που επισκέπτονται οι εκπρόσωποι των δανειστών την Ελλάδα, παρακολουθούν το ίδιο πολυπαιγμένο σενάριο, με πολύωρες συζητήσεις, διαπραγματεύσεις-«θρίλερ», «ελληνικές διεκδικήσεις και τροϊκανές απαιτήσεις»˙ με τελικό αποτέλεσμα πάντα την επιβολή περαιτέρω δυσμενών μέτρων προς την ελληνική κοινωνία.

Και

αυτή τη φορά, λοιπόν, διεξάγονται συνεχώς «κρίσιμες» διαπραγματεύσεις, στις οποίες υπάρχει πάντα η αγωνία να «κλείσουν» τα εκκρεμή θέματα και να υπάρξει συμφωνία. Ουσιαστικά, αυτό που αποτυπώνεται ξεκάθαρα είναι η αγωνία της κυβέρνησης να αντεπεξέλθει στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει ενώπιον των δανειστών της. Πιο απλά, η εκάστοτε μνημονιακή κυβέρνηση αδυνατεί να υλοποιήσει όσα έχει υποσχεθεί και υπογράψει, γεγονός που την οδηγεί σε εναλλακτικές (και επώδυνες) λύσεις, προκειμένου να παρουσιάσει στους δανειστές τα συμφωνηθέντα έσοδα.

Από την πλευρά της, η τρόικα ελέγχει όσα έχει δεσμευθεί να υλοποιήσει η κυβέρνηση και –με χαρακτηριστική υπομονή– επιμένει να εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα, από τα μνημόνια, μέτρα. Συνεπώς, είναι τουλάχιστον αστείο να ακούγεται από Έλληνες αξιωματούχους πως η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει την τρόικα να μην εφαρμοστούν νέα δημοσιονομικά μέτρα˙ επειδή, εάν είχαν υλοποιηθεί όσα είχαν συμφωνηθεί (π.χ. αποκρατικοποιήσεις, είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών, πάταξη φοροδιαφυγής, δραστικός περιορισμός δημόσιων δαπανών κ.ά.) δεν θα υπήρχε η ανάγκη να καταφύγει η ίδια η κυβέρνηση σε εναλλακτικές λύσεις.

Σε κάθε περίπτωση, τα μέτρα που έχουν αποφασιστεί από τους δανειστές και έχουν επιβληθεί από τα μνημόνια, είναι ιδιαιτέρως απαιτητικά, ώστε καθιστούν αμφίβολη την υλοποίησή τους στο ελληνικό πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Το φυσιολογικό αποτέλεσμα είναι πως τα νούμερα (για άλλη μία φορά) δεν βγαίνουν, η ύφεση βαθαίνει, η έλλειψη ρευστότητας παραμένει, η ανεργία κορυφώνεται… Πιο απλά, η ελληνική οικονομία επιστρέφει στο 2010, με την προοπτική το έλλειμμα να κλείσει φέτος στα επίπεδα-ρεκόρ του 2009.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Απλώς, υπομονή μέχρι τον Σεπτέμβριο: μετά τις γερμανικές εκλογές και τη διαφαινόμενη νίκη Μέρκελ, θα φανεί εάν η Ευρώπη θα συνεχίσει να μας «στηρίζει» με… «σωτήρια δάνεια» ή εάν θα εφαρμόσει το plan Β΄, που προβλέπει «εθελούσια έξοδο» της χώρας μας από την ευρωζώνη –με ό,τι αυτό συνεπάγεται…